تاریخ انتشار
دوشنبه ۱۳ شهريور ۱۳۹۶ ساعت ۱۹:۴۰
کد مطلب : ۲۷۲۴۸۵
فرهنگ «وقف» راهکاری برای گردش ثروت در جامعه اسلامی
۰
مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های مخاطبین کبنانیوز است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. می توانید با ارسال یادداشت خود، این مطلب را تأیید یا نقد کنید.
کبنا ؛
مهرداد نادری
فرهنگ وقف از آغاز در نزد ایرانیان دارای جایگاه و قرب زیادی بوده است، واقفان به دلایل زیادی وقف اموال یا املاک می‌نمودند، یکی از آن دلایل ثواب اخروی برای آن‌ها بوده است.
فرهنگ وقف یکی از راه هایست که یک انسان همدرد قشر فقیر جامعه می‌شود و درراه خدا و در جایگاه یک مخلوق به هم نوع خود درراه خدا کمک می‌کند.
عده‌ای از افراد وقف را مسئله مذهبی و دینی می‌دانند، غافل از اینکه خود وقف در جامعه می‌تواند مشفق مهر مهربانی و عطوفت و جوانمردی باشد.
نگریستن به وقف به‌عنوان پدیده‌ای کارساز در فرهنگ و اجتماع ما می‌تواند ثمره ساز راه بخشش و تمایل جامعه ما به کارهای نیک و انسان دوستانه باشد به‌گونه‌ای که گره‌گشای حل مشکلات دیگران باشد.
با ترویج فرهنگ وقف در جامعه می‌توانیم، زمینه‌ساز شکوفایی و رشد و ترقی انسان‌های فقیر و ناتوان در این کشور باشیم.
وقف یعنی درک صحیح واژه انسانیت که به موجبات آن در قبال هم مسئولیم و خوبی و خوب بودن در کمال مهربانی و عطوفت در شاه رگ‌های ما به جریان درمی‌آیند.
به رسمیت شناختن فرهنگ وقف در میان جامعه مسلمانان ثمره‌ی ارزشمندی است که ما را در برابر معبود خود سربلند می‌کند.
در احکام جداگانه در قانون مدنی ما; طبق ماده ۷۸,۸۲,۷۴,۸۸,۸۹ برای اهداکننده، وقف کننده حق‌وحقوقی تعریف‌شده است.
اهداف عمومی که می‌تواند در وقف تحقق پیدا کند عبارت‌اند از; دستگیری مستمندان، کمک به محرومان، سامان دادن به زندگی فرودستان، تعدیل اقتصادی، تعامل در زندگی یک جامعه، گسترش علم دانش، می‌باشد.
تعادل و تعامل یک جامعه از دریچه عدالت می‌انجامد و نگه‌داشتن این عدالت بر اساسی اموراتی همچون وقف است که جامعه را از تشویش و اهانت و دشمن‌تراشی به سایه عدل، عدالت را در اجتماع می‌گستراند.
پس‌نهادها و سازمان‌های که مکلف و مسئول‌اند در مقابل مردمی که در سیر تحولات بزرگ اجتماعی همچون (وقف) که نقشی در ایفای هویت ملی و مذهبی ما داشته‌اند و افکار و اندیشه‌ها و اعتقادات دین مبین اسلام را با نگاه فضل و بخشش می‌گسترانند.
مدیران و مسئولان اجرایی کشور با حفظ حرمت در قانون و بر پایه عمل باید تمام‌کمال از حقوق قانونی، عرفی، شرعی و شهروندی آنان دفاع کنند.
خوشبختانه در فرهنگ و جامعه ما هنوز بوی عاطفه و مهربانی وجود دارد و انسان‌های هستند که با قلب صاف و بی‌ریا خود طعم شیرین امید آرزو را به هم نوعان خود هدیه می‌دهند.
افکار و اندیشه‌ای که به کمک و بخشش می‌انجامد ریشه انسانیت و انسان‌دوستی را در میان جامعه ما محکم‌تر می‌کند.
مهرداد نادریفرهنگ وقف از آغاز در نزد ایرانیان دارای جایگاه و قرب زیادی بوده است، واقفان به دلایل زیادی وقف اموال یا املاک می‌نمودند، یکی از آن دلایل ثواب اخروی برای آن‌ها بوده است.
فرهنگ وقف یکی از راه هایست که یک انسان همدرد قشر فقیر جامعه می‌شود و درراه خدا و در جایگاه یک مخلوق به هم نوع خود درراه خدا کمک می‌کند.
عده‌ای از افراد وقف را مسئله مذهبی و دینی می‌دانند، غافل از اینکه خود وقف در جامعه می‌تواند مشفق مهر مهربانی و عطوفت و جوانمردی باشد.
نگریستن به وقف به‌عنوان پدیده‌ای کارساز در فرهنگ و اجتماع ما می‌تواند ثمره ساز راه بخشش و تمایل جامعه ما به کارهای نیک و انسان دوستانه باشد به‌گونه‌ای که گره‌گشای حل مشکلات دیگران باشد.
با ترویج فرهنگ وقف در جامعه می‌توانیم، زمینه‌ساز شکوفایی و رشد و ترقی انسان‌های فقیر و ناتوان در این کشور باشیم.
وقف یعنی درک صحیح واژه انسانیت که به موجبات آن در قبال هم مسئولیم و خوبی و خوب بودن در کمال مهربانی و عطوفت در شاه رگ‌های ما به جریان درمی‌آیند.
به رسمیت شناختن فرهنگ وقف در میان جامعه مسلمانان ثمره‌ی ارزشمندی است که ما را در برابر معبود خود سربلند می‌کند.
در احکام جداگانه در قانون مدنی ما; طبق ماده ۷۸,۸۲,۷۴,۸۸,۸۹ برای اهداکننده، وقف کننده حق‌وحقوقی تعریف‌شده است.
اهداف عمومی که می‌تواند در وقف تحقق پیدا کند عبارت‌اند از; دستگیری مستمندان، کمک به محرومان، سامان دادن به زندگی فرودستان، تعدیل اقتصادی، تعامل در زندگی یک جامعه، گسترش علم دانش، می‌باشد.
تعادل و تعامل یک جامعه از دریچه عدالت می‌انجامد و نگه‌داشتن این عدالت بر اساسی اموراتی همچون وقف است که جامعه را از تشویش و اهانت و دشمن‌تراشی به سایه عدل، عدالت را در اجتماع می‌گستراند.
پس‌نهادها و سازمان‌های که مکلف و مسئول‌اند در مقابل مردمی که در سیر تحولات بزرگ اجتماعی همچون (وقف) که نقشی در ایفای هویت ملی و مذهبی ما داشته‌اند و افکار و اندیشه‌ها و اعتقادات دین مبین اسلام را با نگاه فضل و بخشش می‌گسترانند.
مدیران و مسئولان اجرایی کشور با حفظ حرمت در قانون و بر پایه عمل باید تمام‌کمال از حقوق قانونی، عرفی، شرعی و شهروندی آنان دفاع کنند.
خوشبختانه در فرهنگ و جامعه ما هنوز بوی عاطفه و مهربانی وجود دارد و انسان‌های هستند که با قلب صاف و بی‌ریا خود طعم شیرین امید آرزو را به هم نوعان خود هدیه می‌دهند.
افکار و اندیشه‌ای که به کمک و بخشش می‌انجامد ریشه انسانیت و انسان‌دوستی را در میان جامعه ما محکم‌تر می‌کند.
