مسئولان و کنگره ملی شهدای کهگیلویه و بویراحمد

کبنا ؛عرفان محمدی مفرد
«ولاتحسبن الذین قتلو فی سبیل الله امواتا، بل احیاهم و عند ربهم یرزقون»
فلسفه‌ی شهادت، فرا‌تر از جنبه‌ی معنوی، زیبا‌ترین نگاره‌های ایثار و رشادت را بر جریده‌ی جامعه به تصویر کشیده است. هزاران لاله‌ی سرخ پرپر شده، سند افتخار شجاعت و مقاومت در برابر صدای چکمه‌ی اجنبی بوده است. حاشیه نشینان زاگرس به سبب جرات و جسارتی که از میان ایل و عشیره به ارث برده‌اند، در هشت سال جبهه‌های حق علیه باطل، بی‌هیچ ترس و واهمه‌ای دل به دریای رشادت زدند و قریب به دو هزار شهید در راه آزادی وطن هدیه دادند. این روز‌ها در مرکز استانمان یادواره‌ی شهدای استان کهگیلویه و بویراحمد در جریان است. رسانه‌ها و ایضا مصلی یاسوج شاهد حضور خانواده‌های معزز شهدا و مسولین رده بالای نظام است. روی سخن در این نوشتار با‌‌ همان مسئولین محترمی است که برای ایراد سخنرانی به یاسوج آمده‌اند. سئوالی که از مسولین کشوری و لشکری می‌شود، اینست که مطالبه‌ی واقعی امت شهیدپرور این خطه چیست؟ اینکه مردم و به تعبیر امام امت، ولی نعمتان این کشور از چه رنج می‌برند، علی القاعده باید دغدغه‌ی همین مسئولان خطیب باشد. شکی نیست که وقتی درجامعه‌ای جنگ رخ می‌دهد، همه به یُمن شوقی که به وطن دارند، مردانه مقاومت می‌کنند، و شاید چرتکه انداختن و محاسبه کردن از حدود عرف خارج باشد اما مردم این ناحیه از ایران در همه‌ی آزمونهای اجتماعی و مدنی به سهم خود برادریشان را به کشور ثابت کرده‌اند، در مقابل آیا این حجم واماندگی و عقب ماندگی و محرومیت، زیبنده‌ی چهره‌ی این استان است؟ آیا استانی که به نسبت جمعیت خود بیشترین شهدای نخبه را تقدیم این انقلاب کرده است باید سهمش از رفاه و فاکتورهای اقتصادی و اجتماعی، کمترین و پایین‌ترین باشد؟ آیا حضور روسای قوه‌ی مقننه و مجریه در این استان باید محدود به روزهای برگزاری کنگره‌ی شهدا باشد؟ مطمئنا آنچه خود شهدا آن را اصل و اساس می‌دانستند، عدالت به معنای واقعی کلمه و نه تنها شعاری از آن بود، و امروز به استناد سازمان آمار، استان ما در عین برخورداری از آب و آفتاب و نفت، محروم‌ترین و بیکار‌ترین استان این کشور است و این مصداق بارز بی‌عدالتی است. خیل عظیم نخبگان این دیار به همراه حجم عظیم استعدادهای خدادادی، دست حمایت مسئولان را می‌طلبد تا این استان صدر پیشرفت و ترقی را به خود اختصاص دهد. باز هم شکی نیست که هزار و یک عامل دست به دست هم می‌دهند تا یک استان در یک کشور محروم‌ترین نقطه باشد، اما چه بهتر است که از فرصت این یادواره حداکثر استفاده شود و به مسئولین گوشزد شود که خواهشا صرف ایراد سخنرانی به استان کهگیلویه و بویراحمد نیایند و حقوق حقه‌ی ملت این خطه احقاق شود؛ چرا که در غیر اینصورت مسئولین تا به ابد شرمنده‌‌ همان هزار و ۸۸۰ شهید بزرگوار این استان خواهند بود.
باتشکر

*عضو هیات رییسه‌ی انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی جهرم