موضوع تغییر«نام استان» و مدیرانی که در کنار استاندار نیستند

کبنا ؛کمال صالحیان‌فر
مطرح شدن بحث تغییر نام استان کهگیلویه و بویراحمد همچون بسیاری از موضوعات دیگر در این استان عامدانه وارد تسویه حساب های سیاسی شد و با این بهانه برخی ها با ادبیاتی تند علیه افراد و مدیرانی  که با انها مشکل و یا غرض داشتند به موضع گیری و تخریب پرداختند. بیشتر این حملات و تخریب ها آنهم از ناحیه افرادی خاص و شناخته شده متوجه شخص استاندار بود. در میان این منتقدین و معترضین هم کسانی بودند که بعضا اشکارا و رسما از تغییر نام حمایت می کردند ولی اینبار به رای و نظر خود پشت کردند تا به بهانه ی بحث اولویت ها و بیکاری جوانان که موضوع مستقلی بود خادمی را تخریب کنند.
کسی منکر حق افراد برای  بیان نظرات و رای دادن نیست ولی برای ورود به عرصه عمومی و مقاله نویسی و اظهار نظر نیاز است افراد متخصص ورود کنند. در حالی که در تغییر نام از بخشدار بی سابقه و اسبق چرام گرفته تا تهران نشینی که  در دوران مدیریت خود کوچکترین گامی برای توسعه و بکارگیری جوانان بر نداشته است و یا نامزد انتخاباتی مجلس  که از سر حادثه در انتخابات حاضر شد و بخشی از رای مردم را به دست اورد و یا عضو شورای شهری که شورای محل خدمتش محل درگیری و زدو بند شخصی است دلسوز بیکاری و اشتغال جوانان و منتقد شورای فرهنگ عمومی  شدند.
بحث تغییر نام استان هرگز انگونه که برخی هیاهو به راه انداختند نبود بلکه موضوعی  بود که در جلسه ای با حضور اکثر اعضا به عنوان دستور جلسه آینده مطرح شد ولی برخی ها بدون انکه بخواهند بپذیرند چه خبر است سر وصدا راه انداختند و در این میان بدترین واکنش ها و اظهارات با ادبیات دهه چهل از جمله «ننگ است »و«مشکوک» است ،«توطئه دشمن» است، «اگر جرات داری» و ... از زبان ادم های مختلف و بعضا مدعی دموکراسی خواهی و یا عضو احزابی با مشی  لیبرال دموکراسی  بر صفحات رسانه ها جاری شد تا بخشی از سویه اخلاقی جامعه هویدا شود. هر چند در این میان باز هم استاندار که از همان ابتدای کارش همه او را به مشی و منش نجیبانه می شناختند مانند همیشه با همان طمانینه همیشگی راه خود را در پیش گرفت و هرگز از کوره در نرفت در مقابل بی احترامی ها  خم به ابرو نیاورد و با سعه صدر حتی بخشی از معترضین و منتقدین را به دفتر خود دعوت کرد.
در این موضوع یک واقعیت و زخم همیشگی نیز مجدد چهره عیان کرد و ان هم انفعال مدیران و برخی افراد مدعی است.  مدیرانی که بسیاری از آنها عضو حقوقی شورا هستند و حتی در نشست شورای فرهنگ عمومی حضور داشتند اما یک کلمه حتی در مورد ماهیت  شورا و این نشست و مصوبات آن اظهار نظر نکردند. در بین این مدیران فتاح محمدی معاون سیاسی و امنیتی استاندار که عضو حقوقی شورا نیزهستند هم حضور داشت که در همان ساعت اول به عنوان یک خبرراجع به دستور نشست صحبت کرد(اگر واکنش ها را پیش بینی میکرد همین صحبت ها را هم انجام نمی داد) و بعد از آن هنوز که هنوز است از او خبری نیست و این قضیه ماه ها هم کش پیدا میکرد باز هم او چیزی نمی گفت. هم چنین کرامت کریمی و ابوالفتح میرمحمدی مدیران کل سیاسی و انتخابات و فرهنگی و اجتماعی استانداری که اتفاقا این موضوع در حوزه کاری آنها قرار دارند نه تنها دفاعی نکردند که به روشن شدن موضوع و یا آرام شدن جو هم کمکی نکردند.
از دیگر مدیرانی که عضو حقوقی این شورا هستند ولی در این نشست غایب بودند آقای رحیمی رئیس دانشگاه یاسوج  که یک چهره دانشگاهی است می باشد که ضرورت بود سوای از مخالفت و موافقت با اصل قضیه به اظهار نظر بپردازد. همچنین محمود باقری نیز عضو حقوقی این شورا هستند که همچون آقای رحیمی در جلسه غایب بودند  ولی ایشان هم هیچ موضعی نداشتند که شاید نزدیکی و وابستگی این آقایان به آقای نماینده انها را به موضع صفر کشانده باشد.
حال اگر مدیران مخالف این بحث بودند چرا در طول این مدت حتی یک کلمه اظهار نظر نکردند. آیا آنها اول موافق بودند و بعد ترسیدند و یا توجیه شدند و در گروه مخالفان قرار گرفتند  و یا از ترس و رودربایستی در جلسه  مخالفتی نکردند هر چند جایی یا دلیلی برای ترسیدن هم نبود چرا که یک موضوعی مطرح شد و حتی نظرات مخالف می توانست به مدیریت بهتر موضوع کمک کند. پس اگر از اول موافق بودند چرا یک کلمه در مورد این موضوع حرف و یا مصاحبه نکردند و اگر از اول مخالف بودند که جای شرم دارد که چرا مخالفت خود را پنهان کردند.
این بار اول نیست که برخی مدیران دولت تدبیر و امید در استان هیچ مسئولیتی در قبال اتفاقات جامعه و حتی مسائل مربوط به حوزه کاری خود برای خود قائل نمی شوند و بخشی از انها بیشتر «مدیریت بی هزینه» را مطلوب خود می دانند در حالی که وقتی این مدیران مورد اعتماد استاندار و در سطح وسیع تر دولت قرار می گیرند ضروری است در مواقع بروز مشکل و یا احیانا بحران در کنار دولت و استاندار باشند .
در این قضیه تنها قبل از آقای خادمی، رضا دهبانی پور مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی به عنوان دبیر شورای فرهنگ عمومی مصاحبه ای ترتیب داد و به تشریح برخی از مسائل و واقعیت های در مورد شورای فرهنگ عمومی و دستور آن نشست خاص پرداخت که در این راه مورد برخی بی احترامی ها با ادبیاتی تند قرار گرفت.  یا حتی اقای زارع که خود از اعضای شورا است ولی به شکل عجیبی از اساس منکر همه چیز شد و مدعی شد که در جریان چنین نشستی نبوده است و گرنه مانع می شده است. ایشان  درصحبت هایی عجیب تر مدیران استانی را به تذکر دادن به وزرای مربوطه تهدید کرد که در نهایت به استناد برخی ادعاها و قرائن ثابت شد وی کاملا در جریان این نشست بوده است.
با این وجود تکرار حکایت همیشگی تنهایی دولت و شانه خالی کردن برخی مدیران باز هم دلیلی نشد تا استاندار از مشی و منش همیشگی اش فاصله بگیرد. خادمی  با سعه صدر در مقابل همه اهانت ها با زبان منطقی و نجابت و آرامش همیشگی مانع از سوء استفاده فرصت طلبان شد و در بازی آنها قرار نگرفت.
خوب است مدیران فعلی به این نکته دقت داشته باشند که  انها در قبال دولت و سیاست های دولت متهعد هستند و اقای استاندار(استاندار هر فردی باشد)  نیز نماینده ارشد دولت در استان هستند و باید از برنامه ها و سیاست های دولت حمایت کنند و اگر احیانا نسبت به موضوعی هم نظر مخالف دارند باز شجاعانه همچون اقای نظری فرماندار بویراحمد این نظر را اعلام کنند نه اینکه خود را پنهان نمایند.
ظاهرا برخی مدیران فکرها و خیال های دیگری در سر دارند و لابد می گویند این چند ماه همچون سه سال گذشته رفتار و یا گفتاری نداشته باشند چرا که  معلوم نیست در انتخابات اینده ریاست جمهوری چه اتفاقی بیفتد پس می خواهند خود را به نمایندگان  وصل کنند  تا در صورت بروز اتفاق و یا حادثه ای  مفری به ظن خود داشته باشند که البته این خوش خیالی محض است. در سفر ریاست جمهوری هم بسیاری از این مدیران پای کار نیامدند و تنها برخی چهره های سیاسی به مدد جوانان اصلاح طلب و شخص استاندار بودند که در مدیریت آن حماسه باشکوه حماسه افرینی کردند . نکته تامل بر انگیز در این میان آن است که دولت به صورت کلی و در سطح استان شخص استاندار برای برخی از این مدیران که بعضا نام انها در همین مطلب نیز امده است هزینه های زیادی پرداخت کرده اند و فشارهای زیادی را متحمل شده اند.
این اتفاق آزمونی بود برای همه ما، برای استاندار، برای مدیران، برای مردم و برای مدعیان دفاع از حق مردم که خیلی ها در این ازمون هم اخلاق را باختند و هم چهره واقعی خود را به مردم نشان دادند. این اتفاق نه یک بازی بود و نه یک جنگ بلکه فرصتی پدید آورد تا برخی سوءاستفاده کنندگان و فرصت طلبان در لوای مخالف همه چیز و همه حرف بزنند. برخی ها بدجور اخلاق را باختند و حتی مدعی شدند که با نجابت ماست که مدیری از روستایی دور امده است و مدیر فرهنگی شده است و برخی دیگران را به «سیلی زدن» تهدید کردند ولی باید قبول کرد برخی هم مانند استاندار مثل همیشه اخلاق را نباختند و سربلند از این آزمون بیرون آمدند.