تاریخ انتشار
يکشنبه ۷ آذر ۱۳۹۵ ساعت ۱۰:۳۴
کد مطلب : ۲۱۲۶۲۹
جوانان را ببینیم و بخواهیم
۰
کبنا ؛سید ید الله نورانی منش
شکی نیست حضور جوانان در عرصههای مختلف میتواند کمک قابل توجهی به پیشبرد برنامههای مختلف داشته باشد. ازسوی دیگر برنامه ریزی متولیان جامعه برای تأمین نیازهای اساسی جوانان در زمینه اشتغال، مسکن و ازدواج به عنوان اضلاع اصلی خواستههای یک جوان در قالب یک کار فرابخشی و راهبردی میتواند فرصتهای مورد نیاز برای شکوفایی استعدادهای جوانان را فراهم کند. جوانان به لحاظ ویژگیهای دوران جوانی هم تربیت پذیرند و هم نوگرا و آرمان خواه و تنوع طلب. حتی ازمنظر دینی، آیینی در جذب جوانان موفقتر است که دارای برنامههایی متنوع باشد که خواستههای آنان را تامین کند.
این درحالی است که متأسفانه درسالهای اخیر نبودسرگرمیهای نشاط آور، شادو هیجانانگیز درجامعه، جوانان و نوجوانان دچار مشکلات زیادی شده و با فاصله گرفتن جوانان از خانواده ومشارکتهای اجتماعی در معرض انواع آسیبهای اجتماعی قرار گرفتهاند.
ازسویی دیگررئیس مرکز آمار ایران اعلام کرده که نرخ بیکاری جوانان به ۲۶ درصد رسیده است. بهگفته این مقام اینرقم دو برابر نرخ کل بیکاری در ایران است و نشان میدهد که کشور در زمینه کار جوانان به اوج بحران رسیده است. رئیس مرکز آمار ایران اعلام کرده است که بر مبنای محاسبات انجام شده در مرکز آمار ایران، نرخ بیکاری جوانان ایرانی با میانگین سنی ۱۵ تا ۲۴ سال هم اکنون نزدیک به ۲۶ درصد است که رقم بسیار بالایی است. وی میگوید: بر اساس قواعد آماری اگر نرخ بیکاری جوانان دو برابر نرخ بیکاری کل که ۱۲. ۲ است باشد، به معنای آن است که ازنظر بیکاری درموقعیت بحرانی قرارگرفتهایم. این مشکلات ونارساییها و دههاموارد دیگردرحوزه جوانان درحالی اتقاق میافتدکه چندسال پیش تنهاسازمان حداقل به ظاهرپیگیرجوانان بنام سازمان ملی جوانان منحل شد تا در قامتی جدید و البته سیاسیتر پا به عرصه ظهور بگذارد. خیالی که باطل بود. تشکیل وزارتی تحت عنوان ورزش و جوانان که مقام عالی آن تنها با داشتن یک معاون در حوزه جوانان از میان شش معاون دیگرش، نتوانست توقعات را پاسخگو باشد. جالب است که این معاونت نیز در طول یکسال تنها و تنها یک برون داد دارد و آن جشنواره حضرت علی اکبر (ع) است که در اواخر بهار هر سال برگزار میشود. همچنین باید اذعان داشت که قرار گرفتن امور جوانان در بدنه دولت از نگاه بسیاری کارشناسان اقدامی نامطلوب است. کارشناسان حوزه جوانان معتقدند که مطالبات جوانان نباید با نگاهی سیاسی پیگیری شود و تشکیل وزارتی تحت این عنوان، میتواند چنین شایبه یی را ایجاد کند.
مسئله جوانان در جامعه ما چه آن زمان که سازمان ملی جوانان بود و چه حال که وزارت ورزش و جوانان است، بیشتر یک مسئله تربیتی است و محدود میشود به یکسری تحقیقات و جشنوارههایی که دستاوردهای آن بایگانی میشود و هیچ کاربردی ندارد. فارغ ازهمه مسائل اینکه کمترین نیازجوانان درامرازدواج که وام حداقلی است درحدود یکسال است که پرداخت نمیشودنیازبه پیگیری، حل وبررسی ندارد؟!
تردیدی دراین نیست که درحال حاضروزارت ورزش و جوانان کاملا تحتالشعاع ورزش قرار گرفتهاست وتوجه در ورزش رشتههای مختلف و باشگاههای خارجی و داخلی از جنبههای متعدد مورد توجه است و جوانان چگونه می تواننددههامشکل وموارد خودشان را در میان این مسائل نشان دهند.
بااین شرایط کسی نمیتواندمنکراین امرشودکه ورزش مسئله ستادی و اجرایی این وزارتخانه نیست وواضح است دراین آشفته حال مسئله جوانان فقط درحدشناسایی مشکلات اصلی خواهدبودوبس.
سیاستها و برنامههای دولت نقش کلیدی و اساسی در مدیریت و مهندسی این حوزه دارد. سرمایه گذاری و سیاستگذاری برای اشتغال جوانان و بهره برداری از این پتانسیل بالقوه، میتواندکشوررادرمشکلات مختلف تضمین کند. در غیر این صورت نه تنها فرصت طلایی استفاده ازاین نیروها از بین میرود، بلکه منجر به تهدیدها و چالشهایی خواهد شد و سود بالقوه جمعیتی به بار جمعیتی تبدیل میشود.
بدون شک جوانان امروز کشور از آنچنان ظرفیت و استعدادی برخوردار هستند که همانند پدرانشان که در دوران پیروزی انقلاب، دفاع مقدس و سایر عرصههای پیشروی نظام اسلامی درخشیدند و حماسهها آفریدند، بتوانند در شرایط فعلی نیز، بدون چشم دوختن به بیرون، نظام اسلامی را از شرایطی که رهبر معظم انقلاب از آن به «پیچ تاریخی و حساسترین مرحله تاریخ» تعبیر کردند، با موفقیت و سلامت عبور دهند.
به شرطی که جوانان راببینیم وبخواهیم.
شکی نیست حضور جوانان در عرصههای مختلف میتواند کمک قابل توجهی به پیشبرد برنامههای مختلف داشته باشد. ازسوی دیگر برنامه ریزی متولیان جامعه برای تأمین نیازهای اساسی جوانان در زمینه اشتغال، مسکن و ازدواج به عنوان اضلاع اصلی خواستههای یک جوان در قالب یک کار فرابخشی و راهبردی میتواند فرصتهای مورد نیاز برای شکوفایی استعدادهای جوانان را فراهم کند. جوانان به لحاظ ویژگیهای دوران جوانی هم تربیت پذیرند و هم نوگرا و آرمان خواه و تنوع طلب. حتی ازمنظر دینی، آیینی در جذب جوانان موفقتر است که دارای برنامههایی متنوع باشد که خواستههای آنان را تامین کند.
این درحالی است که متأسفانه درسالهای اخیر نبودسرگرمیهای نشاط آور، شادو هیجانانگیز درجامعه، جوانان و نوجوانان دچار مشکلات زیادی شده و با فاصله گرفتن جوانان از خانواده ومشارکتهای اجتماعی در معرض انواع آسیبهای اجتماعی قرار گرفتهاند.
ازسویی دیگررئیس مرکز آمار ایران اعلام کرده که نرخ بیکاری جوانان به ۲۶ درصد رسیده است. بهگفته این مقام اینرقم دو برابر نرخ کل بیکاری در ایران است و نشان میدهد که کشور در زمینه کار جوانان به اوج بحران رسیده است. رئیس مرکز آمار ایران اعلام کرده است که بر مبنای محاسبات انجام شده در مرکز آمار ایران، نرخ بیکاری جوانان ایرانی با میانگین سنی ۱۵ تا ۲۴ سال هم اکنون نزدیک به ۲۶ درصد است که رقم بسیار بالایی است. وی میگوید: بر اساس قواعد آماری اگر نرخ بیکاری جوانان دو برابر نرخ بیکاری کل که ۱۲. ۲ است باشد، به معنای آن است که ازنظر بیکاری درموقعیت بحرانی قرارگرفتهایم. این مشکلات ونارساییها و دههاموارد دیگردرحوزه جوانان درحالی اتقاق میافتدکه چندسال پیش تنهاسازمان حداقل به ظاهرپیگیرجوانان بنام سازمان ملی جوانان منحل شد تا در قامتی جدید و البته سیاسیتر پا به عرصه ظهور بگذارد. خیالی که باطل بود. تشکیل وزارتی تحت عنوان ورزش و جوانان که مقام عالی آن تنها با داشتن یک معاون در حوزه جوانان از میان شش معاون دیگرش، نتوانست توقعات را پاسخگو باشد. جالب است که این معاونت نیز در طول یکسال تنها و تنها یک برون داد دارد و آن جشنواره حضرت علی اکبر (ع) است که در اواخر بهار هر سال برگزار میشود. همچنین باید اذعان داشت که قرار گرفتن امور جوانان در بدنه دولت از نگاه بسیاری کارشناسان اقدامی نامطلوب است. کارشناسان حوزه جوانان معتقدند که مطالبات جوانان نباید با نگاهی سیاسی پیگیری شود و تشکیل وزارتی تحت این عنوان، میتواند چنین شایبه یی را ایجاد کند.
مسئله جوانان در جامعه ما چه آن زمان که سازمان ملی جوانان بود و چه حال که وزارت ورزش و جوانان است، بیشتر یک مسئله تربیتی است و محدود میشود به یکسری تحقیقات و جشنوارههایی که دستاوردهای آن بایگانی میشود و هیچ کاربردی ندارد. فارغ ازهمه مسائل اینکه کمترین نیازجوانان درامرازدواج که وام حداقلی است درحدود یکسال است که پرداخت نمیشودنیازبه پیگیری، حل وبررسی ندارد؟!
تردیدی دراین نیست که درحال حاضروزارت ورزش و جوانان کاملا تحتالشعاع ورزش قرار گرفتهاست وتوجه در ورزش رشتههای مختلف و باشگاههای خارجی و داخلی از جنبههای متعدد مورد توجه است و جوانان چگونه می تواننددههامشکل وموارد خودشان را در میان این مسائل نشان دهند.
بااین شرایط کسی نمیتواندمنکراین امرشودکه ورزش مسئله ستادی و اجرایی این وزارتخانه نیست وواضح است دراین آشفته حال مسئله جوانان فقط درحدشناسایی مشکلات اصلی خواهدبودوبس.
سیاستها و برنامههای دولت نقش کلیدی و اساسی در مدیریت و مهندسی این حوزه دارد. سرمایه گذاری و سیاستگذاری برای اشتغال جوانان و بهره برداری از این پتانسیل بالقوه، میتواندکشوررادرمشکلات مختلف تضمین کند. در غیر این صورت نه تنها فرصت طلایی استفاده ازاین نیروها از بین میرود، بلکه منجر به تهدیدها و چالشهایی خواهد شد و سود بالقوه جمعیتی به بار جمعیتی تبدیل میشود.
بدون شک جوانان امروز کشور از آنچنان ظرفیت و استعدادی برخوردار هستند که همانند پدرانشان که در دوران پیروزی انقلاب، دفاع مقدس و سایر عرصههای پیشروی نظام اسلامی درخشیدند و حماسهها آفریدند، بتوانند در شرایط فعلی نیز، بدون چشم دوختن به بیرون، نظام اسلامی را از شرایطی که رهبر معظم انقلاب از آن به «پیچ تاریخی و حساسترین مرحله تاریخ» تعبیر کردند، با موفقیت و سلامت عبور دهند.
به شرطی که جوانان راببینیم وبخواهیم.