مروری بر ادعاها و ادبیات تند مخالفین تغییر نام استان

کبنا ؛بهرام آرامش
شک ندارم ادبیات و نوع برخورد تند مخالفان تغییر نام استان در همین کمتر از  ساعت۲۴ از مطرح شدن این بحث باعث شده است خیلی ها دیگر جرات بحث کردن و نظر دادن در این موضوع را نداشته باشند  و به ضرس قاطع باید گفت: این فضا همه فضای گفت و گویی ماست.
جای تاسف است که در یک استان کوچک با اینهمه نقاط  مشترک بین مردم روی یک موضوع ساده چون گفت و گو برای تغییر نام استان باید آنقدر هیجانی و تند حرف بزنیم که انسان احساس می کند جنگ بزرگی در گرفته است.
در این مقاله سعی خواهم کرد سوای از ارزش گذاری و یا اصرار بر موافقت و یا مخالفت بر تغییر نام استان صرفا گریزی بزنم به ادبیات مخالفین و نوع استدلال آوردن این عزیزان و حقی که برای خود قایلند.
بعید نیست نقد ادبیات گروه مخالف تغییر نام استان در این مقاله  نگارنده را در ذهن مخاطبان در جرگه موافقین تغییر نام قرار دهد .ولی بحث و مطلب این نوشتار بیشتر حول ادبیات و نحوه تند اعلام مخالفت این طیف است که اگر فضای رسانه ها و عواقب حقوقی اجازه میداد شک ندارم بسیاری از این عزیزان ادبیات رکیک تری به کار می بردند و مطرح کنندگان را بیش از این تکفیر می کردند. یکی از این بزرگان که از لحاظ سنی هم بزرگ هستند این موضوع را «ننگ»خوانده است و جوری در اوج هیجان قلم زده است و انقدر کلمه دشمن را به کار برده است  که خواننده گمان می برد سناریویی از طرف بیگانگان در جریان  است. هم چنین یکی از اعضای محترم شورای شهر یاسوج چنین ادعایی را کرده است  و گفته است: «مشکوکم مشکوکم» . و بزرگوار دیگری که گاهی ژست های خوب هم میگیرد نوشته است اگر جرات دارید نام استان را تغییر دهید. ظاهرا کل استان ملک ایشان و خانواده شان است که اینگونه فرموده اند.
این ادبیات و این نوع از تهاجم در یک بحثی که از اول عنوان شده است به کارشناسان واگذار می شود نشان می دهد این بزرگواران دست شان برای استدلال منطقی و اقناع موافقین تغییر نام برای پرهیز از پیگیری موضوع خالی است و یا هم بعید نیست تعصب و صرفا تعصب و نگاه های مقدس مآبانه پشتوانه نوع نگاه این عزیزان است.
این بزرگواران سه موضع را در مخالفت خود مطرح کرده اند و گفته اند که مطرح کردن   موضوع تغییر نام استان  سبب سرگرمی مردم می شود و باعث بروز اختلاف می شود و اولویت استان نیست .
تغییر نام استان تاکنون بارها مطرح شده است و بیشتر این موارد از پایین و در کمپین های مردمی و یا مجازی از سوی جوانان شروع شده است. یعنی مطالباتی در پایین اتفاق افتاده است و بعد مسئولین پیشنهاداتی را مطرح کرده اند.
اما در خصوص ادعای سرگرم کردن مردم با این موضوعات باید گفت: روزانه بیشتر مردم و بخصوص برخی از همین چهره های مخالف مدام در فضاهای مجازی راجع به همه چیز و همه  حرف میزنند و جک رد و بدل می کنند  ولی این کارها هدر دادن وقت و سرگرمی محسوب نمی شود اما مطرح کردن بحثی که بدون شک بخشی از جامعه حالا فرض کنیم «اقلیت» با این موضوع موافقند به عنوان سرگرمی در نظر گرفته می شود.
استدلال دوم مخالفین بروز اختلاف در استان با مطرح شدن این بحث است . اولا که دلیلی برای اختلاف نیست این مردم سال هاست در  فضای مسالمت امیز و برادرانه  در کنار هم و در همجواری با هم بوده اند  و در انتخابات های بسیاری که پر از شور و هیجان بوده است  شرکت کرده اند  و حتی گاهی اختلاف آراء دو نامزد حدود  دو هزار رای بوده است اما مردم با ارامش و بعد از  انتخابات در کنار هم به زندگی ادامه داده اند. دوم اگر این عزیزان دغدغه بروز اختلاف دارند باید بدانند اختلاف همین ادبیات این عزیزان است که بدون ملاحظه اصول گفت و گو اینقدر تند و خشن حرف می زنند و به دیگران اجازه اظهار نظر نمی دهند و با بزک کردن   توهم «اختلاف» می خواهند مانع از مطرح شدن بحث در سطح جامعه شوند .
نکته سوم بحث اولویت بندی است  که معمولا در این مواقع آقای عَدَل هاشمی پور نخوانده هم پیش قراول هستند  و ظاهرا دنبال بهانه برای جواب دادن به استاندار بعد از اتفاقات نشست اقتصاد مقاومتی با حضور اقای سورنا ستاری معاون رئیس جمهور هستند.ضمنا اقای هاشمی پور باید بداند تغییر نام هم یک چیز عجیب و غریب نیست و حتی انسان ها نام و نام خانوادگی خود را بنا به دلایل مختلف که برخی از آن دلایل برای نام استان نیز صدق میکند تغییر می دهند.
در جواب این عزیزان باید گفت  سال هاست استان کهگیلویه و بویراحمد این نام را یدک می کشد  اگر بیکاری و اشتغال و توسعه با بحث نام ارتباط دارد پس چرا در لوای این نام توسعه اتفاق نمی افتد که حالا شما مدعی هستید تغییر نام توسعه نمی آورد.
بحث فرهنگی ربطی به جاده و یا مسائل دیگر ندارد و این تنها فرافکنی است . هر بحثی سر جای خودش است  و نمی شود چون خود مخالف موضوعی هستیم سریع بگوییم این اولویت استان نیست. این همان استدلال یکی از اقایان است که قبل از سفر ریاست جمهوری می گفت ما پول فرهنگی نمی خواهیم . واقعیت آن است ما هم پول و کار فرهنگی می خواهیم و هم بودجه برای کارهای اقتصادی و نمی شود چون سال هاست چرخ اقتصاد این استان به دلیل ضعف نمایندگان و مسئولان نمی چرخد بحث های فرهنگی و اجتماعی هم تعطیل شود و حالا همه کاسه و کوزه ها سر مطرح کردن تغییر نام استان بشکند.
در کنار تمام این مخالفت ها برای خود بنده نوع مخالفت و ادبیات یکی از عکاسان استان در نوع خودش جالب توجه بود. مشخص نیست عکاس هم استانی راجع به این موضوع در مقام یک شهروند اظهار نظر کرده است و یا مقام خاصی برای خود متصور است که برای دیگران تعیین تکلیف می کند و از طرف ۷۰۰ هزار نفر می گوید اجازه نمی دهیم و موضع میگیریم و مقاومت می کنیم.
عکاس هم استانی می گوید طرح این موضوع نوعی بازی سیاسی و منطقه‌ای است که برخی افراد برای رسیدن به مطامع خود به آن دامن می‌زنند و قطعا بزرگان و دلسوزان این استان مانع این کار خواهند شد. نمی دانم در تغییر نام چه نفعی وجود دارد که بعضی آقایان همیشه هر چیز می شود نفع و ضرر مادی را به رخ می کشند. کسی با سنت ها و اداب خوب  زندگی عشیره ای مخالفتی ندارد بلکه ما با تعصبات کور و تفختر کردن به نقاط سیاه تاریخ توسط برخی چهره ها و به اصطلاح نخبگان مشکل داریم  و اینکه بعضی ها ادعای تحصیل کرده و صاحب نظربودن دارند اما در کنه خودشان هنوز قوم گرا و منطقه گرا هستند مشکل داریم. دردآور است  بعضی به اصطلاح فعالین سیاسی استان در انتخابات قبلی مجلس با صدای بلند می گفتند: «ما روزی عالم را غارت کردیم» .
ضمن آنکه کسی یا مسئولی ادعا نکرده است جامعه عشیره ای استان با تغییر نام مدرن می شود بلکه بر عکس جامعه عشیره ای با خدمات رسانی و کار جهادی مدرن می شود که متاسفانه بعضی ها با نگاه کاسبکارانه و لمپنی با این اتفاق مخالفند و می گویند به چیزی دست نزنید که ما کارمان را کنیم.
هویت و گذشته استان اگر جای افتخار داشته باشد قطعا هیچ اتفاقی نمی تواند این افتخار را از ما سلب کند و امروز بحث تغییر نام ریشه در بعضی نگاه کارشناسی دارد  که البته ممکن است اشتباه باشند و به مواردی چون بلند بودن آن و دشوار نوشتن  آن و غریب بودن آن استناد می کنند. افتخار هم در حروف  نام استان نیست بلکه افتخار و هویت در رفتار و تاریخ نانوشته استان است که برخی از همین مخالفین مدعی تاریخ هرگز به آن نپرداخته اند و به همان مرثیه نویسی های خانوادگی و اسطوره سازی های خیالی  بسنده کرده اند.
بنده منکر حق این عکاس محترم و فعال  و یا هر کس دیگر برای مخالفت و یا موافقت با تغییر نام استان کهگیلویه و بویراحمد نمی شوم اما ادبیات مان باید محترمانه تر و کمی هنرمندانه تر باشد و بگذاریم کارشناسان  و در ادامه همه مردم راجع به این موضوع نظر بدهند.