مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های مخاطبین کبنانیوز است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. می توانید با ارسال یادداشت خود، این مطلب را تأیید یا نقد کنید.
کبنا ؛
مهران امینی
امروز در سالن انتظار ملاقات عمومی مجلس شورای اسلامی و در مسیر دیدار از یکی از نمایندگان استان فرصتی شد در معیت یک خانواده اراکی با یکی از وکلای این شهر هم صحبت شوم.مشکل خانواده اراکی همانند مشکل بسیاری از مردم استان ما بحث اشتغال بود.نماینده اراک از وضعیت مهارتی جوان بیکار سوال کرد و بلافاصله ضمن تماس تلفنی با شخصی ضمن کسب موافقت اصولی برای اشتغال ،آن جوان و خانواده اش را با توصیه نامه ای بدرقه کرد.
من که بسیار از دیدن آن صحنه متحیر شده بودم با تعجب از آن خانواده پرسیدم آیا نسبت نزدیکی با نماینده اراک دارید.آنان پاسخ دادند که اولین بار است که او را از نزدیک میبینند و حتی در انتخابات هم به او رای نداده اند.
به دفتر نماینده اراک بازگشتم و پس از دقایقی انتظار پای سخنان وی نشستم.در ۱۵ دقیقه گفت و شنود با او فهمیدم که مراجعان اراکی به ندرت برای اشتغال به نماینده مراجعه میکنند ودلیل آن تنها وجود اقتصادی پویا در آن دیار است.وجود چندین کارخانه در آن استان ضمن ایجاد اشتغال مستقیم برای هزاران نفر،برای هزاران تن دیگر در بخش های خدمات و … اشتغال آفرینی کرده.
در جوامع توسعه یافته سهم ادارات و موسسات دولتی در اشتغال کمتر از ۱۵ درصد است در حالی که این درصد برای منطقه محروم و عقب نگه داشته شده ما بیش از ۷۵ درصد است.نکته تعجب آور برای نماینده اراک آنجا بود که دانست در سرزمین ما تقریبا تمامی کشاورزان جوان خواهان اشتغال در ادارات و نهاد ها هستند.در صورتی که طبق نظر کارشناسان، بخش کشاورزی در منطقه ما باید درصدی بیش از ۵۰ درصد نمودار اشتغال را به خود اختصاص دهد.
درضمن صحبت با او تازه دلیل اینهمه تاکید دکتر تاجگردون بر توسعه طرح های انتقال آب و اخذ حقآبه از رودخانه های پیرامون منطقه و تلاش برای حل مشکل پتروشیمی گچساران که الان به ۳ پتروشیمی افزایش یافته را میفهمم.تاجگردون که در سال ۹۰ تعداد ۲۲ هزار بیکار را از دوران پیش از خود ارثیه برده کماکان فشارهمین تعداد بیکار را تحمل می کند و تنها راه حل مشکل اشتغال بسیاری از آنان را تاسیس یک مجتمع فرآوری محصولات نفتی در جایی که به سختی توانسته آن را منطقه ویژه اقتصادی نفت و گاز کند و امید به اشتغال مابقی آنان در اقتصادی که پیرامون آن شکل خواهد گرفت میداند.
نکته امیدوار کننده برایم آنجا بود که از زبان نماینده اراک شنیدم ،شما قسمت سخت داستان توسعه را پشت سر گذاشته اید و به زودی هنگامه ثمر دادن این تلاش هاست.او با لحنی بسیار آرام و آگاه گفت:《حقیقتا که شروع چنین کار بزرگی آن هم در سخت ترین سال های حیات جمهوری اسلامی و در محروم ترین جای کشور اقدامی بسیار شجاعانه بود که تنها از عهده شخصی مثل دکتر تاجگردون ساخته بود و مردم آنجا به زودی ارزش صبری که از خود نشان دادند و با وجود مشکلات معیشتی بسیار راه درست را گم نکردند و به ادامه برنامه توسعه تاجگردون رای دادند را خواهند دید 》
اندکی صبر سحر نزدیک است.
مهران امینی
امروز در سالن انتظار ملاقات عمومی مجلس شورای اسلامی و در مسیر دیدار از یکی از نمایندگان استان فرصتی شد در معیت یک خانواده اراکی با یکی از وکلای این شهر هم صحبت شوم.مشکل خانواده اراکی همانند مشکل بسیاری از مردم استان ما بحث اشتغال بود.نماینده اراک از وضعیت مهارتی جوان بیکار سوال کرد و بلافاصله ضمن تماس تلفنی با شخصی ضمن کسب موافقت اصولی برای اشتغال ،آن جوان و خانواده اش را با توصیه نامه ای بدرقه کرد.
من که بسیار از دیدن آن صحنه متحیر شده بودم با تعجب از آن خانواده پرسیدم آیا نسبت نزدیکی با نماینده اراک دارید.آنان پاسخ دادند که اولین بار است که او را از نزدیک میبینند و حتی در انتخابات هم به او رای نداده اند.
به دفتر نماینده اراک بازگشتم و پس از دقایقی انتظار پای سخنان وی نشستم.در ۱۵ دقیقه گفت و شنود با او فهمیدم که مراجعان اراکی به ندرت برای اشتغال به نماینده مراجعه میکنند ودلیل آن تنها وجود اقتصادی پویا در آن دیار است.وجود چندین کارخانه در آن استان ضمن ایجاد اشتغال مستقیم برای هزاران نفر،برای هزاران تن دیگر در بخش های خدمات و … اشتغال آفرینی کرده.
در جوامع توسعه یافته سهم ادارات و موسسات دولتی در اشتغال کمتر از ۱۵ درصد است در حالی که این درصد برای منطقه محروم و عقب نگه داشته شده ما بیش از ۷۵ درصد است.نکته تعجب آور برای نماینده اراک آنجا بود که دانست در سرزمین ما تقریبا تمامی کشاورزان جوان خواهان اشتغال در ادارات و نهاد ها هستند.در صورتی که طبق نظر کارشناسان، بخش کشاورزی در منطقه ما باید درصدی بیش از ۵۰ درصد نمودار اشتغال را به خود اختصاص دهد.
درضمن صحبت با او تازه دلیل اینهمه تاکید دکتر تاجگردون بر توسعه طرح های انتقال آب و اخذ حقآبه از رودخانه های پیرامون منطقه و تلاش برای حل مشکل پتروشیمی گچساران که الان به ۳ پتروشیمی افزایش یافته را میفهمم.تاجگردون که در سال ۹۰ تعداد ۲۲ هزار بیکار را از دوران پیش از خود ارثیه برده کماکان فشارهمین تعداد بیکار را تحمل می کند و تنها راه حل مشکل اشتغال بسیاری از آنان را تاسیس یک مجتمع فرآوری محصولات نفتی در جایی که به سختی توانسته آن را منطقه ویژه اقتصادی نفت و گاز کند و امید به اشتغال مابقی آنان در اقتصادی که پیرامون آن شکل خواهد گرفت میداند.
نکته امیدوار کننده برایم آنجا بود که از زبان نماینده اراک شنیدم ،شما قسمت سخت داستان توسعه را پشت سر گذاشته اید و به زودی هنگامه ثمر دادن این تلاش هاست.او با لحنی بسیار آرام و آگاه گفت:《حقیقتا که شروع چنین کار بزرگی آن هم در سخت ترین سال های حیات جمهوری اسلامی و در محروم ترین جای کشور اقدامی بسیار شجاعانه بود که تنها از عهده شخصی مثل دکتر تاجگردون ساخته بود و مردم آنجا به زودی ارزش صبری که از خود نشان دادند و با وجود مشکلات معیشتی بسیار راه درست را گم نکردند و به ادامه برنامه توسعه تاجگردون رای دادند را خواهند دید 》
اندکی صبر سحر نزدیک است.
