واکاوای یک پدیده مرسوم؛ بی‌فرهنگی یا زیرکی

کبنا ؛سید مجید بایگان
امروزه وقتی به بازار می‌رویم و تقاضای خرید از جاهایی که کارتخوان ندارند می‌کنیم یا خریدار کارت بانکی همراه ندارد اتفاقی برایش می‌افتد که جایگاه خاصی در فرهنگ ایران باز می‌کند.
مثال (وقتی تقاضای خرید یک کیلو سبزی کنیم و قیمت آن ۴۵۰۰ تومان باشد؛ فروشنده می‌گوید که پول خرد ندارم و ۵۰۰۰ تومان برات بکشم).
در جاهایی زیادی نیز دیده می‌شود که مثلا اگه گوجه به اندازه ۴۰۰۰ تومان بخواهیم فروشنده می‌گوید که بسته‌های آماده شده گوجه ۵۰۰۰ تومانی هست.
علاوه بر این در برخی جا‌ها وقتی خرید می‌کنیم و مثلا یک پنیر می‌خریم و قیمت آن ۶۳۰۰ تومان است و یک اسکناس ۱۰۰۰۰ تومانی به فروشنده می‌دهیم و فروشنده می‌گوید که پول خرد ندارم و بقیه را مجبوریم که چیز دیگری بخریم.
بله این پدیده‌ها در جاهایی باعث تنش و درگیری نیز شده است.
شاید آن را بی‌فرهنگی تلقی کنیم پس باید خودمان را به سلاح فرهنگ مجهز کنیم. اگر فروشنده هستیم بدانیم که خودمان در جای دیگری با این اتفاق روبه رو می‌شویم و دوست داریم که این رفتار با ما انجام نشود. پس به خریدار احترام بگذاریم و از انجام آن خودداری کنیم.
و اگر آن را زیرکی فروشنده بدانیم و خریدار هستیم تا جای ممکن از انجام آن خودداری کنیم و به اندازه نیاز و وسع مادی خود خرید کنیم تا از رواج این پدیده نادرست جلوگیری کنیم و از زاویه دیگر از اسراف پرهیز کنیم.
به این نکته جالب که فکر می‌کنم حس اینکه زندگی در ایران شوخی بیش نیست بهم دست می‌دهد. (روزی در یک تاکسی سوار شوم و راننده تاکسی بگوید به علت نداشتن پول خرد چند ایستگاه جلو‌تر شما را پیاده می‌کنم!!!!)