تاریخ انتشار
شنبه ۱۷ تير ۱۳۹۶ ساعت ۰۰:۵۸
کد مطلب : ۲۵۹۰۷۷
قلمهای آزاده مجیزگوی زر و زور و تزویر نباشند
۰
مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های مخاطبین کبنانیوز است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. می توانید با ارسال یادداشت خود، این مطلب را تأیید یا نقد کنید.
کبنا ؛شهرام مؤمن نسب
قلم رساترین و گویاترین چیزی است که از سوی تو سخن میگوید، قلمی فایده دارد که بیدارگر تودههای مردم باشد نه با مجیزگویی و تملق صاحبان قدرت مستمسکی برای نان و نام صاحب قلم باشد.
در اعجاز قلم همین بس که خداوند فرموند: (ن و والقلم و ما یسطرون) و در شگفتی این موهبت بزرگ می فرماید: (الذی علم بالقلم. علم الانسان ما لم یعلم)
قلم، سمبل تفکر و آگاهی بشر است و سوگند خداوند به نام قلم، گویاترین شاهد بر شرافت و قداست آن است. پس صاحب قلم به دلیل همین رسالت مقدسی که بر عهده دارد باید از قلم خویش بسیار مراقبت داشته و در خلق آثار خود انصاف و عدالت را رعایت کند. وقتی پیامبر اسلام (ص) مرکب قلم دانشمندان را از خون شهیدان برتر میداند ارزش و اعتبار قلم و صاحبان آن بیش از پیش روشن میشود.
چهاردهم تیرماه به عنوان روز قلم بهانهای برای یادآوری منزلت، قداست و حرمت قلم و صاحبان آن است که به پیشنهاد انجمن قلم ایران و تصویب شورای عالی انقلاب فرهنگی، در تقویم رسمی جمهوری اسلامی ایران به ثبت رسیده است. این روز را، به همه قلم به دستانِ متعهد و دلسوز، که از قلم به نیکی استفاده و در راه کمال آدمی و انسان سازی کوشش میکنند، تبریک میگویم.
هرچند این روز درحد نامی بیش نیست و صاحبان قلم و تفکر غیراز این نام نصیبی نخواهند برد ولی حرمت این روز باید تلنگری برای خود ما باشد تا به رسالت خویش بنگریم و عملکرد خود را بیازماییم.
قدرت قلم و تفکر از هر سلاحی بیشتر و آثار آن مخرب تر است و به همین خاطر صاحبان قلم و اندیشه همیشه در معرض لغزش و وابستگی به متامع دنیا میباشند و در طول تاریخ مستندات بشماری از این نوع وابستگی وجود دارد که هر یک زمینه ساز انحرافات و جنگهای زیادی بودهاند.
صاحبان قلم میتوانند با نوشتههای خود نسلهایی را به تعالی و عزت برند و یا مسیری انحرافی برای آنها رقم زنند. نوشته و اندیشه به ثبت رسیده امروز ما، برای فرداها میماند و رابطی است میان ما و خوانندگانی که شاید سالها بعد از حادثهای بخواهند در مورد آن اظهار نظر کنند و اینجاست که قلم ما میشود ابزاری برای تحلیل آنها و خدا نکند که صاحبقلمی با غرضورزی و ناآگاهی دست به قلم برده باشد و انحراف فکر آیندگان را رقم بزند. اما وای از روزی که با غرض و با نیت رسیدن به منفعتی کلمهای را بنویسیم که رویاروی حق ایستاده باشد، همانگونه که در گذشته بودهاند افرادی که برای دست یابی به متاع چند روزهٔ دنیا قلم خود را فروخته و به ناحق حقیقتی را وارونه نشان دادهاند، شاید از همین روست که در کتاب مقدس میخوانیم: «زینهار، تا کلام را به خاطر نان نفروشی و روح را در خدمت جسم درنیاوری… اگر میفروشی، همان بِهْ که بازوی خود را، امّا قلم را، هرگز».
ضمن رعایت انصاف و تقوا صاحبان قلم در نوشتن، جامعه و حاکمیت نیز باید اجازه نقادی و مطالبه گری بهحق صاحبان قلم را محترم شمارد، چون اگر جامعهای قلمهای آزاد و فهمیده را از دست بدهد، خیلی چیزهای دیگر را هم از دست خواهد داد، زیرا بر هیچ کس پوشیده نیست قلم نویسندگان منصف و جویای حقیقت پشتوانه و ضامن تداوم سلامت قدرت حاکمان است و لذا باید آن را ارج نهاد و در حمایت از آن کوشا باشند.
حاکمیت باید اسباب رفاه و رهاندن صاحبان قلم و اندیشه را از غم نان و تنگناهای شدید مالی و معیشتی فراهم کند تا هیچگاه کسی برای امرار معاش مجبور به لغزش خواسته یا ناخواسته تحریف حقایق و یا موضع گیری خارج از عرف و اخلاق و قانون نشود، با امید روزی که همهٔ قلمها در راستای یاری مظلومان و اعتلای آرمانهای والای انسانی و اخلاقی بکار گرفته شده و شاهد جامعه ای پویا و عزتمند باشیم.
قلم رساترین و گویاترین چیزی است که از سوی تو سخن میگوید، قلمی فایده دارد که بیدارگر تودههای مردم باشد نه با مجیزگویی و تملق صاحبان قدرت مستمسکی برای نان و نام صاحب قلم باشد.
در اعجاز قلم همین بس که خداوند فرموند: (ن و والقلم و ما یسطرون) و در شگفتی این موهبت بزرگ می فرماید: (الذی علم بالقلم. علم الانسان ما لم یعلم)
قلم، سمبل تفکر و آگاهی بشر است و سوگند خداوند به نام قلم، گویاترین شاهد بر شرافت و قداست آن است. پس صاحب قلم به دلیل همین رسالت مقدسی که بر عهده دارد باید از قلم خویش بسیار مراقبت داشته و در خلق آثار خود انصاف و عدالت را رعایت کند. وقتی پیامبر اسلام (ص) مرکب قلم دانشمندان را از خون شهیدان برتر میداند ارزش و اعتبار قلم و صاحبان آن بیش از پیش روشن میشود.
چهاردهم تیرماه به عنوان روز قلم بهانهای برای یادآوری منزلت، قداست و حرمت قلم و صاحبان آن است که به پیشنهاد انجمن قلم ایران و تصویب شورای عالی انقلاب فرهنگی، در تقویم رسمی جمهوری اسلامی ایران به ثبت رسیده است. این روز را، به همه قلم به دستانِ متعهد و دلسوز، که از قلم به نیکی استفاده و در راه کمال آدمی و انسان سازی کوشش میکنند، تبریک میگویم.
هرچند این روز درحد نامی بیش نیست و صاحبان قلم و تفکر غیراز این نام نصیبی نخواهند برد ولی حرمت این روز باید تلنگری برای خود ما باشد تا به رسالت خویش بنگریم و عملکرد خود را بیازماییم.
قدرت قلم و تفکر از هر سلاحی بیشتر و آثار آن مخرب تر است و به همین خاطر صاحبان قلم و اندیشه همیشه در معرض لغزش و وابستگی به متامع دنیا میباشند و در طول تاریخ مستندات بشماری از این نوع وابستگی وجود دارد که هر یک زمینه ساز انحرافات و جنگهای زیادی بودهاند.
صاحبان قلم میتوانند با نوشتههای خود نسلهایی را به تعالی و عزت برند و یا مسیری انحرافی برای آنها رقم زنند. نوشته و اندیشه به ثبت رسیده امروز ما، برای فرداها میماند و رابطی است میان ما و خوانندگانی که شاید سالها بعد از حادثهای بخواهند در مورد آن اظهار نظر کنند و اینجاست که قلم ما میشود ابزاری برای تحلیل آنها و خدا نکند که صاحبقلمی با غرضورزی و ناآگاهی دست به قلم برده باشد و انحراف فکر آیندگان را رقم بزند. اما وای از روزی که با غرض و با نیت رسیدن به منفعتی کلمهای را بنویسیم که رویاروی حق ایستاده باشد، همانگونه که در گذشته بودهاند افرادی که برای دست یابی به متاع چند روزهٔ دنیا قلم خود را فروخته و به ناحق حقیقتی را وارونه نشان دادهاند، شاید از همین روست که در کتاب مقدس میخوانیم: «زینهار، تا کلام را به خاطر نان نفروشی و روح را در خدمت جسم درنیاوری… اگر میفروشی، همان بِهْ که بازوی خود را، امّا قلم را، هرگز».
ضمن رعایت انصاف و تقوا صاحبان قلم در نوشتن، جامعه و حاکمیت نیز باید اجازه نقادی و مطالبه گری بهحق صاحبان قلم را محترم شمارد، چون اگر جامعهای قلمهای آزاد و فهمیده را از دست بدهد، خیلی چیزهای دیگر را هم از دست خواهد داد، زیرا بر هیچ کس پوشیده نیست قلم نویسندگان منصف و جویای حقیقت پشتوانه و ضامن تداوم سلامت قدرت حاکمان است و لذا باید آن را ارج نهاد و در حمایت از آن کوشا باشند.
حاکمیت باید اسباب رفاه و رهاندن صاحبان قلم و اندیشه را از غم نان و تنگناهای شدید مالی و معیشتی فراهم کند تا هیچگاه کسی برای امرار معاش مجبور به لغزش خواسته یا ناخواسته تحریف حقایق و یا موضع گیری خارج از عرف و اخلاق و قانون نشود، با امید روزی که همهٔ قلمها در راستای یاری مظلومان و اعتلای آرمانهای والای انسانی و اخلاقی بکار گرفته شده و شاهد جامعه ای پویا و عزتمند باشیم.