تاریخ انتشار
دوشنبه ۲ مرداد ۱۳۹۶ ساعت ۰۹:۳۳
کد مطلب : ۲۶۱۸۸۷
بحران آب در سرزمین آب؛ برای کهگیلویه و بویراحمد چاره‌اندیشی کنید
۰
کبنا ؛
اغلب شواهد دیرینه‌شناسی نشان می‌دهند که پدیده خشکی و کم آبی با تاریخ پرفراز و نشیب ایران همراه بوده است. همچنین کشور ما تنها کشور تحت فشار کم آبی و خشکسالی و گرمایش زمین نمی‌باشد. متاسفانه آمار بارش ثبت شده در سالزراعی ۹۶-۱۳۹۵ برای همه ایستگاههای استان کهگیلویه و بویراحمد کاهش بارش را نشان می‌دهند که به طور میانگین در کل استان ۳۴ درصد کاهش بارندگی نسبت به نرمال بلند مدت ثبت شده است. این کاهش در مناطقی مثل گچساران به بیش از ۵۰ درصد نرمال بلند مدت (تا پایان خرداد ۱۳۹۶) نیز می‌رسد. ضمن اینکه مجموع بارش استان کهگیلویه وبویراحمد تا پایان بهار ۱۳۹۶ بعد از خوزستان بیشترین میزان کاهش را نسبت به نرمال نشان می‌دهد. در استان کهگیلویه و بویراحمد که کشاورزی و دامداری از اصلیترین منابع درآمد مردم می‌باشد و این بخش‌ها هم وابستگی مستقیم و شدیدی به آب دارند، هرگونه کاهش بارش و منابع آبی تاثیر شدیدی بر زندگی مردم خواهد داشت.
با توجه به تدریجی بودن بروزاثرات کاهش بارندگی و کمبود آب، باید توجه داشت که کاهش بارندگی در سالهای گذشته و این سالزراعی به مرور زمان و طی ماه‌ها و حتی سالهای آینده اثرات مخرب خود را نشان خواهد داد، ضمن اینکه کاهش آبهای سطحی نظیر رودخانه‌ها، دریاچه‌ها و سد‌ها باعث می‌شود که استفاده از آبهای زیرزمینی افزایش یابد و با توجه به محدود بودن منابع آبی زیر زمینی و مهم‌تر از همه غیر قابل احیا بودن آن، تهدیدی بزرگ برای نسل فعلی و آینده می‌باشد. این به این معنی است که حتی اگر همین امروز تمام شیوه‌های مدیریت منابع آب ما استاندارد شده و همه‌ی رفتار ما در زمینه مصرف آب به مدار خردورزی و عقلانیت برگردد، نیز از خطرات و اثرات زیانبار خشکی و کاهش بارش و همچنین رفتار نادرستمان با مایع گرانبهای آب، در امان نخواهیم بود. هرچند به مدد حفر چاههای غیر مجاز و برداشت از پایین‌ترین لایه‌های آبی موجود و استفاده غیر اصولی از آبهای سطحی استان تا حدودی بحران کم آبی موقتا از منظر مردم عادی دور نگهداشته شده است، اما شرایط موجود چندان دوام نخواهد داشت و بتدریج همین منابع محدود نیز از دست خواهد رفت و شرایط به سمتی پیش می‌رود که برگشت پذیر نخواهد بود.
اگر کمی با دقت به عمق فاجعه کم آبی و بی‌آبی در ایران توجه شود همین الان هم در برخی نقاط این بحران موجب اختلافات شدید طائفه‌ای و بروز اختلافات بین استانی و منطقه‌ای شده است. انتظار می‌رود مسئولان مربوط قبل از اینکه کمبود آب و منابع آبی به یک بحران زیستی و امنیتی برای استان کهگیلویه وبویراحمد تبدیل شود با استفاده از نظرات کار‌شناسان و خرد جمعی بهترین تصمیمات را برای مدیریت این بحران اتخاذ نمایند.
اغلب شواهد دیرینه‌شناسی نشان می‌دهند که پدیده خشکی و کم آبی با تاریخ پرفراز و نشیب ایران همراه بوده است. همچنین کشور ما تنها کشور تحت فشار کم آبی و خشکسالی و گرمایش زمین نمی‌باشد. متاسفانه آمار بارش ثبت شده در سالزراعی ۹۶-۱۳۹۵ برای همه ایستگاههای استان کهگیلویه و بویراحمد کاهش بارش را نشان می‌دهند که به طور میانگین در کل استان ۳۴ درصد کاهش بارندگی نسبت به نرمال بلند مدت ثبت شده است. این کاهش در مناطقی مثل گچساران به بیش از ۵۰ درصد نرمال بلند مدت (تا پایان خرداد ۱۳۹۶) نیز می‌رسد. ضمن اینکه مجموع بارش استان کهگیلویه وبویراحمد تا پایان بهار ۱۳۹۶ بعد از خوزستان بیشترین میزان کاهش را نسبت به نرمال نشان می‌دهد. در استان کهگیلویه و بویراحمد که کشاورزی و دامداری از اصلیترین منابع درآمد مردم می‌باشد و این بخش‌ها هم وابستگی مستقیم و شدیدی به آب دارند، هرگونه کاهش بارش و منابع آبی تاثیر شدیدی بر زندگی مردم خواهد داشت.با توجه به تدریجی بودن بروزاثرات کاهش بارندگی و کمبود آب، باید توجه داشت که کاهش بارندگی در سالهای گذشته و این سالزراعی به مرور زمان و طی ماه‌ها و حتی سالهای آینده اثرات مخرب خود را نشان خواهد داد، ضمن اینکه کاهش آبهای سطحی نظیر رودخانه‌ها، دریاچه‌ها و سد‌ها باعث می‌شود که استفاده از آبهای زیرزمینی افزایش یابد و با توجه به محدود بودن منابع آبی زیر زمینی و مهم‌تر از همه غیر قابل احیا بودن آن، تهدیدی بزرگ برای نسل فعلی و آینده می‌باشد. این به این معنی است که حتی اگر همین امروز تمام شیوه‌های مدیریت منابع آب ما استاندارد شده و همه‌ی رفتار ما در زمینه مصرف آب به مدار خردورزی و عقلانیت برگردد، نیز از خطرات و اثرات زیانبار خشکی و کاهش بارش و همچنین رفتار نادرستمان با مایع گرانبهای آب، در امان نخواهیم بود. هرچند به مدد حفر چاههای غیر مجاز و برداشت از پایین‌ترین لایه‌های آبی موجود و استفاده غیر اصولی از آبهای سطحی استان تا حدودی بحران کم آبی موقتا از منظر مردم عادی دور نگهداشته شده است، اما شرایط موجود چندان دوام نخواهد داشت و بتدریج همین منابع محدود نیز از دست خواهد رفت و شرایط به سمتی پیش می‌رود که برگشت پذیر نخواهد بود.
اگر کمی با دقت به عمق فاجعه کم آبی و بی‌آبی در ایران توجه شود همین الان هم در برخی نقاط این بحران موجب اختلافات شدید طائفه‌ای و بروز اختلافات بین استانی و منطقه‌ای شده است. انتظار می‌رود مسئولان مربوط قبل از اینکه کمبود آب و منابع آبی به یک بحران زیستی و امنیتی برای استان کهگیلویه وبویراحمد تبدیل شود با استفاده از نظرات کار‌شناسان و خرد جمعی بهترین تصمیمات را برای مدیریت این بحران اتخاذ نمایند.
