تاریخ انتشار
چهارشنبه ۱۸ اسفند ۱۳۹۵ ساعت ۱۶:۵۹
کد مطلب : ۲۳۵۵۱۶
روز جهانی زن، روزی گمشده در تقویم
۰
مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های مخاطبین کبنانیوز است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. می توانید با ارسال یادداشت خود، این مطلب را تأیید یا نقد کنید.
کبنا ؛حمیده زعیمی
زنان جمعیت به فراموشی سپرده در اعصار و قرون ، جنسی تأثیر گزار اما کم امتیاز و بیبهره از مواهب و امکانات سیاسی و مدیریتی ، جنسی برابر ازنظر کمی اما محروم ازنظر کیفی ، این جامعه توانمند و بزرگ میتواند اثرات مثبت فراوانی را در عرصههای مختلف برجای بگذارد.
یکی از مهمترین معیارهای سنجش توسعه و رشد یک کشور یا منطقه میزان اهمیت و اعتباری است که زنان در آن کشور دارا میباشند.
برای تحقق توسعه اجتماعی و تسریع فرایند رشد اقتصادی و محقق شدن عدالت اجتماعی ، چنان چه به زنان بهعنوان نیروی فعال و سازنده نگریسته شود ، بهطور حتم تأثیر بسیار زیادی بر روند توسعه و افزایش بهرهوری اجتماعی خواهد داشت.
اما ساختار مردانه مسلط بر عرصههای سیاست گزاری ، مدیریتی و برنامهریزی اجازه ورود به این وادی را بهسختی میدهد و با مقاومت فرهنگی و اجتماعی سیاسی جامعه روبروست.
امروزه آنچه که تحت عنوان حضور زنان در عرصههای اجتماعی و مشارکت سیاسی شناخته میشود در کمتر از صدسال گذشته آرزویی بود که زنان برای به دست آوردن آن مبارزه میکردند.
با شروع قرن بیستم به دنبال صنعتی شدن و ورود به دنیای مدرن ، زمینه برای حضور زنان در عرصههای مختلف تا حدودی فراهم شد.
افزایش مشارکت این نسل تأثیر گزار اما همچنان کمبهره باکار در کارخانهها ، ادارات و در برههای از زمان بهعنوان امدادگران صحنههای جنگ و نبرد ابتداییترین گامهای زنان برای احقاق حق اجتماعی آنان بود.
اما دستمزد پایین و شرایط کاری سخت و طاقتفرسا و کار در سطوح پایین اداری و شغلی آنان را به فکر اعتراض به شرایط موجود انداخت.
برجستهترین اعتراض زنان در تاریخ معاصر، هشتم مارس ۱۹۰۸ میلادی و اعتراض به این شرایط کاری نامناسب و تحقیرآمیز بود که در آن روز زنان نارضایتی خود را ابراز داشته و پس از حبس در کارخانه و یک آتشسوزی معنادار ۱۲۹ تن از این بانوان جان خود را از دست دادند تا زمینه و بستر یک تحول اجتماعی و تحرک جامعه زنان و شروع جنبشهای زنان باشد.
ما زنان ایدئالیسم نیستیم و با آرمانها فاصلههای فراوان داریم اما سوق به سمت اهداف خودرا بهیکباره نمیتوانیم به دست بیاوریم. حرکت به سمت وضعیت مطلوب نباید ما را از واقعیت وضعیت موجود غافل کند و ما را از ایفای نقش زیبای خویش در جامعه و خانواده دور بگرداند.
برای طی مسیر طویل اما زیبای نیل به هدف و رسیدن به جایگاه واقعی خویش گامهایمان را میتوانیم آهسته اما برنامه محور و مدون برداریم.
زنان % ۱۰ درآمد جهان را به دست میآورند و تنها یک درصد داراییهای دنیا رادارند ، دوسوم بیسوادان جهان را زنان تشکیل میدهند. نیمی از مواد غذایی جهان را تولید میکنند اما بهندرت مالک زمین هستند. در ادارات و کارخانهها علیرغم کار برابر و یا بیشتر و سختتر درامد پایینتری نسبت به مردان دارند.
بهطور متوسط روزی هجده ساعت کار در خانه را بر عهدهدارند. بدون شک این جنس لطیف در عین ظرافت موجودی بسیار قدرتمند و توانمند است و میتوان از پتانسیل بالای این انسانهای ارزشمند بهره کافی را در جهت پیشبرد اهداف کلان جهانی و ملی برد و همینطور اعتلای عدالت اجتماعی و رعایت حقوق انسانی را موجب شد.
ارشد شهرسازی؛ فرهنگی و مدرس دانشگاه
زنان جمعیت به فراموشی سپرده در اعصار و قرون ، جنسی تأثیر گزار اما کم امتیاز و بیبهره از مواهب و امکانات سیاسی و مدیریتی ، جنسی برابر ازنظر کمی اما محروم ازنظر کیفی ، این جامعه توانمند و بزرگ میتواند اثرات مثبت فراوانی را در عرصههای مختلف برجای بگذارد.
یکی از مهمترین معیارهای سنجش توسعه و رشد یک کشور یا منطقه میزان اهمیت و اعتباری است که زنان در آن کشور دارا میباشند.
برای تحقق توسعه اجتماعی و تسریع فرایند رشد اقتصادی و محقق شدن عدالت اجتماعی ، چنان چه به زنان بهعنوان نیروی فعال و سازنده نگریسته شود ، بهطور حتم تأثیر بسیار زیادی بر روند توسعه و افزایش بهرهوری اجتماعی خواهد داشت.
اما ساختار مردانه مسلط بر عرصههای سیاست گزاری ، مدیریتی و برنامهریزی اجازه ورود به این وادی را بهسختی میدهد و با مقاومت فرهنگی و اجتماعی سیاسی جامعه روبروست.
امروزه آنچه که تحت عنوان حضور زنان در عرصههای اجتماعی و مشارکت سیاسی شناخته میشود در کمتر از صدسال گذشته آرزویی بود که زنان برای به دست آوردن آن مبارزه میکردند.
با شروع قرن بیستم به دنبال صنعتی شدن و ورود به دنیای مدرن ، زمینه برای حضور زنان در عرصههای مختلف تا حدودی فراهم شد.
افزایش مشارکت این نسل تأثیر گزار اما همچنان کمبهره باکار در کارخانهها ، ادارات و در برههای از زمان بهعنوان امدادگران صحنههای جنگ و نبرد ابتداییترین گامهای زنان برای احقاق حق اجتماعی آنان بود.
اما دستمزد پایین و شرایط کاری سخت و طاقتفرسا و کار در سطوح پایین اداری و شغلی آنان را به فکر اعتراض به شرایط موجود انداخت.
برجستهترین اعتراض زنان در تاریخ معاصر، هشتم مارس ۱۹۰۸ میلادی و اعتراض به این شرایط کاری نامناسب و تحقیرآمیز بود که در آن روز زنان نارضایتی خود را ابراز داشته و پس از حبس در کارخانه و یک آتشسوزی معنادار ۱۲۹ تن از این بانوان جان خود را از دست دادند تا زمینه و بستر یک تحول اجتماعی و تحرک جامعه زنان و شروع جنبشهای زنان باشد.
ما زنان ایدئالیسم نیستیم و با آرمانها فاصلههای فراوان داریم اما سوق به سمت اهداف خودرا بهیکباره نمیتوانیم به دست بیاوریم. حرکت به سمت وضعیت مطلوب نباید ما را از واقعیت وضعیت موجود غافل کند و ما را از ایفای نقش زیبای خویش در جامعه و خانواده دور بگرداند.
برای طی مسیر طویل اما زیبای نیل به هدف و رسیدن به جایگاه واقعی خویش گامهایمان را میتوانیم آهسته اما برنامه محور و مدون برداریم.
زنان % ۱۰ درآمد جهان را به دست میآورند و تنها یک درصد داراییهای دنیا رادارند ، دوسوم بیسوادان جهان را زنان تشکیل میدهند. نیمی از مواد غذایی جهان را تولید میکنند اما بهندرت مالک زمین هستند. در ادارات و کارخانهها علیرغم کار برابر و یا بیشتر و سختتر درامد پایینتری نسبت به مردان دارند.
بهطور متوسط روزی هجده ساعت کار در خانه را بر عهدهدارند. بدون شک این جنس لطیف در عین ظرافت موجودی بسیار قدرتمند و توانمند است و میتوان از پتانسیل بالای این انسانهای ارزشمند بهره کافی را در جهت پیشبرد اهداف کلان جهانی و ملی برد و همینطور اعتلای عدالت اجتماعی و رعایت حقوق انسانی را موجب شد.
ارشد شهرسازی؛ فرهنگی و مدرس دانشگاه