غارتگری در طبیعت پیچاب؛ زنده زنده سوزاندن درختان بلوط ۴۰۰ ساله، برای دو گونی ذغال!؟

کبنا ؛ 
هر روز می‌بینیم و می‌شنویم دست‌اندازی بشر، بر پیکر نحیف منابع طبیعی و محیط زیست را؛
از کشتن «کل» و «بز کوهی» تا «کبگ» ‌و «پلنگ» و «روباه» ریشه کنی گیاهان کمیاب و دارویی همچون جاشیر و قارچ و لیزک و کارده و ...‌  قصه تلخ و تکراری روزگار ماست ...
چند سالی است که جاده های عشایری و بخصوص جاده پیچاب دهبزرگ باز شده است و امسال نیز حدود ۱۳ ملیارد تومان پول بیت المال برای آسفالت و راه اندازی آن اختصاص داده شده است.
میلیاردها، نیز برای برق آن هزینه شده است تا مردم منطقه از خدمات استفاده کنند و از محرومیت خارج شوند....
اما  متاسفانه هر روز صدای اره برقی آهنگ طبیعت را مخدوش کرده... صدای سایپاهای حامل تنه و چوب درختان و اسفناک‌تر سایپاهایی مملو از گونی‌های ذغال، ناقوس نابودی محیط زیست را با سرعتی باور نکردنی بصدا درآورده است..‌.
از همه این جنایات در حق طبیعت که بگذریم، در عمق طبیعت بکر دلو ، آب انجیر و اشکفت شاه (پیچاب) چیزیهایی دیده می شود ، که قلب انسان را آتش می‌زند!
درختان سربلند بلوط هایی بالای ۴۰۰ سال قدمت، زنده زنده از ریشه سوزانده شده اند تا خشک شوند و سقوط کنند و بعد با اره برقی قطعه قطعه شوند و بعد در کوره های ذغال بسوزند و....
والله مغز استخوان انسان آتش می گیرد از اینهنه قصاوت و جنایت در حق با ارزش ترین سرمایه‌های ملی‌مان ...
در حالی که بحران محیط زیست و کم آبی و ریزگردها بشدت فعال است و زندگی بشر را تهدید می‌کند، نابودی طبیعت و محیط زیست به چه قیمتی؟
یک درخت ۴۰۰ ساله را زنده زنده سوزاندن برای دو گونی ذغال...
آیا مسئولین خوابند؟
آیا مسئولین به خصوص مسئولین شهرستان باشت خواب اند؟
آیا دولت سالانه ۱۵ میلیارد هزینه می کند تا برخی ساکنان منطقه پیچاب اینگونه طبیعت و محیط زیست را نابود کنند...؟

----------------------------------------------------
گزارش: سعید طاهری فر- حامی محیط زیست
-----------------------------------------------------