مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های مخاطبین کبنانیوز است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. می توانید با ارسال یادداشت خود، این مطلب را تأیید یا نقد کنید.
کبنا ؛غلامرضا تاجگردون
(بخش اول: آب و کشاورزی)
این یادداشت در شماره ۱۵ هفته نامه توازن منتشر شده است.
مردم همیشه به کاندیدای موردنظرشان متناسب با عملکرد و قول‌هایشان رأی می‌دهند و او را برمی‌گزینند و گاهی هم نتیجه انتخابات "نه" به شخص یا گروه خاصی در جریان امور اجرایی و سیاسی است. همچنان که در طول دوران پس از انقلاب بارها شاهد این موضوع بودیم که مردم انتخابشان رأی "نه" به شخص دیگری بود.
به نظر نمی‌رسید انتخاب این‌جانب به‌عنوان نماینده مردم گچساران و باشت رأی منفی به کسی بود، بلکه انتخاب حسب عملکرد و رفتار پیش رو بود. قصد دارم در هر محفل و مکانی که حاصل شود و متناسب با جلو رفتن کار، گزارشی ازآنچه لازم است که مردم بدانند را بگویم تا وکیل و عملکرد آن را ارزیابی کنند. توازن را به‌عنوان گزارش مکتوب انتخاب کرده تا آنان که فرصت استفاده از فضای مجازی و یا حضور در جلسات سخنرانی را ندارند نیز مطلع شده و کارشناسان و دیگران هم ارزیابی کنند.
جَنگ آینده، جنگ آب است
از جمله برنامه‌هایی که در دوران انتخابات برای رفع معضل بیکاری و توسعه اشتغال و اقتصاد و همچنین دستیابی به تعادل اعلام کردم، که می‌بایستی به همت دولتمردان محترم به انجام برسانیم (در طول دوره نمایندگی‌ام) آبیاری ۱۱ تا ۱۲ هزار هکتار از زمینهای کشاورزی منطقه است.
همه میدانیم که بعد از زمین، مهم‌ترین واصلی‌ترین فاکتور بخش کشاورزی "آب" است و مهم‌ترین نبرد کشورها، مناطق و نسل آینده "جَنگ آب" است و آن‌کس بهره می‌برد که بتواند از این نعمت الهی بیشتر بهره ببرد. از روز اول خدمتم آنچه را که بیش از همه به آن پرداختم ارتقاء سهم تخصیص آب منطقه بود. یک سد احداث‌شده (کوثر) و یک سد در حال احداث (چم شیر) بالاترین پتانسیل منطقه است. قصد ندارم کاستی‌های گذشته را مرور کنم ولی می‌شود گفت در دوران تعیین سهمیه تخصیص آب سد کوثر و در زمان افتتاح، لطف کمی به استان و شهرستان گچساران شد. اگرچه این سد، آب شرب مردم شریف و عزیز خطه جنوب کشورم را تأمین می‌کند و ما هم راضی هستیم ولی آنچه نگران‌کننده به نظر می‌رسید، عدم تأمین آب شرب مناطق نزدیک درون استان و تبعیض در اختصاص سهمیه برای بخش کشاورزی و صنعت در حوزه گچساران بود.
می‌توان به‌جرئت گفت قریب به ۵۰ جلسه مدیریتی و کارشناسی در خصوص سهمیه تخصیص آب با حضور وزرا، مدیران و کارشناسان وزارت نیرو برگزار شد تا بتوانیم با اصلاح فرایندها و برنامه‌هایی که از قبل تهیه‌شده بود گوشه‌ای از حق این منطقه را ادا کنیم.
تخصیص آب سد کوثر:
اگرچه تخصیص رسمی آب سد کوثر ابلاغ نشده بود ولی آنچه رسماً از حدود ۴۰۰ میلیون مترمکعب تخصیص آب سد کوثر به استان تخصیص داده بودند حدود ۷۰ میلیون مترمکعب برای دشت لیشتر، ۱۲ میلیون مترمکعب برای آب شرب دوگنبدان، حدود ۵ میلیون مترمکعب برای آب شرب لیکک، پتروشیمی حدود ۱۵ میلیون مترمکعب و مابقی هم به دیگر نقاط پیرامونی و رعایت محیط‌زیست رودخانه اختصاص داده‌شده بود.
افزایش سهم تخصیص برای استان آن‌هم در شرایطی که کل مخزن تخصیص داده‌شده بود بسیار سخت بود و ۴ سال همگان زحمت کشیدند تا بالاخره موفق شدیم با عنایت کارشناسان و مدیران محترم وزارت نیرو علاوه بر سهمیه قبلی برای موارد زیر که جز ضروریات منطقه است تخصیص جدید گرفته شود.
برای منطقه دشت مور که کاملاً فراموش‌شده بود و اصلاً جزء برنامه‌ها نبود حدود ۱۰ میلیون مترمکعب آب اختصاص داده شد، برای صنعت حدود ۳۲ میلیون اضافه شد، آبرسانی به شهرهای دهدشت و چرام و سوق و لنده نیز ۱۷ میلیون مترمکعب تخصیص داده شد و برای آب شرب شهر باشت هم ۲ میلیون مترمکعب تخصیص داده شد و سرجمع تخصیص از سد کوثر به حدود ١۵۶ میلیون مترمکعب افزایش پیدا کرد. به عبارتی سهمیه تخصیص استان ۴۸ درصد نسبت به قبل افزایش پیدا کرد.
تخصیص آب سد چم شیر:
یکی از بحث‌هایی که در طول دوران ۴ سال گذشته مرتب به مردم و مسئولین استان می‌گفتم این بود که چرا سؤال نمی‌شود آب این سد قرار است کجا برود. تنها سؤال و انتقاد این بود چرا کارگر یا مهندسی که در سد کار می‌کند غیربومی است. اگرچه هیچ‌وقت سهم نیروهای محلی شاغل در سد از ۸۰ درصد کاهش پیدا نکرد ولی آنچه برای من مهم بود و فکر می‌کردم باید در اولویت کار باشد سهمیه تخصیص آب برای منطقه بود.
با ورود به بحث تخصیص آب سد چم شیر متوجه شدم از کل آب روان رودخانه زهره و پشت سد چم شیر، تنها تخصیص فقط مربوط به طرح آبرسانی امامزاده جعفر بود آن‌هم در حدود ۱۵ تا ۲۰ میلیون مترمکعب!
کل تخصیص آب به نقاط پایین‌دست داده‌شده بود و اگر ورود نمی‌کردم شاید بلای تخصیص سد کوثر در چم شیر نیز تکرار می‌شد... انصافاً باید از مسئولین وزارت نیرو تشکر کرد که اگرچه برنامه‌های خود را تنظیم کرده بودند ولی با ارائه استدلال و بیان حق بسیاری از برنامه‌ها و حتی بخش‌هایی که هزینه کرده بودند را متوقف تا حق ادا شود.
حتی یک لیتر سهمیه آب از محل سد چم شیر برای استان تخصیص نداده بودند و خوشحالم از اینکه بعد از قریب به ۴ سال تلاش سهمیه تخصیص آب از روان آب زهره و سد برای بخش کشاورزی ۶۵ میلیون مترمکعب و برای بخش صنعت ۶۰ میلیون مترمکعب اختصاص داده شد و این علاوه بر ۵۵ میلیون مترمکعب تخصیص آب برای امامزاده جعفر و خان احمدها و ۲ میلیون مترمکعب برای سد آبدهگاه است.
در آخرین جلسه‌ای که در حضور معاون وزیر نیرو و مدیران و کارشناسان آن وزارتخانه انجام شد وقتی اصرار من برافزایش سهم تخصیص صنعت را دید به من گفت میدانید ۶۰ یا ۸۰ میلیون مترمکعب آب برای صنعت چقدر است؟ کل تخصیص آب صنعت تبریز که اکنون از مهم‌ترین مناطق صنعتی کشور است فقط ۸۰ میلیون مترمکعب است و شما هر چه صنعت به منطقه بیاورید تخصیص آب برای آن ممکن است...
طرح‌هایی که می‌بایستی تکمیل می‌شد و یا شروع شود و زمینها آبیاری شوند در منطقه باشت و گچساران عبارت بودند از:
طرح انتقال آب و آبیاری زمینهای فاز یک و دو امامزاده جعفر و خان احمد قریب به ۷۰۰۰ هکتار
تکمیل طرح لیشتر قریب به ۱۸۰۰ هکتار
طرح انتقال آب و آبیاری دشت مور قریب به ۱۰۰۰ تا ۱۵۰۰ هکتار
طرح چاه تلخ و چالموره قریب به ۴۵۰ هکتار
طرح آبیاری دژسلیمان قریب به ۴۵۰ هکتار
طرح منطقه دیل و آرو قریب به ۴۵۰ هکتار
طرح آبیاری منطقه پشت کوه حدود ۴۰۰ هکتار
طرح انتقال آب منطقه باباکلان حدود ۵۰۰ هکتار
دشت باشت حدود ۱۵۰۰ هکتار
طرح فاز اول امامزاده جعفر:
یکی از سریع‌ترین طرح‌های اجراشده انتقال آب در کشور را می‌توان طرح انتقال آب به امامزاده جعفر در فاز یک دانست. فاز یک طرح انتقال که قریب به ۳۵۰۰ هکتار زمین کشاورزی را مشروب می‌کند زمینهای کشاورزی روستاهای پاکوه، ماهورباشت، سربیشه، بیدزرد، خربل، قسمتی از امامزاده جعفر و سراب ننیز را تأمین می‌کند. طرح انتقال انجام شد و اکنون عملیات اجرای آبرسانی به مزارع به همت مردم و دولت در حال انجام است. تجربه این طرح نشان می‌دهد هر چه مردم فعال‌تر باشند طرح با سرعت بیشتری به انجام می‌رسد. امید آن دارم با تلاش صورت گرفته‌شده فواره‌های زمینهای مزارع مردم در حدود ۱۰۰۰ هکتار در بهمن سال ۹۵ روشن شود و دل مردم شاد و چراغی روشن شود که دیگران انگیزه کارشان بالا رود.
اگر بخواهیم با یک حساب ساده ارزش این نوع کارها را بدانیم لازم است ارزش زمینهای کشاورزی این منطقه را که بالا رفته است مقایسه کنیم تا بدانیم ارزش این کار چقدر است. طبق اطلاعات، ارزش هر هکتار زمین در این منطقه حداقل در هر هکتار ۴۰ تا ۵۰ میلیون تومان افزایش پیداکرده است و انشالله بالاتر خواهد رفت و درآمد هر هکتار زمین آبی و دیم در هرسال (دو فصل) حداقل ۸ تا ۹ میلیون تومان افزایش پیدا می‌کند و هر هکتار زمین آبی حداقل یک شغل مستقیم و غیرمستقیم بدون صنایع پایین‌دست می‌تواند ایجاد کند.
فاز دوم امامزاده جعفر و علی‌آباد و خان احمدها:
از آرزوهای دیرین مردم این منطقه انتقال آب به زمینهای مرغوبشان بود. سفره‌های زیرزمینی به‌شدت کاهش پیداکرده است و ناگزیر به انتقال آب به منطقه هستیم. فاز دوم طرح امامزاده جعفر قسمتی از امامزاده جعفر، علی‌آباد (کلاغ نشین) و خان احمدها را تحت پوشش قرار می‌دهد. حدود ۳۵۰۰ هکتار زمین مشروب خواهد شد و انشالله طرح با برآورد اولیه فقط لوله انتقال حدود ۵۰ میلیارد تومان آغازشده و برآورد طرح بیش از یک‌صد میلیارد تومان است و زندگی مردم ارتقاء جدی پیدا خواهد کرد. ارزشیابی این طرح مشابه سایر طرح‌هاست و به‌زودی شروع خواهد شد.
طرح انتقال آب به دشت مور:
دشت مور که شامل زمینهای بسیار مرغوب می‌باشد علیرغم اینکه نسبتاً به دریاچه سد بسیار نزدیک است ولی اختلاف ارتفاع بسیار زیادی برای انتقال آب دارد. این منطقه کلاً در لیست تأمین آب نبود و به دلیل همین ارتفاع اصلاً به این منطقه تخصیص آب نداده بودند. اهل‌فن می‌دانند تخصیص ۱۰ میلیون متر آب برای این منطقه جز کارهای بسیار سخت است. برآوردها انجام‌شده، اعتبار تأمین‌شده و انشالله طی ایام نزدیک عملیات اجرایی آغاز خواهد شد و انشالله آینده نه‌چندان دور دشت مور هم آب سد کوثر را خواهد دید.
و اما:
مهم‌ترین انتظار از مردم شریف این مناطق همکاری ویژه برای به کار گرفتن توان خود برای تکمیل طرح‌هاست تا زمینها مشروب شود. منطقه‌ای که قریب به ۷ میلیارد تومان هزینه شده است تا پمپاژ انجام‌شده و آب منتقل‌شده است حق نیست به دلیل تعلل مردم و عدم همکاری آنان طرح اجرا نشود. چندی پیش دریکی از صحبت‌هایم عرض کردم منطقه‌ای است که آب برای حدود ۴۰۰ -۵۰۰ هکتار زمین منتقل‌شده است ولی به دلایل خیلی کم‌اهمیت مردم همکاری نکرده‌اند. برآورد درآمد ازدست‌رفته این مردم در انجام ندادن طرح فقط برای یک سال حدود ۳-۴ میلیارد تومان است. آیا ارزش دارد در کنار این‌همه فقر و بیکاری، مردم تلاش لازم را به عمل نیاورند؟
دشت باشت:
دشت باشت از مستعدترین مناطق استان است که متأسفانه به دلیل عدم برداشت بی‌رویه سفره‌های زیرزمینی در حال فرورفتن هستند. لازم است طرحی کامل برای این منطقه پیاده کرد. خوشبختانه سازمان برنامه کشور پذیرفته و طرح آبرسانی به دشت باشت در ردیف بودجه‌های ملی قرارگرفته و انشالله به همت دولتمردان عزیز و مطالعه‌ای که در این زمینه انجام خواهد گرفت شاهد تأمین آب کشاورزی دشت باشت نیز خواهیم بود
سخنی با مردم:
مردم عزیز؛ جوانان شما بیکارند، راهی به‌جز تلاش نیست. اینکه فکر کنیم می‌شود همه را در سیستم اداری به کار گرفت یک اشتباه و غیرممکن است. یازده هزار هکتار زمین آبی یعنی یازده هزار شغل. این به معنی است که برای اجرا این طرح‌ها باید صدها میلیارد تومان اعتبار و تسهیلات هزینه کرد. حق بدانید این کار را من به‌عنوان وکیلتان باید جز اولویت اول کار بدانم و شما هم باید تلاش کنید. من نمی‌توانم به‌تنهایی جور همه کارها را بکشم. دولت هم به‌تنهایی نمی‌تواند و باید مشارکت و ممارست همه دراین بین باشد. شما مردم بیش از من باید تلاش کنید و یقین بدانید اگر همه تلاش کنیم، از ظرفیتمان حداکثر استفاده صورت خواهد گرفت. مجدد یادآور می‌شوم جنگ آینده، جنگ آب است. خیالمان راحت است که از این منظر آتیه را تضمین کرده‌ایم. همت شما را می‌طلبد و قدر فرصت‌ها را بدانید. فرصت‌ها تکرار نمی‌شود و همچنان که درگذشته از دست دادیم و کسی نیز پاسخگو نیست...
(بخش اول: آب و کشاورزی)
این یادداشت در شماره ۱۵ هفته نامه توازن منتشر شده است.
مردم همیشه به کاندیدای موردنظرشان متناسب با عملکرد و قول‌هایشان رأی می‌دهند و او را برمی‌گزینند و گاهی هم نتیجه انتخابات "نه" به شخص یا گروه خاصی در جریان امور اجرایی و سیاسی است. همچنان که در طول دوران پس از انقلاب بارها شاهد این موضوع بودیم که مردم انتخابشان رأی "نه" به شخص دیگری بود.
به نظر نمی‌رسید انتخاب این‌جانب به‌عنوان نماینده مردم گچساران و باشت رأی منفی به کسی بود، بلکه انتخاب حسب عملکرد و رفتار پیش رو بود. قصد دارم در هر محفل و مکانی که حاصل شود و متناسب با جلو رفتن کار، گزارشی ازآنچه لازم است که مردم بدانند را بگویم تا وکیل و عملکرد آن را ارزیابی کنند. توازن را به‌عنوان گزارش مکتوب انتخاب کرده تا آنان که فرصت استفاده از فضای مجازی و یا حضور در جلسات سخنرانی را ندارند نیز مطلع شده و کارشناسان و دیگران هم ارزیابی کنند.
جَنگ آینده، جنگ آب است
از جمله برنامه‌هایی که در دوران انتخابات برای رفع معضل بیکاری و توسعه اشتغال و اقتصاد و همچنین دستیابی به تعادل اعلام کردم، که می‌بایستی به همت دولتمردان محترم به انجام برسانیم (در طول دوره نمایندگی‌ام) آبیاری ۱۱ تا ۱۲ هزار هکتار از زمینهای کشاورزی منطقه است.
همه میدانیم که بعد از زمین، مهم‌ترین واصلی‌ترین فاکتور بخش کشاورزی "آب" است و مهم‌ترین نبرد کشورها، مناطق و نسل آینده "جَنگ آب" است و آن‌کس بهره می‌برد که بتواند از این نعمت الهی بیشتر بهره ببرد. از روز اول خدمتم آنچه را که بیش از همه به آن پرداختم ارتقاء سهم تخصیص آب منطقه بود. یک سد احداث‌شده (کوثر) و یک سد در حال احداث (چم شیر) بالاترین پتانسیل منطقه است. قصد ندارم کاستی‌های گذشته را مرور کنم ولی می‌شود گفت در دوران تعیین سهمیه تخصیص آب سد کوثر و در زمان افتتاح، لطف کمی به استان و شهرستان گچساران شد. اگرچه این سد، آب شرب مردم شریف و عزیز خطه جنوب کشورم را تأمین می‌کند و ما هم راضی هستیم ولی آنچه نگران‌کننده به نظر می‌رسید، عدم تأمین آب شرب مناطق نزدیک درون استان و تبعیض در اختصاص سهمیه برای بخش کشاورزی و صنعت در حوزه گچساران بود.
می‌توان به‌جرئت گفت قریب به ۵۰ جلسه مدیریتی و کارشناسی در خصوص سهمیه تخصیص آب با حضور وزرا، مدیران و کارشناسان وزارت نیرو برگزار شد تا بتوانیم با اصلاح فرایندها و برنامه‌هایی که از قبل تهیه‌شده بود گوشه‌ای از حق این منطقه را ادا کنیم.
تخصیص آب سد کوثر:
اگرچه تخصیص رسمی آب سد کوثر ابلاغ نشده بود ولی آنچه رسماً از حدود ۴۰۰ میلیون مترمکعب تخصیص آب سد کوثر به استان تخصیص داده بودند حدود ۷۰ میلیون مترمکعب برای دشت لیشتر، ۱۲ میلیون مترمکعب برای آب شرب دوگنبدان، حدود ۵ میلیون مترمکعب برای آب شرب لیکک، پتروشیمی حدود ۱۵ میلیون مترمکعب و مابقی هم به دیگر نقاط پیرامونی و رعایت محیط‌زیست رودخانه اختصاص داده‌شده بود.
افزایش سهم تخصیص برای استان آن‌هم در شرایطی که کل مخزن تخصیص داده‌شده بود بسیار سخت بود و ۴ سال همگان زحمت کشیدند تا بالاخره موفق شدیم با عنایت کارشناسان و مدیران محترم وزارت نیرو علاوه بر سهمیه قبلی برای موارد زیر که جز ضروریات منطقه است تخصیص جدید گرفته شود.
برای منطقه دشت مور که کاملاً فراموش‌شده بود و اصلاً جزء برنامه‌ها نبود حدود ۱۰ میلیون مترمکعب آب اختصاص داده شد، برای صنعت حدود ۳۲ میلیون اضافه شد، آبرسانی به شهرهای دهدشت و چرام و سوق و لنده نیز ۱۷ میلیون مترمکعب تخصیص داده شد و برای آب شرب شهر باشت هم ۲ میلیون مترمکعب تخصیص داده شد و سرجمع تخصیص از سد کوثر به حدود ١۵۶ میلیون مترمکعب افزایش پیدا کرد. به عبارتی سهمیه تخصیص استان ۴۸ درصد نسبت به قبل افزایش پیدا کرد.
تخصیص آب سد چم شیر:
یکی از بحث‌هایی که در طول دوران ۴ سال گذشته مرتب به مردم و مسئولین استان می‌گفتم این بود که چرا سؤال نمی‌شود آب این سد قرار است کجا برود. تنها سؤال و انتقاد این بود چرا کارگر یا مهندسی که در سد کار می‌کند غیربومی است. اگرچه هیچ‌وقت سهم نیروهای محلی شاغل در سد از ۸۰ درصد کاهش پیدا نکرد ولی آنچه برای من مهم بود و فکر می‌کردم باید در اولویت کار باشد سهمیه تخصیص آب برای منطقه بود.
با ورود به بحث تخصیص آب سد چم شیر متوجه شدم از کل آب روان رودخانه زهره و پشت سد چم شیر، تنها تخصیص فقط مربوط به طرح آبرسانی امامزاده جعفر بود آن‌هم در حدود ۱۵ تا ۲۰ میلیون مترمکعب!
کل تخصیص آب به نقاط پایین‌دست داده‌شده بود و اگر ورود نمی‌کردم شاید بلای تخصیص سد کوثر در چم شیر نیز تکرار می‌شد... انصافاً باید از مسئولین وزارت نیرو تشکر کرد که اگرچه برنامه‌های خود را تنظیم کرده بودند ولی با ارائه استدلال و بیان حق بسیاری از برنامه‌ها و حتی بخش‌هایی که هزینه کرده بودند را متوقف تا حق ادا شود.
حتی یک لیتر سهمیه آب از محل سد چم شیر برای استان تخصیص نداده بودند و خوشحالم از اینکه بعد از قریب به ۴ سال تلاش سهمیه تخصیص آب از روان آب زهره و سد برای بخش کشاورزی ۶۵ میلیون مترمکعب و برای بخش صنعت ۶۰ میلیون مترمکعب اختصاص داده شد و این علاوه بر ۵۵ میلیون مترمکعب تخصیص آب برای امامزاده جعفر و خان احمدها و ۲ میلیون مترمکعب برای سد آبدهگاه است.
در آخرین جلسه‌ای که در حضور معاون وزیر نیرو و مدیران و کارشناسان آن وزارتخانه انجام شد وقتی اصرار من برافزایش سهم تخصیص صنعت را دید به من گفت میدانید ۶۰ یا ۸۰ میلیون مترمکعب آب برای صنعت چقدر است؟ کل تخصیص آب صنعت تبریز که اکنون از مهم‌ترین مناطق صنعتی کشور است فقط ۸۰ میلیون مترمکعب است و شما هر چه صنعت به منطقه بیاورید تخصیص آب برای آن ممکن است...
طرح‌هایی که می‌بایستی تکمیل می‌شد و یا شروع شود و زمینها آبیاری شوند در منطقه باشت و گچساران عبارت بودند از:
طرح انتقال آب و آبیاری زمینهای فاز یک و دو امامزاده جعفر و خان احمد قریب به ۷۰۰۰ هکتار
تکمیل طرح لیشتر قریب به ۱۸۰۰ هکتار
طرح انتقال آب و آبیاری دشت مور قریب به ۱۰۰۰ تا ۱۵۰۰ هکتار
طرح چاه تلخ و چالموره قریب به ۴۵۰ هکتار
طرح آبیاری دژسلیمان قریب به ۴۵۰ هکتار
طرح منطقه دیل و آرو قریب به ۴۵۰ هکتار
طرح آبیاری منطقه پشت کوه حدود ۴۰۰ هکتار
طرح انتقال آب منطقه باباکلان حدود ۵۰۰ هکتار
دشت باشت حدود ۱۵۰۰ هکتار
طرح فاز اول امامزاده جعفر:
یکی از سریع‌ترین طرح‌های اجراشده انتقال آب در کشور را می‌توان طرح انتقال آب به امامزاده جعفر در فاز یک دانست. فاز یک طرح انتقال که قریب به ۳۵۰۰ هکتار زمین کشاورزی را مشروب می‌کند زمینهای کشاورزی روستاهای پاکوه، ماهورباشت، سربیشه، بیدزرد، خربل، قسمتی از امامزاده جعفر و سراب ننیز را تأمین می‌کند. طرح انتقال انجام شد و اکنون عملیات اجرای آبرسانی به مزارع به همت مردم و دولت در حال انجام است. تجربه این طرح نشان می‌دهد هر چه مردم فعال‌تر باشند طرح با سرعت بیشتری به انجام می‌رسد. امید آن دارم با تلاش صورت گرفته‌شده فواره‌های زمینهای مزارع مردم در حدود ۱۰۰۰ هکتار در بهمن سال ۹۵ روشن شود و دل مردم شاد و چراغی روشن شود که دیگران انگیزه کارشان بالا رود.
اگر بخواهیم با یک حساب ساده ارزش این نوع کارها را بدانیم لازم است ارزش زمینهای کشاورزی این منطقه را که بالا رفته است مقایسه کنیم تا بدانیم ارزش این کار چقدر است. طبق اطلاعات، ارزش هر هکتار زمین در این منطقه حداقل در هر هکتار ۴۰ تا ۵۰ میلیون تومان افزایش پیداکرده است و انشالله بالاتر خواهد رفت و درآمد هر هکتار زمین آبی و دیم در هرسال (دو فصل) حداقل ۸ تا ۹ میلیون تومان افزایش پیدا می‌کند و هر هکتار زمین آبی حداقل یک شغل مستقیم و غیرمستقیم بدون صنایع پایین‌دست می‌تواند ایجاد کند.
فاز دوم امامزاده جعفر و علی‌آباد و خان احمدها:
از آرزوهای دیرین مردم این منطقه انتقال آب به زمینهای مرغوبشان بود. سفره‌های زیرزمینی به‌شدت کاهش پیداکرده است و ناگزیر به انتقال آب به منطقه هستیم. فاز دوم طرح امامزاده جعفر قسمتی از امامزاده جعفر، علی‌آباد (کلاغ نشین) و خان احمدها را تحت پوشش قرار می‌دهد. حدود ۳۵۰۰ هکتار زمین مشروب خواهد شد و انشالله طرح با برآورد اولیه فقط لوله انتقال حدود ۵۰ میلیارد تومان آغازشده و برآورد طرح بیش از یک‌صد میلیارد تومان است و زندگی مردم ارتقاء جدی پیدا خواهد کرد. ارزشیابی این طرح مشابه سایر طرح‌هاست و به‌زودی شروع خواهد شد.
طرح انتقال آب به دشت مور:
دشت مور که شامل زمینهای بسیار مرغوب می‌باشد علیرغم اینکه نسبتاً به دریاچه سد بسیار نزدیک است ولی اختلاف ارتفاع بسیار زیادی برای انتقال آب دارد. این منطقه کلاً در لیست تأمین آب نبود و به دلیل همین ارتفاع اصلاً به این منطقه تخصیص آب نداده بودند. اهل‌فن می‌دانند تخصیص ۱۰ میلیون متر آب برای این منطقه جز کارهای بسیار سخت است. برآوردها انجام‌شده، اعتبار تأمین‌شده و انشالله طی ایام نزدیک عملیات اجرایی آغاز خواهد شد و انشالله آینده نه‌چندان دور دشت مور هم آب سد کوثر را خواهد دید.
و اما:
مهم‌ترین انتظار از مردم شریف این مناطق همکاری ویژه برای به کار گرفتن توان خود برای تکمیل طرح‌هاست تا زمینها مشروب شود. منطقه‌ای که قریب به ۷ میلیارد تومان هزینه شده است تا پمپاژ انجام‌شده و آب منتقل‌شده است حق نیست به دلیل تعلل مردم و عدم همکاری آنان طرح اجرا نشود. چندی پیش دریکی از صحبت‌هایم عرض کردم منطقه‌ای است که آب برای حدود ۴۰۰ -۵۰۰ هکتار زمین منتقل‌شده است ولی به دلایل خیلی کم‌اهمیت مردم همکاری نکرده‌اند. برآورد درآمد ازدست‌رفته این مردم در انجام ندادن طرح فقط برای یک سال حدود ۳-۴ میلیارد تومان است. آیا ارزش دارد در کنار این‌همه فقر و بیکاری، مردم تلاش لازم را به عمل نیاورند؟
دشت باشت:
دشت باشت از مستعدترین مناطق استان است که متأسفانه به دلیل عدم برداشت بی‌رویه سفره‌های زیرزمینی در حال فرورفتن هستند. لازم است طرحی کامل برای این منطقه پیاده کرد. خوشبختانه سازمان برنامه کشور پذیرفته و طرح آبرسانی به دشت باشت در ردیف بودجه‌های ملی قرارگرفته و انشالله به همت دولتمردان عزیز و مطالعه‌ای که در این زمینه انجام خواهد گرفت شاهد تأمین آب کشاورزی دشت باشت نیز خواهیم بود
سخنی با مردم:
مردم عزیز؛ جوانان شما بیکارند، راهی به‌جز تلاش نیست. اینکه فکر کنیم می‌شود همه را در سیستم اداری به کار گرفت یک اشتباه و غیرممکن است. یازده هزار هکتار زمین آبی یعنی یازده هزار شغل. این به معنی است که برای اجرا این طرح‌ها باید صدها میلیارد تومان اعتبار و تسهیلات هزینه کرد. حق بدانید این کار را من به‌عنوان وکیلتان باید جز اولویت اول کار بدانم و شما هم باید تلاش کنید. من نمی‌توانم به‌تنهایی جور همه کارها را بکشم. دولت هم به‌تنهایی نمی‌تواند و باید مشارکت و ممارست همه دراین بین باشد. شما مردم بیش از من باید تلاش کنید و یقین بدانید اگر همه تلاش کنیم، از ظرفیتمان حداکثر استفاده صورت خواهد گرفت. مجدد یادآور می‌شوم جنگ آینده، جنگ آب است. خیالمان راحت است که از این منظر آتیه را تضمین کرده‌ایم. همت شما را می‌طلبد و قدر فرصت‌ها را بدانید. فرصت‌ها تکرار نمی‌شود و همچنان که درگذشته از دست دادیم و کسی نیز پاسخگو نیست...
برا همه جای شهرستان باشت و گچساران اب در نظر گرفتینه به جز منطقه کوهمره خامی یعنی از باشت تا روستای شاه بهرام با وجود زمینهای مرغوب لطفا از رودخانه شاه بهرام هم فکری برای این منطقه بکنید