تاریخ انتشار
يکشنبه ۱۱ تير ۱۳۹۶ ساعت ۱۱:۲۰
کد مطلب : ۲۵۶۷۷۱
نقش ترکیه در پدیده‌ی نامیمون ریزگردها در ایران
۰
مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های مخاطبین کبنانیوز است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. می توانید با ارسال یادداشت خود، این مطلب را تأیید یا نقد کنید.
کبنا ؛یاسر فاطمی*
از اواخر دهه‌ی ۸۰ تا کنون، غرب و به ویژه جنوب غرب ایران با معضل ریزگرد، دست و پنجه نرم می‌کند. عوامل مهمی چون خشکسالی، افزایش دما و عدم مدیریت بهینه‌ی منابع آب، باعث بروز این بحران منطقه‌ای شده است.
عدم مدیریت بهینه‌ی منابع آبی، چه در خاک کشور عزیزمان و چه بیرون از آن، باعث تشدید روزافزون این پدیده شده است. سدسازی‌های غیراصولی و بی‌رویه، کشاورزی سنتی و عدم مصرف صحیح آب در بخش صنعت و... از جمله مواردی است که به خشکیدن هرچه سریع‌تر تالاب‌ها و دریاچه‌های کشورمان شده است. با این حال عمده‌ی گرد و خاک جنوب غرب کشور، منشا برون مرزی به ویژه خاک کشور عراق دارد.
و اما ترکیه...
ارتباط میان ریزگردهای آسمان ایران و کشور ترکیه چیست؟
ترکیه از سال ۱۹۷۷ (و شاید خیلی پیش از آن!) در قالب پروژه‌ی آناتولی جنوب شرقی و یا در زبان ترکی Güneydoğu Anadolu Projesi موسوم به GAP، اقدام به ساخت حدود ۲۲ سد بر روی سرچشمه‌های دجله و فرات نموده است. برای مثال سد آتاترک، بعنوان بزرگ‌ترین سد خاورمیانه و نهمین سد بزرگ دنیا در قالب همین پروژه بر روی سرچشمه‌های رود فرات ساخته شد. در عظمت و بزرگی این سد همین بس که این سد به اندازه‌ی تمام ۳۵۰ سد ایران گنجایش ذخیره آب دارد. این سد قادر است تمامی آب فرات را در پشت خود ذخیره نماید، و این بزرگ‌ترین سلاح برای تهدید کشورهای عراق و ایران است. از طرفی سد در دست ساخت و رو به اتمام ایلی سو، که برروی دجله در حال ساخت است، قادر است ۵۶ درصد کل از کل حجم آب رود دجله را در پشت بتون‌های عظیم خود ذخیره کند. رودهای دجله فرات باعبور از خاک عراق و پیوستن به کارون، اروندرود را تشکیل داده و به تالاب بسیار حیاتی هورالعظیم می‌ریزند. بنابراین ترکیه با بستن آب دجله و فرات برروی ایران و عراق، باعث خشکی بخش اعظمی از تالاب هورالعظیم و سایر دشت‌های کشور عراق شده است، که نتیجه‌ی آن هجوم توده‌های گرد و خاک به غرب و جنوب غرب کشورمان شده است. جنگ زیستی ترکیه علیه ایران سال هاست که شروع شده است.
حال وظیفه‌ی ما چیست؟
فعالان محیط زیست کشور در برابر زیاده خواهی‌های دولت ترکیه، اقدام به راه اندازی طوماری الکترونیکی، با هدف شکایت از سدسازی‌های بی‌رویه‌ی دولت ترکیه، نموده‌اند. قرار است این طومار و همزمان با ورود دبیرکل سازمان ملل به ایران، از طریق مراجع دولتی تحویل ایشان گردد. علاوه بر این، این طومار از طریق مراجع قانونی به دادگاه بین المللی لاهه ارجاع داده خواهد شد تا بلکه ترکیه ملزم به رهاسازی حقابه‌ی رودهای دجله و فرات گردد.
بی‌شک استان کهگیلویه و بویراحمد از جمله استان‌هایی است که به شدت درگیر معضل ریزگردها می‌باشد. به همین مظور از کلیه‌ی هم استانی‌های گرانقدر تقاضا می‌شود با مراجعه به لینک زیر و با وارد کردن، نام، نام خانوادگی و ایمیل خود، این طومار را امضا نموده و با ((پویش ملی نجات میانرودان)) همراه شوند.
https://www.change.org/p/mr-ant%C3%B3nio-guterres-secretary-general-of-the-united-nations-safeguarding-hoor-al-azim-lagoon
به امید داشتن آسمانی پاک و آبی برای جای‌جای میهن عزیزمان.
* محقق و فعال محیط زیست.
از اواخر دهه‌ی ۸۰ تا کنون، غرب و به ویژه جنوب غرب ایران با معضل ریزگرد، دست و پنجه نرم می‌کند. عوامل مهمی چون خشکسالی، افزایش دما و عدم مدیریت بهینه‌ی منابع آب، باعث بروز این بحران منطقه‌ای شده است.
عدم مدیریت بهینه‌ی منابع آبی، چه در خاک کشور عزیزمان و چه بیرون از آن، باعث تشدید روزافزون این پدیده شده است. سدسازی‌های غیراصولی و بی‌رویه، کشاورزی سنتی و عدم مصرف صحیح آب در بخش صنعت و... از جمله مواردی است که به خشکیدن هرچه سریع‌تر تالاب‌ها و دریاچه‌های کشورمان شده است. با این حال عمده‌ی گرد و خاک جنوب غرب کشور، منشا برون مرزی به ویژه خاک کشور عراق دارد.
و اما ترکیه...
ارتباط میان ریزگردهای آسمان ایران و کشور ترکیه چیست؟
ترکیه از سال ۱۹۷۷ (و شاید خیلی پیش از آن!) در قالب پروژه‌ی آناتولی جنوب شرقی و یا در زبان ترکی Güneydoğu Anadolu Projesi موسوم به GAP، اقدام به ساخت حدود ۲۲ سد بر روی سرچشمه‌های دجله و فرات نموده است. برای مثال سد آتاترک، بعنوان بزرگ‌ترین سد خاورمیانه و نهمین سد بزرگ دنیا در قالب همین پروژه بر روی سرچشمه‌های رود فرات ساخته شد. در عظمت و بزرگی این سد همین بس که این سد به اندازه‌ی تمام ۳۵۰ سد ایران گنجایش ذخیره آب دارد. این سد قادر است تمامی آب فرات را در پشت خود ذخیره نماید، و این بزرگ‌ترین سلاح برای تهدید کشورهای عراق و ایران است. از طرفی سد در دست ساخت و رو به اتمام ایلی سو، که برروی دجله در حال ساخت است، قادر است ۵۶ درصد کل از کل حجم آب رود دجله را در پشت بتون‌های عظیم خود ذخیره کند. رودهای دجله فرات باعبور از خاک عراق و پیوستن به کارون، اروندرود را تشکیل داده و به تالاب بسیار حیاتی هورالعظیم می‌ریزند. بنابراین ترکیه با بستن آب دجله و فرات برروی ایران و عراق، باعث خشکی بخش اعظمی از تالاب هورالعظیم و سایر دشت‌های کشور عراق شده است، که نتیجه‌ی آن هجوم توده‌های گرد و خاک به غرب و جنوب غرب کشورمان شده است. جنگ زیستی ترکیه علیه ایران سال هاست که شروع شده است.
حال وظیفه‌ی ما چیست؟
فعالان محیط زیست کشور در برابر زیاده خواهی‌های دولت ترکیه، اقدام به راه اندازی طوماری الکترونیکی، با هدف شکایت از سدسازی‌های بی‌رویه‌ی دولت ترکیه، نموده‌اند. قرار است این طومار و همزمان با ورود دبیرکل سازمان ملل به ایران، از طریق مراجع دولتی تحویل ایشان گردد. علاوه بر این، این طومار از طریق مراجع قانونی به دادگاه بین المللی لاهه ارجاع داده خواهد شد تا بلکه ترکیه ملزم به رهاسازی حقابه‌ی رودهای دجله و فرات گردد.
بی‌شک استان کهگیلویه و بویراحمد از جمله استان‌هایی است که به شدت درگیر معضل ریزگردها می‌باشد. به همین مظور از کلیه‌ی هم استانی‌های گرانقدر تقاضا می‌شود با مراجعه به لینک زیر و با وارد کردن، نام، نام خانوادگی و ایمیل خود، این طومار را امضا نموده و با ((پویش ملی نجات میانرودان)) همراه شوند.
https://www.change.org/p/mr-ant%C3%B3nio-guterres-secretary-general-of-the-united-nations-safeguarding-hoor-al-azim-lagoon
به امید داشتن آسمانی پاک و آبی برای جای‌جای میهن عزیزمان.
* محقق و فعال محیط زیست.
