«ادبیات ترامپی» در هیاهوی این روزهای استان

کبنا ؛ایرج یاری پور
در هفته و روزهای گذشته دنیا تحت تاثیر انتخابات پرهیاهو و چالش برانگیز امریکا بود و پس لرزهای ناشی از انتخاب دونالد ترامپ تمامی معادلات سیاسی و اقتصادی سراسر جهان و امریکا را تحت تاثیر خود قرار داده بود. انتخاباتی که وجه برجسته آن شعارهای نژادپرستانه و تقویت حس ناسیونالیسمی و فاشیست نژادی بود.
ترامپ با شعارهای بحث برانگیز و نژادپرستانه نظیر جلوگیری از ورود مهاجرین و مسلمانان به خاک امریکا، کشیدن دیوار بتنی در مرز مکزیک، مخالفت با سیاهپوستان و مخالفت با ناتو و موارد مشابه فضای سیاسی امریکا را دو قطبی و ملتهب کرد و باعث عمیق تر شدن شکاف طبقاتی و نژادی در جامعه امریکا شد ترامپ با سوار شدن بر موج احساسات نژادی و تعصبات موجود در جامعه و دامن زدن موارد غیراخلاقی در طول کمپین ها و مناظرهای تلویزیونی توانست به عنوان رئیس جمهور امریکا انتخاب شود.
در حالیکه فضای رسانه ای جهان و ایران حول محور ترامپ در حال فروکش کردن بود به یک باره در استان خبری مبنی بر تغییر نام استان فضای رسانه ای و سیاسی را تحت تاثیر خود قرار داد فضای اظهار نظر در سطحی چنان نازل بود که کلمات و تیترها در استان کهگیلویه و بویراحمد ترامپ و ادبیاتش را به ذهن متبادر می کرد. ترامپ نیامده ادبیاتش به استان ما منتقل شده! این را در بررسی اکثر مطالبارسالی در سایت ها و کمپین های راه اندازی شده در مخالفت و موافقت با طرح تغییر نام در فضای مجازی به وضوح میتوان دید.
شعارهای نژادپرستانه ترامپ در شکل دیگر و به نسبتی "شدیدتر" در فضای رسانه ای استان نمود پیدا کرده است!
بازگشت به هویت" سیاه و سفید" مسلمان و غیرمسلمان" شرق و غرب" مهاجر و غیر مهاجر" جای خود را به «بویراحمد و کهگیلویه» و «سردسیر و گرمسیر» و «بالا و پایین»، «بویراحمد » و«گچساران» و یا « از مردم سیلی خواهند خورد» ،« اگر جرات داری تغییر بده»، « ننگ است مطرح کردن بحث تغییر نام استان»، «ما اجازه دادیم کسی از دور ترین نقطه استان بیاید و مدیر فرهنگی شود»، «منافق»، «فاسق» و ... داده است .
آیا براستی تغییر نام یک استان ارزش این همه هیاهو و زخم را دارد؟ آیا ما لحظه ای با خود اندیشیده ایم که می شود با ارماش و منطق هم مخالفت کرد> آیاد با خود اندیشیده ایم که هم استانی و لر هستیم ؟
این یک ادبیات مریض و کژ دار هست مخالف بودن و موافق بودن نه تنها ایرادی ندارد که نیاز یک جامعه پویا و آگاه است. طبیعی است که یک موضوع این چنینی موافقان و مخالفان خود را داشته باشد و در این موضع همان قدر که یک دهدشتی حق اظهار نظر و مخالفت و یا موافقت دارد یک روستایی حق دارد و همان قدر که یک یاسوجی حق دارد یک گچسارانی حق دارد.
متاسفانه اکثر این تنش ها توسط سیاسیونی مطرح می شوند که در دوران مسئولیت خود نه از بیکاری نه از درد رنج مردم کم کرده اند و نه خدمتی به توسعه استان کرده اند و صرفا با تشدید تعصبات قومی و منطقه ای دنبال تخریب و مخالفت با رقیب اتفاقا هم جناحی خود هستند و صرفا در پی تامین منافع شخصی و جمعی هستند. اینک هم دور از استان در برج عاج خود برای استان نسخه درگیری تجویز می کنند .
این افراد در توهم جایگاه نخبه گی و فرهنگی فارغ از احساس مسئولیت و بدون نگاه تخصصی بازار اظهار نظرهای احساسی و تفرقه افکن را داغ کرده اند و راجع به کوچکترین مسائل سیاسی و فرهنگی ترتیب مصاحبه و عکس می دهند و بجای ارایه راهکار و راه حل خود بخش بزرگی از مشکل شده اند و زمینه اختلافات قومیتی و منطقه ای و زنده شدن تعصبات کورکورانه را فراهم کرده اند
جای بسی تاسف است در استانی با جمعیت کمتر از یک میلیون و با داشتن نقاط اشتراک فراوان فرهنگی بجای استفاده از فرصت ها و تبدیل ان به یک فضای گفتگو ارام و کارشناسانه جهت وفاق و همدلی و حل معضلات فرهنگی کهنه انچنان احساساتی و تند حرف بزنیم که در اینده برای کوچکترین مسائل با مشکلات حل نشدنی مواجهه بشیم