گفتمان فساد ستیزی نوش‌داروی عطش عدالت خواهی

کبنا ؛رضا حسن‌پور

یک حرکت سیاسی اجتماعی برای مقبولیت و پذیرش نیاز به گفتمان زیربنایی منطق پسند  دارد. بنابراین در طول تاریخ حرکتهای برخوردار از گفتمان عمیق تر ، مقبول تر و متناسب تر با درد روز هر جامعه سریعتر و فراگیرتر در جامعه نفوذ و اثر ماندگار خود را بیشتر بر جای گذاشته است.   امروز جامعه ایران اسلامی  بدون شک از تبی رنج میبرد که خود نشان از وجود عفونتی عمیق در پیکره جامعه  می باشد. بلا شک شروع این تب از  آغازین  روزهای شروع به کار بلدوزرهای دولت سازندگی  در رخسار و نمای جامعه هویدا گشته و هر چه جلوتر آمدیم این تب شدیدتر و همرا با علایم متنوع تر و نگران کننده تر بوده است. شاید بتوان این تب را ناشی از  عفونت چرکین فساد در پیکره  جامعه ای دانست که بالاترین آرمان امام و شهدایش مبارزه با فساد و اشرافی گری و رانت خواری بوده است.
دولتهای متعددی  بعد از دولت سازندگی با شعارها و گفتمانهای متعدد وارد عرصه خدمت در جامعه گشته تا بتوانند اقتصاد بیمار  این جامعه را شفا بخشند. گفتمان توسعه سیاسی  دولت اصلاحات، عدالت محوری  نهم ودهم و نهایتا برجام دولت یازدهم.  علی رغم همه تلاشهای انجام گرفته سر انجام همه آنان  تشدید این عفونت و بدتر شدن روزبروز سرگذشت وضعیت اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی مردم و جامعه بوده است.  شاید علت العلل همه این مسایل انجام جراحی بر روی عضو آسیب دیده در محیط و فضای عفونی بوده است. در شیوه پزشکان اصلی است که قبل از هر جراحی باید از عدم وجود عفونت  یقین حاصل نمود. به همین خاطر وقتی به دندانپزشکی جهت درمان دندان درد مراجعه میشود در صورت وجود عفونت داروی انتی بیوتیک تجویز و پس از اطمینان از  پاک شدن عفونت  اقدام به انجام اعمال جراحی  لازم می نماید. چرا که عمل جراحی در میدان عفونت دیده به انتشار عفونت کمک و سایر اعضا را و شاید هم جراح را درگیر خود نماید. داستان اقدامات بی نتیجه و بهتر بگوییم کم  نتیجه دولتهای  قبل  تا حدی ناشی از عدم توجه به ریشه عفونی آسیب های جدی کشور بوده است.
در جریان مصاحبه شب چهارشنبه حضرت آیت الله رئیسی  با شبکه دو  نکته ای بیان شد مبنی بر توجه جدی و میل به گفتمان فساد ستیزی به عنوان زیربنایی ترین و اصولی ترین منشور ایشان در جهت نجات کشور از وضعیت موجود حقیقتاً به نظر می رسد تجربه  ایشان در سالهای متمادی در حساس ترین مبادی نظارتی و قضاوتی در شناسایی این عفونت چرکین و عمیق تب زا کار ساز بوده است. بدون از مبارزه با فساد و رانت خواری هر اقدام اقتصادی محکوم به شکست خواهد بود.  مگر امکان انجام رفرم اقتصادی و تحول آن در میان این فساد چرکین امکان پذیر می باشد؟. بدون از برداشتن این  دمل چرکین  رابطه بازی و اشرافی گری اب در هاون کوبیدن است. درد جامعه ما متوجه درون است، متوجه آسیب های جدی ناشی از فساد و اشرافی گری و رانت خواری است و دوای این درد فساد ستیزی است.  شاید به همین خاطر مولای محرومان علی ابن ابی طالب سرلوحه حکومت خود را مبارزه با فساد و اشرافی گری و رانت خواری قرار داده و راه سعادت جامعه را بر داشتن این دمل چرکین دانسته است.
باید پذیرفت عمل در میدان و بافت عفونی محکوم به تخریب و ویرانی بیشتر اعضا خواهد بود . گفتمان فساد ستیزی بستری به منظور خشکاندن ریشه عفونی تب زای فساد  و در نتیجه باز کردن راه برای پیشرفت همه جانبه عدالت محور است. به عبارتی گفتمان فساد ستیزی به دنبال خشکاندن این دمل چرکین بوده تا بعد از آن هر نوع عمل جراحی بروی اقتصاد بیمار  و فرهنگ و اجتماع اسیب دیده  بتواند به راحتی به نتیجه مطلوب منجر گردد.  مردم ایران تشنه عدالتند، تشنه  برابریند، تشنه  محو اشرافی گری و آقازاده پروری‌اند. این گفتمان بلاشک نوش داروی این فطرت تشنه مردم ما خواهد بود. اقبال مردم در این مدت کم به گفتمان فساد ستیزی موید این مقال است.
این عمل شدنی است با تدبیر مردی که تجربه  سالیان متمادی نظارت بر اعمال اداری متولیان امور داشته و بسیاری از مفسدین را به پای میز محاکمه کشاند هر چند در آن زمان دستانش برای عمل بسته بود. اما امروز آمده است تا با  خدمت در بالاترین مکان اجرایی دولت با دستانی بازتر اینبار این عفونت چرکین را از دامن نظام مقدس جمهوری اسلامی بزداید.