تاریخ انتشار
شنبه ۲۸ مرداد ۱۳۹۶ ساعت ۰۱:۱۰
کد مطلب : ۲۶۷۸۶۸
چرا شایسته‌ترین روش در تبلیغ اسلام باید انتخاب شود
۰
کبنا ؛محمد سروش نیا
اسلام را نه می‌شود با نقل و نبات تبلیغ کرد، نه با مدلینگ موی سر و نه با شیرجه رفتن به سمت سرمایه داری!
پیش از ورود و پرداختن به این مسئله (تبلیغ اسلام) باید به عرض عزیزان رساند، این نگارش از «سر احساس تکلیف» عبور کرده و پا در مرحله از «سر احساس خطر» گذاشته است. به همین دلیل شاید لابلای سطرها، خواسته یا ناخواسته با جملاتی برخورد کرده که تأملی را بر آشفته کند و در ذهنیتی خدشه ایجاد کند که همه‌ی مخاطبان گرامی را به شرح صدر کامل فراخوانده و امید بر آن است که این نگارش یک برآیند مثبت ایجاد کرده و همچنین توشه ای برای آخرت باشد.
انشاالله...
در مکتب و ایدئولوژی اسلام هر فرد و اجتماعی نیک می‌داند که مبانی و تفکر اسلامی را ضبط و ثبت کند و در کنار آن با تبلیغ و انتشارش به هم نوعانش بیاموزد. اما نکته اینجاست، بانیان و صاحبان این امرخداپسندانه چه کسانی‌اند و کجایند که عده‌ای پا به پای آنان قدم گذارد و عده‌ای دیگر هم با شور و اشتیاق صد چندان از همدیگر در این کار خیر سبقت گیرند؟
به همین خاطر فضای مناسبی دیده و میسر گردید که فعالیت روحانیت و مبلغان دینی را از زاویه ای دیگر بررسی و تحلیل کرد و تلنگری زد تا شاید این مسیر تاریخی (تبلیغ اسلام) را به شایسته و بایسته‌ترین روش انتخاب کرده و پاسخی زیبنده دریافت گردد.
طلاب گرانقدر و گرانمایه ای که از جهتی در خویش قابلیت‌ها و پتانسیلی برای فعالیت‌های تبلیغی، اجتماعی و فرهنگی می‌بینند اما از جهت دیگر از ضرورت‌های اجتماعی و نیاز جدی مخاطبان و شناخت آن‌ها غافل می‌باشند.
*تبلیغ و کار فرهنگی چیست؟*
می‌بایست در نوع نگاه به این مسئله به عرض این مبلغان دینی رسانید که برادران، نه آن سان باشید که تمام تبلیغ اسلام را در بسته بندی و توزیع چند بسته شکلات، نصب چند عدد بنر به مناسبات مختلفی چون اعیاد، ولادت، شهادت، مولودی و مداحی سر کردن یا دعوت از قاریان کشوری و نهایتاً هنری کرده باشند، در کنار این فعالیت‌ها مسابقه ساده ای برپا کنند، آنهم با گرفتن ده‌ها عکس یادگاری از زوایای گوناگون که بله، ما چه کارها که نکردیم؟ (نمونه‌اش را می‌توان در برخی دستگاه‌های متولی فرهنگ اسلامی از جمله؛ ... پیدا کرد) و نه این سان باشید که فلانی، دیگر این مدل‌ها کهنه و فرسوده شده‌اند و پاسخگوی جامعه اسلامی نبوده و نیستند، بلکه باید تغییر در نوع پوشش و اصلاح و مدلینگ موهای سر شروع کرد و چه بهتر که این نوع اصلاح و پوشش را، از خود شروع کرده و در چینش واژه‌ها همچون دیگران پرداخته شود.
اما وقتی برخی از این افراد، تعریف و طراحی، سازماندهی، پویش، عملکرد و عناصر فرهنگی تبلیغ به منظور باور کردن فرهنگ اسلام برای رسیدن به یک نقطه آرمانی را نادیده می‌گیرند، قطعاً تبعات غیر قابل جبران و سنگینی ایجاد خواهند کرد که حتی این آثار را می‌توان در ورود و عملکردشان در عرصه سیاست به وضوح مشاهده کرد. یعنی آنقدر دامنه غفلت و بی توجهی زیاد می‌شود که برخی از آن‌ها که سال‌ها منبر سخنرانی و سخنرانیشان، و مطالبی را با ملت هم خوانی می‌کنند، اما در فرا رسیدن ایام انتخابات دگرگون می‌شوند و به نام اسلام و به کام خویش، پای مذاکراتشان می‌نشینند و به این نتیجه می‌رسند که برادران و خواهران، اسلام در خطر است گزینه اصلح وجود ندارد و دنبال صالح مقبول باشید و نتیجه این مذاکرات به شیرجه رفتن سمت یک فرد جناح راست، محافظه کار، سرمایه دار مولتی میلیارد می‌انجامد. (این مورد از همان انحرافات تاریخی می‌باشد که از صدر اسلام تا عصر حاضر به مراتبی با آن روبه رو بوده‌ایم که حتی در مقدس‌ترین لباس‌ها عکس سخنان اسلام را در نزد عموم بازگو می‌کنند.)
خیر، برادران اینگونه مپندارید و مبادا روزی برسد که بگویید نیامدیم یا دیر آمدیم، آمدند و بردند، آنچه را که خواستند!
اسلام را نه می‌شود با نقل و نبات تبلیغ کرد، نه با مدلینگ موی سر و نه با شیرجه رفتن به سمت سرمایه داری!
پیش از ورود و پرداختن به این مسئله (تبلیغ اسلام) باید به عرض عزیزان رساند، این نگارش از «سر احساس تکلیف» عبور کرده و پا در مرحله از «سر احساس خطر» گذاشته است. به همین دلیل شاید لابلای سطرها، خواسته یا ناخواسته با جملاتی برخورد کرده که تأملی را بر آشفته کند و در ذهنیتی خدشه ایجاد کند که همه‌ی مخاطبان گرامی را به شرح صدر کامل فراخوانده و امید بر آن است که این نگارش یک برآیند مثبت ایجاد کرده و همچنین توشه ای برای آخرت باشد.
انشاالله...
در مکتب و ایدئولوژی اسلام هر فرد و اجتماعی نیک می‌داند که مبانی و تفکر اسلامی را ضبط و ثبت کند و در کنار آن با تبلیغ و انتشارش به هم نوعانش بیاموزد. اما نکته اینجاست، بانیان و صاحبان این امرخداپسندانه چه کسانی‌اند و کجایند که عده‌ای پا به پای آنان قدم گذارد و عده‌ای دیگر هم با شور و اشتیاق صد چندان از همدیگر در این کار خیر سبقت گیرند؟
به همین خاطر فضای مناسبی دیده و میسر گردید که فعالیت روحانیت و مبلغان دینی را از زاویه ای دیگر بررسی و تحلیل کرد و تلنگری زد تا شاید این مسیر تاریخی (تبلیغ اسلام) را به شایسته و بایسته‌ترین روش انتخاب کرده و پاسخی زیبنده دریافت گردد.
طلاب گرانقدر و گرانمایه ای که از جهتی در خویش قابلیت‌ها و پتانسیلی برای فعالیت‌های تبلیغی، اجتماعی و فرهنگی می‌بینند اما از جهت دیگر از ضرورت‌های اجتماعی و نیاز جدی مخاطبان و شناخت آن‌ها غافل می‌باشند.
*تبلیغ و کار فرهنگی چیست؟*
می‌بایست در نوع نگاه به این مسئله به عرض این مبلغان دینی رسانید که برادران، نه آن سان باشید که تمام تبلیغ اسلام را در بسته بندی و توزیع چند بسته شکلات، نصب چند عدد بنر به مناسبات مختلفی چون اعیاد، ولادت، شهادت، مولودی و مداحی سر کردن یا دعوت از قاریان کشوری و نهایتاً هنری کرده باشند، در کنار این فعالیت‌ها مسابقه ساده ای برپا کنند، آنهم با گرفتن ده‌ها عکس یادگاری از زوایای گوناگون که بله، ما چه کارها که نکردیم؟ (نمونه‌اش را می‌توان در برخی دستگاه‌های متولی فرهنگ اسلامی از جمله؛ ... پیدا کرد) و نه این سان باشید که فلانی، دیگر این مدل‌ها کهنه و فرسوده شده‌اند و پاسخگوی جامعه اسلامی نبوده و نیستند، بلکه باید تغییر در نوع پوشش و اصلاح و مدلینگ موهای سر شروع کرد و چه بهتر که این نوع اصلاح و پوشش را، از خود شروع کرده و در چینش واژه‌ها همچون دیگران پرداخته شود.
اما وقتی برخی از این افراد، تعریف و طراحی، سازماندهی، پویش، عملکرد و عناصر فرهنگی تبلیغ به منظور باور کردن فرهنگ اسلام برای رسیدن به یک نقطه آرمانی را نادیده می‌گیرند، قطعاً تبعات غیر قابل جبران و سنگینی ایجاد خواهند کرد که حتی این آثار را می‌توان در ورود و عملکردشان در عرصه سیاست به وضوح مشاهده کرد. یعنی آنقدر دامنه غفلت و بی توجهی زیاد می‌شود که برخی از آن‌ها که سال‌ها منبر سخنرانی و سخنرانیشان، و مطالبی را با ملت هم خوانی می‌کنند، اما در فرا رسیدن ایام انتخابات دگرگون می‌شوند و به نام اسلام و به کام خویش، پای مذاکراتشان می‌نشینند و به این نتیجه می‌رسند که برادران و خواهران، اسلام در خطر است گزینه اصلح وجود ندارد و دنبال صالح مقبول باشید و نتیجه این مذاکرات به شیرجه رفتن سمت یک فرد جناح راست، محافظه کار، سرمایه دار مولتی میلیارد می‌انجامد. (این مورد از همان انحرافات تاریخی می‌باشد که از صدر اسلام تا عصر حاضر به مراتبی با آن روبه رو بوده‌ایم که حتی در مقدس‌ترین لباس‌ها عکس سخنان اسلام را در نزد عموم بازگو می‌کنند.)
خیر، برادران اینگونه مپندارید و مبادا روزی برسد که بگویید نیامدیم یا دیر آمدیم، آمدند و بردند، آنچه را که خواستند!
