تاریخ انتشار
دوشنبه ۳ آبان ۱۳۹۵ ساعت ۱۳:۳۸
کد مطلب : ۲۰۷۱۶۹
ورودهای «لجنی» شهرهای کهگیلویه و بویراحمد
۰
کبنا ؛یکی از منابع آلودگی زیست محیطی در کهگیلویه و بویراحمد رها شدن پساب آبهای خانگی به محوطه اماکن عمومی، حاشیه شهرها و روستاهاست.
وجود لجن زارهای بدبو در ورودی و حاشیه برخی شهرها و روستاها از جمله یاسوج، دوگنبدان، دهدشت و دیگر شهرهای کهگیلویه و بویراحمد، به ویژه در اکثر روستاهای این استان ناشی از نبود چاه جذبی و رها شدن فاضلاب خانگی به معابر، کوچهها و در نتیجه آلودگی محیط عمومی شده است.
گرچه ۴۴ درصد از جمعیت شهری کشور زیر پوشش شبکههای مدرن فاضلاب قرار دارند اما این شاخص در کهگیلویه و بویراحمد بالای ۲۰ درصد است.
ورودی شهر دو گنبدان قبل از میدان فرودگاه و بعد از هواشناسی در ۲ نقطه سبب انباشت لجن زار ناشی از فاضلاب خانگی شده که همواره برای مردم و مسافران در این مسیر آزار دهنده است.
وجود کانالهای بزرگ فاضلاب و رها شدن فاضلابهای خانگی به زمینهای کشاورزی و حاشیه روستاها نیز در برخی مناطق شهر دهدشت از جمله مشکلات زیست محیطی است که همواره ساماندهی آن دغدغه مردم است.
تنها شهر یاسوج از ۱۷شهر کهگیلویه و بویراحمد و بخش جزیی از شهرهای دهدشت و دوگنبدان از شبکه فاضلاب برخور دارند که در ۱۵شهر دیگر این استان، مردم در انتظار اجرای سیستم فاضلاب هستند.
هیچکدام از حدود ۷۰۰ روستای بالای ۲۰ خانوار کهگیلویه و بویراحمد از شبکه فاضلاب برخوردارنیست و رهاسازی فاضلاب خانگی (آب حمام و شستشو) از مهمترین عوامل آلودگی زیست محیطی در روستاهای این استان محسوب میشود.
مدیرکل حفاظت محیط زیست کهگیلویه بویواحمد دراین باره میگوید: رهاسازی پسابهای آب منازل علاوه بر تهدید سلامت عمومی خطری برای آلودگی منابع آب زیرزمینی است.
سید اسدالله هاشمی برلزوم تلاش دستگاههای خدمات رسان شهری و روستایی برای ساماندهی فاضلابهای خانگی با هدف داشتن محیط سالم تاکید کرد.
وی گفت: انباشت زباله و از طرفی وجود روان آبهای آلوده ناشی از فاضلاب خانگی ۲ مقوله ناخوشایند برای زمین، طبیعت و محیط زیست سالم است.
معاون فنی و مهندسی شرکت آب و فاضلاب شهری کهگیلویه و بویراحمد کمبود اعتبار را یکی از مشکلات اجرای شبکههای فاضلاب در شهرهای این استان دانست.
مسعود مرادیان در گفتوگو با خبرنگار ایرنا گفت: شهر یاسوج ۸۵درصد، دوگنبدان حدود۲۰درصد و دهدشت پنج تا ۱۰درصد مردم از شبکه فاضلاب برخوردارند.
وی تصریح کرد: اعتباری برای اجرای طرحهای فاضلاب این استان در سال جاری تاکنون اختصاص نیافته است.
معاون بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی یاسوج بیتوجهی به حفر چاه جذبی در فرآیند ساخت مسکن را مشکل بهداشتی دانست و افزود: وجود فاضلابهای خانگی تهدیدی برای سلامت عمومی است.
سید غفار رشیدی تصریح کرد: مصوبه شورای سلامت استان در خصوص حفر چاه جذبی در شهرها، روستا و الزام شهرداریها، بنیاد مسکن و دهیاریها به ندادن پایان کار به مسکنهای بدون چاه جذبی هنوز مورد توجه مسئولان مربوطه قرار نگرفته است.
وی اظهارکرد: به جز شهرستانهای بویراحمد و کهگیلویه در دیگر شهرستانهای استان از جمله دنا و گچساران مساله حفر چاه جذبی در فرآیند مجوز ساخت مسکن و پایان کار چندان مورد توجه دستگاهای خدمات رسان شهری و روستایی قرار نگرفته است.
وی به مشکلات بهداشتی ناشی از نبود شبکه فاضلاب در شهرها و روستاهای کهگیلویه وبویراحمد اشاره کرد و گفت: شهرداریها، بنیاد مسکن، بخشداریها و دهیاریها به ویژه در شهرستانهای چرام، باشت، لنده، بهمئی و گچساران باید بیش از پیش مساله الزام چاه جذبی برای صدور پایان کار را مورد توجه قرار دهند.
ایرنا نوشت، در شرایط کنونی که کمبود اعتبار روند اجرای طرحهای فاضلاب کهگیلویه و بویراحمد را با رکود مواجه کرده است، حفر چاه جذبی یکی از راهکارهای کاهش آلودگی ناشی از رها سازی فاضلاب خانگی در محیطهای عمومی است.
وجود لجن زارهای بدبو در ورودی و حاشیه برخی شهرها و روستاها از جمله یاسوج، دوگنبدان، دهدشت و دیگر شهرهای کهگیلویه و بویراحمد، به ویژه در اکثر روستاهای این استان ناشی از نبود چاه جذبی و رها شدن فاضلاب خانگی به معابر، کوچهها و در نتیجه آلودگی محیط عمومی شده است.
گرچه ۴۴ درصد از جمعیت شهری کشور زیر پوشش شبکههای مدرن فاضلاب قرار دارند اما این شاخص در کهگیلویه و بویراحمد بالای ۲۰ درصد است.
ورودی شهر دو گنبدان قبل از میدان فرودگاه و بعد از هواشناسی در ۲ نقطه سبب انباشت لجن زار ناشی از فاضلاب خانگی شده که همواره برای مردم و مسافران در این مسیر آزار دهنده است.
وجود کانالهای بزرگ فاضلاب و رها شدن فاضلابهای خانگی به زمینهای کشاورزی و حاشیه روستاها نیز در برخی مناطق شهر دهدشت از جمله مشکلات زیست محیطی است که همواره ساماندهی آن دغدغه مردم است.
تنها شهر یاسوج از ۱۷شهر کهگیلویه و بویراحمد و بخش جزیی از شهرهای دهدشت و دوگنبدان از شبکه فاضلاب برخور دارند که در ۱۵شهر دیگر این استان، مردم در انتظار اجرای سیستم فاضلاب هستند.
هیچکدام از حدود ۷۰۰ روستای بالای ۲۰ خانوار کهگیلویه و بویراحمد از شبکه فاضلاب برخوردارنیست و رهاسازی فاضلاب خانگی (آب حمام و شستشو) از مهمترین عوامل آلودگی زیست محیطی در روستاهای این استان محسوب میشود.
مدیرکل حفاظت محیط زیست کهگیلویه بویواحمد دراین باره میگوید: رهاسازی پسابهای آب منازل علاوه بر تهدید سلامت عمومی خطری برای آلودگی منابع آب زیرزمینی است.
سید اسدالله هاشمی برلزوم تلاش دستگاههای خدمات رسان شهری و روستایی برای ساماندهی فاضلابهای خانگی با هدف داشتن محیط سالم تاکید کرد.
وی گفت: انباشت زباله و از طرفی وجود روان آبهای آلوده ناشی از فاضلاب خانگی ۲ مقوله ناخوشایند برای زمین، طبیعت و محیط زیست سالم است.
معاون فنی و مهندسی شرکت آب و فاضلاب شهری کهگیلویه و بویراحمد کمبود اعتبار را یکی از مشکلات اجرای شبکههای فاضلاب در شهرهای این استان دانست.
مسعود مرادیان در گفتوگو با خبرنگار ایرنا گفت: شهر یاسوج ۸۵درصد، دوگنبدان حدود۲۰درصد و دهدشت پنج تا ۱۰درصد مردم از شبکه فاضلاب برخوردارند.
وی تصریح کرد: اعتباری برای اجرای طرحهای فاضلاب این استان در سال جاری تاکنون اختصاص نیافته است.
معاون بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی یاسوج بیتوجهی به حفر چاه جذبی در فرآیند ساخت مسکن را مشکل بهداشتی دانست و افزود: وجود فاضلابهای خانگی تهدیدی برای سلامت عمومی است.
سید غفار رشیدی تصریح کرد: مصوبه شورای سلامت استان در خصوص حفر چاه جذبی در شهرها، روستا و الزام شهرداریها، بنیاد مسکن و دهیاریها به ندادن پایان کار به مسکنهای بدون چاه جذبی هنوز مورد توجه مسئولان مربوطه قرار نگرفته است.
وی اظهارکرد: به جز شهرستانهای بویراحمد و کهگیلویه در دیگر شهرستانهای استان از جمله دنا و گچساران مساله حفر چاه جذبی در فرآیند مجوز ساخت مسکن و پایان کار چندان مورد توجه دستگاهای خدمات رسان شهری و روستایی قرار نگرفته است.
وی به مشکلات بهداشتی ناشی از نبود شبکه فاضلاب در شهرها و روستاهای کهگیلویه وبویراحمد اشاره کرد و گفت: شهرداریها، بنیاد مسکن، بخشداریها و دهیاریها به ویژه در شهرستانهای چرام، باشت، لنده، بهمئی و گچساران باید بیش از پیش مساله الزام چاه جذبی برای صدور پایان کار را مورد توجه قرار دهند.
ایرنا نوشت، در شرایط کنونی که کمبود اعتبار روند اجرای طرحهای فاضلاب کهگیلویه و بویراحمد را با رکود مواجه کرده است، حفر چاه جذبی یکی از راهکارهای کاهش آلودگی ناشی از رها سازی فاضلاب خانگی در محیطهای عمومی است.