تاریخ انتشار
جمعه ۸ ارديبهشت ۱۳۹۶ ساعت ۰۰:۰۱
کد مطلب : ۲۴۵۷۸۳
لزوم حمایت از زنان بیسرپرست و کارگر
۰
مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های مخاطبین کبنانیوز است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. می توانید با ارسال یادداشت خود، این مطلب را تأیید یا نقد کنید.
کبنا ؛آزیتا حکمتیاصل
نبود امنیت شغلی برای کارگران، شکاف بزرگی میان درآمد و هزینه زندگی این طبقه کارگری وجود دارد، که این قشر زحمتکش را بهسختی انداخته است.
کارگر عامل سود و تنها وجود پویای هر سازمان است، ولی در عوض دستمزد ناچیزی در برابر کاری که انجام میدهد، دریافت میکند. جامعه در هنگامیکه با چالش بیکاری روبرو است، بیشتر کارگران از دریافت دستمزد بسنده ناکام هستند، و حتی بخشی از کارگران پوشش بیمهای نیز ندارند.
زمانی که ماهانه بالاتر از ۲ میلیون تومان نیاز است تا یک خانواده ۴ نفرِه در ایران بتواند بهسادگی به زندگی روزانه خود ادامه دهند، و هرچند امسال با تلاش دولت دستمزد کارگران حدود دو درصد بالاتر از نرخ تورم افزایش یافت، ولی به علت عقبماندگی افزایش دستمزد از تورم، در هشت سال گذشته، دستمزد کنونی یک کارگر حدود ۴٧ درصد از هزینههای یک زندگی را پوشش میدهد و تا سنجش واقعی دستمزد، فاصله قابلتوجهی دارد.
درآمد کارگران هیچگونه فراخوری با هزینههای معیشت آنها ندارد، تورم در کشور معیشت کارگران را بهشدت تهدید میکند و کارگران را از تأمین هزینههای زندگی بازمیدارد، افزون بر آنکه این قشر فاقد امنیت شغلی و عدماشتغال پایدار هستند.
نکته دیگری که بیشتر در روز کارگر از سوی دولتمردان به فراموشی سپرده میشود، زنان بیسرپرستی هستند که رنج نان و هزینهها زندگی خود را بر دوش میکشند، به نظر میرسد که مسئولان کمترین توجه را به آنها دارند. امید میرود خدمات نظام اسلامی ایران بیشازپیش شامل حال کارگران شوند.
نبود امنیت شغلی برای کارگران، شکاف بزرگی میان درآمد و هزینه زندگی این طبقه کارگری وجود دارد، که این قشر زحمتکش را بهسختی انداخته است.
کارگر عامل سود و تنها وجود پویای هر سازمان است، ولی در عوض دستمزد ناچیزی در برابر کاری که انجام میدهد، دریافت میکند. جامعه در هنگامیکه با چالش بیکاری روبرو است، بیشتر کارگران از دریافت دستمزد بسنده ناکام هستند، و حتی بخشی از کارگران پوشش بیمهای نیز ندارند.
زمانی که ماهانه بالاتر از ۲ میلیون تومان نیاز است تا یک خانواده ۴ نفرِه در ایران بتواند بهسادگی به زندگی روزانه خود ادامه دهند، و هرچند امسال با تلاش دولت دستمزد کارگران حدود دو درصد بالاتر از نرخ تورم افزایش یافت، ولی به علت عقبماندگی افزایش دستمزد از تورم، در هشت سال گذشته، دستمزد کنونی یک کارگر حدود ۴٧ درصد از هزینههای یک زندگی را پوشش میدهد و تا سنجش واقعی دستمزد، فاصله قابلتوجهی دارد.
درآمد کارگران هیچگونه فراخوری با هزینههای معیشت آنها ندارد، تورم در کشور معیشت کارگران را بهشدت تهدید میکند و کارگران را از تأمین هزینههای زندگی بازمیدارد، افزون بر آنکه این قشر فاقد امنیت شغلی و عدماشتغال پایدار هستند.
نکته دیگری که بیشتر در روز کارگر از سوی دولتمردان به فراموشی سپرده میشود، زنان بیسرپرستی هستند که رنج نان و هزینهها زندگی خود را بر دوش میکشند، به نظر میرسد که مسئولان کمترین توجه را به آنها دارند. امید میرود خدمات نظام اسلامی ایران بیشازپیش شامل حال کارگران شوند.