مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های مخاطبین کبنانیوز است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. می توانید با ارسال یادداشت خود، این مطلب را تأیید یا نقد کنید.
کبنا ؛
علی ژاغریان
بازهم نشست‌های شبانه، بازهم مزاحمت‌ها و التماس‌ها و قرآن بر نیزه گرفتن‌ها و بازهم میتینگ‌های انتخاباتی!! چه تراژدی غمگین و آشنایی! اما این بار نه برای انتخابات شورا، بلکه برای انتخاب شهردار!
هنوز هم گزینه‌های مطرح‌شده در تکاپو و ایجاد همهمه‌اند تا بازار خود را گرم، و سر بزنگاه از مردم و اعضای شورا استفاده کرده و نان چرب خود را به این تنور بچسبانند! همین حرکت‌هاست که مردم را از سیاست خسته و ناامید کرده است؛ وقتی‌که می‌بینند به بهانه خدمت دست به دامن این‌وآن شده و التماس می‌کنند، می‌دانند خدمت نیاز به التماس ندارد بلکه ملت هستند که خدمتگزار خوب را تشخیص می‌دهند و برای به کرسی نشستنش اصرار خواهند کرد. اما انگار اینان فراموش کرده‌اند مردم خوب می‌فهمند این التماس‌ها برای بالا رفتن از دیوار سادگی است و بس!
لطفاً به حال خود رهایمان کنید تا در شهر خاموشمان در آسایش نداری امورات بگذرانیم، خدمتگزار ملتمس نمی‌خواهیم!
یکی اسپانسری است که فاکتور خرج و مخارج هزینه‌های بربادرفته را به دست گرفته و از کاندید شورایی که حمایت کرد تا انتخاب شود، ادعای سهم می‌کند؛ در غیر این صورت باید فاکتور هزینه‌ها را پاس کند!!
دیگری بدون از یک روز سابقه اجرایی و تنها با حمایت افراد خاص، اعضای شورا، خانواده‌ها و دوستان نزدیکشان را تحت‌فشار گذاشته، آن‌یکی ملتمسانه برای به دست آوردن این کرسی می‌جنگد، و اما آن دیگری ...
یکی از این گزینه‌ها که نه التماس می‌کند، نه خانواده اعضای منتخب و دوستان و همسایگانش را تحت‌فشار می‌گذارد، نه مدرک جعلی مبنی بر سابقه اجرایی دست‌وپا کرده و نه هیچ جریان سیاسی چه اصلاح‌طلب، چه اصولگرا و چه معتدل حامی‌اش نیستند! برای ۴ رأی به هر قیمتی نمی‌جنگد! بلکه هر ۷ رأی را پشتوانه خود می‌خواهد...
سپاس از مردی که برای شهردار شدن شرط دارد، هر هفت رأی اعضا را می‌خواهد تا شورا و شهرداری را به حاشیه نبرد و برای دهدشتی آباد بدون دغدغه مدیریت کند، وی هفت مرد را در کنار خود می‌خواند تا تمام دوران مسئولیتش را در جنگ نگذراند و در آخر یا شکست بخورد یا شهر را به نابودی بکشاند. به ۴ رأی قانع نیست چون می‌داند شورا را دو شقه می‌کند و تمام مدت باید برای حفظ آن ۴ رأی و راضی نگه‌داشتن سه مخالف باج دهد، وی معتقد است نباید برای شهردار شدن جنگید یا دست به دامن دیگران شد، حال مانده‌ایم چگونه با دست‌خالی، درحالی‌که می‌داند و می‌دانیم می‌تواند شهر را متحول کند، این کرسی را به دست خواهد آورد یا همچنان شهر را سهم خواهان برای خود تکه‌تکه می‌کنند!
در شهر کوچک دهدشت زور طایفه‌گرایی و چرب‌زبانی و التماس‌های خانگی به شایسته‌سالاری می‌چربد. بیایید به دوره گند پیشگی پایان دهیم و به شایستگان فرصت خدمت ببخشیم، نه برای آن‌ها که می‌خواهند خدمت کنند، به خاطر خودمان که شایستگی شهروند نمونه بودن را داریم.
علی ژاغریانبازهم نشست‌های شبانه، بازهم مزاحمت‌ها و التماس‌ها و قرآن بر نیزه گرفتن‌ها و بازهم میتینگ‌های انتخاباتی!! چه تراژدی غمگین و آشنایی! اما این بار نه برای انتخابات شورا، بلکه برای انتخاب شهردار!
هنوز هم گزینه‌های مطرح‌شده در تکاپو و ایجاد همهمه‌اند تا بازار خود را گرم، و سر بزنگاه از مردم و اعضای شورا استفاده کرده و نان چرب خود را به این تنور بچسبانند! همین حرکت‌هاست که مردم را از سیاست خسته و ناامید کرده است؛ وقتی‌که می‌بینند به بهانه خدمت دست به دامن این‌وآن شده و التماس می‌کنند، می‌دانند خدمت نیاز به التماس ندارد بلکه ملت هستند که خدمتگزار خوب را تشخیص می‌دهند و برای به کرسی نشستنش اصرار خواهند کرد. اما انگار اینان فراموش کرده‌اند مردم خوب می‌فهمند این التماس‌ها برای بالا رفتن از دیوار سادگی است و بس!
لطفاً به حال خود رهایمان کنید تا در شهر خاموشمان در آسایش نداری امورات بگذرانیم، خدمتگزار ملتمس نمی‌خواهیم!
یکی اسپانسری است که فاکتور خرج و مخارج هزینه‌های بربادرفته را به دست گرفته و از کاندید شورایی که حمایت کرد تا انتخاب شود، ادعای سهم می‌کند؛ در غیر این صورت باید فاکتور هزینه‌ها را پاس کند!!
دیگری بدون از یک روز سابقه اجرایی و تنها با حمایت افراد خاص، اعضای شورا، خانواده‌ها و دوستان نزدیکشان را تحت‌فشار گذاشته، آن‌یکی ملتمسانه برای به دست آوردن این کرسی می‌جنگد، و اما آن دیگری ...
یکی از این گزینه‌ها که نه التماس می‌کند، نه خانواده اعضای منتخب و دوستان و همسایگانش را تحت‌فشار می‌گذارد، نه مدرک جعلی مبنی بر سابقه اجرایی دست‌وپا کرده و نه هیچ جریان سیاسی چه اصلاح‌طلب، چه اصولگرا و چه معتدل حامی‌اش نیستند! برای ۴ رأی به هر قیمتی نمی‌جنگد! بلکه هر ۷ رأی را پشتوانه خود می‌خواهد...
سپاس از مردی که برای شهردار شدن شرط دارد، هر هفت رأی اعضا را می‌خواهد تا شورا و شهرداری را به حاشیه نبرد و برای دهدشتی آباد بدون دغدغه مدیریت کند، وی هفت مرد را در کنار خود می‌خواند تا تمام دوران مسئولیتش را در جنگ نگذراند و در آخر یا شکست بخورد یا شهر را به نابودی بکشاند. به ۴ رأی قانع نیست چون می‌داند شورا را دو شقه می‌کند و تمام مدت باید برای حفظ آن ۴ رأی و راضی نگه‌داشتن سه مخالف باج دهد، وی معتقد است نباید برای شهردار شدن جنگید یا دست به دامن دیگران شد، حال مانده‌ایم چگونه با دست‌خالی، درحالی‌که می‌داند و می‌دانیم می‌تواند شهر را متحول کند، این کرسی را به دست خواهد آورد یا همچنان شهر را سهم خواهان برای خود تکه‌تکه می‌کنند!
در شهر کوچک دهدشت زور طایفه‌گرایی و چرب‌زبانی و التماس‌های خانگی به شایسته‌سالاری می‌چربد. بیایید به دوره گند پیشگی پایان دهیم و به شایستگان فرصت خدمت ببخشیم، نه برای آن‌ها که می‌خواهند خدمت کنند، به خاطر خودمان که شایستگی شهروند نمونه بودن را داریم.
