صورت هایی که دیگر واقعی و دلنشین نیستند

کبنا ؛سید مجتبی محققیان
پیامبر خدا صلی الله علیه و آله درباره حق شوهر بر زن می‌فرمایند:
بهترین زنان شما آن زنی است که برای شوهرش آرایش و زینت می‌کند، اما از بیگانگان خود را می‌پوشاند.» و همچنین می‌فرمایند: هر زنی که خود را خوشبو کند و از منزل خارج شود، تا زمانی که به خانه برگردد، مشمول لعن و نفرین خواهد بود.»
فقط کافی است که چند ساعتی را در سطح شهر بچرخید تا دخترانی با قیافه‌های عجیب و آرایش‌های نامتعارف ببینید. دخترانی که اغلب به صورت اغراق آمیزی با انواع عمل‌های زیبایی در صورت خود تغییر ایجاد کرده‌اند. این گروه با اینکه تعدادشان کم است و در منطقه‌های خاصی از شهر بیشتر دیده می‌شوند؛ اما به دلیل چهره متفاوت و آرایش‌های خاصشان بسیار جلب توجه می‌کنند. اگر از آن‌ها بپرسید چرا خودشان را به این شکل و شمایل درآورده، می‌گویند که اینطور زیباتریم. اگر واقعا مفهوم زیبایی این است پس چرا اکثریت جامعه نظر دیگری دارند؟
شاید بتوان گفت «زیبایی چیزی است که انسان از آن لذت می‌برد یا آن را می‌ستاید.» البته زیبایی معیار، اندازه و قانون مشخصی ندارد که بشود افراد را با آن سنجید؛ بلکه تا حدودی به سلیقه افراد بستگی دارد. حتی ممکن است فردی در نظر کسی زیبا باشد و در نظر دیگری زشت.
به عنوان مثال در گذشته اگر دختر جوانی صورت خود را اصلاح نمی‌کرد زشت به نظر نمی‌رسید و پسر‌ها‌‌ همان دختر را برای ازدواج انتخاب می‌کردند. اما متأسفانه در دنیای امروز استاندارهایی برای زیبایی تعریف شده است. اگر شکل بینی، گونه، لب‌ها، اندام و نوع آرایش یک زن با استاندار‌ها مطابقت داشته باشد آن زن زیباست. تا جایی که دیگر حتی دختران ۱۳، ۱۲ ساله هم بدون آرایش از خانه خارج نمی‌شوند.
در اکثر کشورهای جهان در حالت نرمال و در طیف گسترده‌ای از مردم که روال زندگی عادی خود را دارند، زنان هنگامی که به سن می‌ان‌سالی و گاهی حتی به سن پیری می‌رسند و شادابی و طراوت پوست خود را از دست می‌دهند، تمایل به استفاده از لوازم آرایش پیدا می‌کنند. در حالی‌که این کشور‌ها خود جزو اصلیترین تولید کنندگان لوازم آرایشی با سابقه صدساله هستند.
با توجه به واقعیت ‌ایی که در سطح شهرهای بزرگ می‌بینیم آیا شما قاعده، اصول و فرهنگ خاصی برای آرایش کردن می‌بینید؟
آیا در نوع آرایش یک نوجوان که به نظر دانش آموز مقطع راهنمایی و دبیرستان است با یک دختر ۲۰ ساله و یک زن ۳۵ ساله تا یک بانوی ۴۵ ساله تفاوتی حس می‌کنید؟
درباره فرهنگ مصرف لوازم آرایش در سایر کشور‌ها به ویژه کشورهای اروپایی که ازنظر بسیاری از زنان مرکز آزادی و اهمیت به زیبایی است و افراد توجه زیادی به ظاهر خودشان دارند و به اصطلاح از نظر ایشان افرادی شیک و باکلاسند، با گشت و گذاری در برنامه روزانه و سبک زندگیشان به سرعت متوجه خواهید شد که به جز افراد خاص که منتسب به گروه‌های خاص هستند و افرادی که به عنوان فروشنده نیاز به زیبایی جسمشان برای تبلیغات دارند؛ کمتر دختر نوجوان و جوان را می‌توان یافت که از یک حجم زیاد آرایش استفاده کند چرا که معتقدند، پوست و صورتشان شادابی و طراوت جوانی را داراست و آرایش کردن سبب پنهان شدن آن می‌شود.
مسأله‌ای که امروزه در خیابان‌های ما به وفور به چشم می‌خورد. نکته جالب‌تر اینکه در ایران حتی برای خارج شدن از منزل نیز زمان بسیاری برای آرایش نمودن صرف می‌شود در حالی‌که در کشورهای فوق عموما آرایش در مهمانی‌ها و مجالس و نه با چنین حجمی صورت می‌گیرد.
به نظر می‌رسد دلایلی که در مطالب قبلی درباره علت گرایش به آرایش از قبیل عدم اعتماد به نفس، بالارفتن سن ازدواج، شباهت به گروه همسالان، جلب توجه جنس مخالف به علل مختلف و نبود سرگرمی و تفریحات برای دختران، در میان زنان و پایین آمدن سن استفاده از این وسایل و شروع زود هنگام آن مطرح کردیم؛ تنها دلیل شیوع این پدیده در چند سال اخیر در قالب آرایش‌های خیابانی نیست؛ بلکه به نظر بسیاری از کار‌شناسان ما در این زمینه دست به گریبان یک فقر فرهنگی هستیم.
در هر حال پیر و جوان امروز، برای وسواس بیمار گونه زیبا شدن دست به هر کاری می‌زنند. از مصرف بی‌رویه لوازم آرایش گرفته تا عمل‌های افراطی جراحی زیبایی.
شاید به همین دلیل است که ایران پایتخت عمل‌های زیبایی در جهان است. از عمل بینی گرفته تا تزریق بوتاکس و ژل و جراحی فک و گونه، همه و همه نه تنها فقط بین زنان ایرانی بلکه بین مردان ایرانی هم رواج پیدا کرده است.
استفاده از لوازم آرایش ارزان رواج دارد و این در هر حالی است که به گفته جامعه‌شناسان، مدرنیته، رشد سالمندی، فرد گرایی و افزایش تکنولوژی شرایطی را ایجاد کرده است که به قول جامعه‌شناسان امروز دیگر «بدن طبیعی» جای خود را به «بدن اجتماعی» داده است.
شاید جالب باشد که بدانید نظر مجله فرانسوی اکو مد در مورد وضعیت آرایش در ایران چیست؟ این مجله معتقد است که: «صورت‌هایی که دیگر واقعی و دلنشین نیستند. زنان ایرانی چهره خود را پشت نقاب سنگینی از آرایش و عمل زیبایی مخفی می‌کنند. جای تعجب دارد که زنان این کشور علی رغم آموزه‌های دینی خود شبیه ستاره‌های فیلم‌های پورنو آمریکایی آرایش می‌کنند. ما در خیابان‌های اروپا بسیار کم با چنین مواردی روبرو می‌شویم. در ایران صورت زنان بیشتر از آنکه حس خوبی القا کند حس شهوت را برانگیخته می‌کند. خرید و فروش کتاب در مقابل خرید و فروش لوازم آرایش بسیار کم و ناچیز جلوه می‌کند. در ایران مقدار خرید و فروش یک سال کتاب برابر است با میزان خرید و فروش یک روز یا نیمه‌ای از روز لوازم آرایش.»
بنابراین اسلام نه تنها حس زیبایی دوستی زنان را سرکوب نکرده است بلکه از آن‌ها خواسته تا آن را در جهت تحکیم روابط خانوادگی مدیریت کنند و زیباییشان را در مقابل کسی هزینه کنند که ارزشش را دارد. در واقع اسلام با وضع قوانین این چنینی اول از همه جایگاه زن را محترم شمرده است. چرا که زنان با رعایت این قوانین دیگر نیازی ندارند که برای جلب رضایت مردان به رنگی دربیاورند. هم چنین به مرد‌ها این فرصت را می‌دهد که بر اساس آنچه که واقعا دوست دارند همسرشان را انتخاب کنند نه بر اساس سلیقه جامعه.