بررسی پدیده ای مضر در حوزه سلامت گچساران

کبنا ؛عبدالله نظری
با پیشرفت شهرنشینی، افزایش زباله‌های شهری و صنعتی تبدیل به یکی از مهم‌ترین مشکلات کلان‌شهری شده است که شهرداری‌ها به روش‌های مختلف در صدد امحاء آن‌ها برمی‌آیند. در ایران و خصوصاً گچساران به علت عدم وجود فنّاوری لازم و عدم تخصص و اهتمام مدیران شهری به بحث امحاء زباله، متأسفانه‌تنها راه از بین بردن آن‌ها سوزاندن به روش سنتی می‌باشد که این اقدام نه‌تنها در علم نوین جایگاهی ندارد بلکه با پروتکل‌های زیست‌محیطی نیز مغایرت دارد.
در حقیقت این بی‌تفاوتی و سهل‌انگاری زمینه‌ساز شروع فاجعه‌ای بس بزرگ که عواقب آن در درازمدت می‌تواند گریبان بسیاری از خانواده های گچسارانی اعم از روستانشینان (سراب ننیز-پشه کان) تا کارکنان سد چم شیر تا شهرنشینان و... گچساران باشد.
تولید آلاینده‌های ناشی از دپو و امحای نامناسب زباله‌های که هرروز بر تعداد و تنوع آن‌ها افزوده می‌شود و موجبات خسارات عظیم بر منابع آبی، خاکی و جوی شده است.
آنچه مسلم است سوزاندن مواد بیمارستانی، پلاستیکی، و رنگ‌ها و.. نه‌تنها با اصل نوین امحاء مغایرت دارد بلکه درواقع خاکستری ناشی از سوزاندن این مواد حاوی تجمع غلیظی از مواد سرطان‌زای شناخته‌شده است! متأسفانه مسئولین شهرداری درست در خط مقابل سلامتی مردم گام برداشته و تولید خطر می‌نمایند چراکه با سکوت خود، موجبات انتشار مواد سمی در جو اطراف محل دپوی زباله‌ها می‌شوند بااین‌حال علی‌رغم تذکرات متعدد مردم، انجمن‌های سبز گامان و .... ولی تاکنون هیچ اقدام عملی در جهت رفع این معضل بزرگ صورت نگرفته است.
از منظر دیگر یکی از فاکتورهای لازم در صنعت توریسم یا مسافران، زیباسازی، بهسازی ورودی‌های شهرها به‌عنوان اولین منظرگاه گردشگر، و استفاده از نماهای اسلامی، سنتی یا فرهنگی... یا علائمی از شیر نفتی که دودش در چشم مردم این دیار می‌رود که نماد شهر گچساران را نمایان کند وجود ندارد. این هم از نمای بی‌روح زیرگذر شهر که بالغ‌بر ۱۷ میلیارد هزینه شده است...
آیا خاطره‌ای که از مسافران در هنگام ورود یا خروج از جاده گچساران-باشت در ذهنشان می‌ماند با این فاکتورها همخوانی دارد؟ متأسفانه این پایان ماجرا نیست! اگر نگاهی به جغرافیایی اطراف محل سوزاندن بیندازید متوجه خواهید شد که (روستای سراب ننیز  و پشه کان) در فاصله چند صد متری اطراف محل دپو و سوزاندن زباله‌ها قرار دارند.
آیا سلامتی، زندگی و طول عمر مردم شهرستان گچساران و روستانشینان و کارگرها و متخصصین سد چم شیر برایتان مهم نیست؟ کدام عوامل وجود دارد که موضوعی به این مهمی را در بایکوت خبری قرار داده و موجبات بایگانی شدن آن شده است؟ آیا گزارش سازمان بهداشت جهانی مبنی بر اینکه سوزاندن و دفع غیراصولی زباله‌ها سبب بروز قریب به ۳۲ مشکل یست محیطی، بیماری‌های عفونی، خونی، تنفسی و سرطان می‌گردد موضوع کم‌اهمیتی است؟
متأسفانه شواهد امر حاکی از این است که هیچ‌گونه عزم جدی برای رفع این مشکل بزرگ و پدیده مضر در حوزه سلامت و محیط‌زیست در بین مسئولان شهری مرتبط وجود ندارد.
این‌جانب به‌عنوان دوستدار محیط‌زیست بر خود واجب میدانم تذکرات لازم را بیان و از شهردار و اعضای مرتبط، در جهت رفع این مشکل و پاسخگوی در این خصوص درخواست نمایم.
البته این تنها صحبت من نیست، بلکه حرف دل تمامی مردمی است که نگران سلامتی خود و فرزندانشان هستند.