کبنا ؛محمد ظاهر آخش*
با عرض تبریک فرارسیدن عید سعید غدیر و آغاز هفته دفاع مقدس
کتاب روسازی راه نوشته امیرمحمد طباطبایی جزئیات کامل آسفالت را بیان نمود و از طرف دیگر خیلی از کار‌شناسان بر این باورند که در دهه‌های بعد کشوری توسعه یافته و ثروتمند محسوب می‌شود که آسفالت بیشتری داشته باشد که این موضوع به وضوح اهمیت قیر را نمایان می‌سازد. با این مقدمه به اصل مطلب می‌پردازم.
۱ - آنچه در شهر لنده تحت عنوان آسفالت صورت می‌گیرد هدر داد قیر و مصالح سنگی است چرا که توجهی به زیر سازی نمی‌شود و فقط با اندک کوبش خاک طبیعی و بدون رعایت لایه‌های مختلف زیر سازی اقدام به پهن شدن آسفالت، آن هم بدون رعایت دانه بندی می‌شود. با آنکه طبق آزمایش اشتو اصلاح شده تنها فقط در راههای روستایی میزان تراکم ۹۵درصد قابل قبول بوده وبرای دیگر راه‌ها باید این عدد صدرصد کامل باشد و بی‌توجهی به این امر، همان جیزی است که در خیابانهای این شهر به وضوح دیده می‌شود و عمری در حد دو ماه دارند. درحالی که در شرایط تحریم و اوضاع نابسامان اقتصادی باید نود درصد هزینه صرف پروژه و ده درصد دیگرهزینه نگهداری شود. به زبان ساده‌تر اینکه آسفالت انجام شده حداقل دوامی شش هفت ساله داشته باشد در حالی که اینجا اوضاع بر عکس است و در همان ماههای اول یا دچار نشست شده و یا باد آن را می‌برد. اینکه چرا به این موضوع رسیدگی نمی‌شود جای سوال بوده ونیاز به پاسخگویی دارد.
۲ – پارک امید که در بهمن ماه نود وچهار افتتاح شده است فاقد روشنایی – سرویس بهداشتی – وسایل ورزشی –امکانات بازی کودکان –دیوار حایل بوده و فقط به خاطر اینکه ما مردمی قانع و کم توقع هستیم و با وجود فاصله پنج کیلومتری تا رودخانه مارون حسرت می‌دانی همچون میدان امام حسین (ع) شهر کویری یزد و یا پارک لاله شهرکرد و یا می‌دانهای بوعلی و باباطاهر همدان و.... بر دلمان نشسته است، لذا یک دسته سبزی و چمن ما را کفایت می‌کند و قطعه بلوار چمن کاری را پارک می‌نامیم که در هر حال تلاش شهردار شهر خود را می‌ستایم ولی همین پارک دارای المانی بوده با هزینه زیاد که به دلیل بی‌توجهی به نکات فنی سازه‌ای آن و در اصطلاح فله‌ای کار کردن که قرار بود سال‌ها در این پارک خودنمایی کند در کمتر از شش ماه از نصب آن متاسفانه از ریشه کنده شده و بر زمین افتاد. سوال اینجاست مگر این پروژه ناظر نداشت مگر نباید این سازه‌های ناپایدار که در اماکن عمومی نصب می‌شوند کنترل شوند؟ حال هزینه بیت المال به کنار.
در هر حال با وجود ناقص بودن این پارک، پرداختن به کلنگ زنی پارک امید۲ با وجود معارضات موجود؛ وعدم رفع معارضات وحضور استاندار ومسئولین استانی وبی نتیجه ماندن کلنگ زنی آن، که به نوعی بی‌اعتمادی هیئت دولت را نسبت به این شهر فراهم نموده، هیچ محلی از اعراب ندارد. واز طرف دیگر با وجود اینکه شهرکهای اطراف از جمله شهرک فجر- سرآسیاب و... از مبلمان شهری مناسبی برخوردار نبوده وحتی کوچه‌های آن‌ها فاقد تابلو و جدول مناسب می‌باشند، بحث عملیات اجرایی این پارک وصرف هزینه به آن هیچگونه توجیهی ندارد.
۳ – سرسره‌های نصب شده در پارک ورودی فاقد دست انداز و حفاظ ایمنی در جهت جلوگیری از سقوط کودکان بوده که در نوع خود خطر ساز می‌باشد و نیاز است هر چه سریع‌تر نسبت به ایمن کردن آن‌ها اقدام شود.
۴ – شهرداری که مرجع صدور پروانه ساختمانی است و مردم را به خاطر نداشتن پارکینگ جریمه می‌نماید و خود باید مروج این امر باشند، پارکینگ را از ساختمان جدید خود حذف نموده و کاربری آن را به مسکونی تغییر داده است و این در حالی است که کمبود فضا وجود ندارد.
۵ – طبق نظر کار‌شناسان دست اندازهای بتنی ایجاد شده در سطح شهر جهت کاهش سرعت وسایل نقلیه باید حداقل یکصد و هشتاد سانتی‌متر عرض وحداکثرده تا پانزده سانتی‌متر ارتفاع داشته باشند تا حداقل آسیب به وسایل نقلیه رسانده شود. در حالی که در خوشبینانه‌ترین حالت دست اندازهای ایجاد شده پنجاه سانتی‌متر عرض و بیش از بیست سانتی‌متر ارتفاع دارند و بیشر به تپه می‌مانند تا دست انداز.
۶- از هرچه بگذریم بحث انتقال گوشت از کشتارگاه به سطح شهر در حالتی کاملا غیر بهداشتی وتوسط خود افراد صورت می‌گیرد ودر این بین نه مرکز بهداشت ونه شهرداری هیچگونه توجهی به این موضوع ندارند.
۷– علی رغم اینکه جامعه بدون نقد پویایی ندارد متاسفانه در این شهر اگر نقدی صورت گیرد از سوی برخی ادارات به معنای زیر سوال بردن خدمات نظام از آن بهره برداری می‌شود که در این خصوص شهرداری لنده حرف اول را می‌زند. اگر چه خدمات این نظام مقدس بر کسی پوشیده نیست و ذکر این نکته حائز اهمیت است که، چرا به بیت المال بی‌توجهی می‌شود وآیا آنهایی که به عنوان نمایندگان مردم منتخب شده و نقش نظارتی دارند پیگیر هستند یا نه؟
* شهروند
با عرض تبریک فرارسیدن عید سعید غدیر و آغاز هفته دفاع مقدس
کتاب روسازی راه نوشته امیرمحمد طباطبایی جزئیات کامل آسفالت را بیان نمود و از طرف دیگر خیلی از کار‌شناسان بر این باورند که در دهه‌های بعد کشوری توسعه یافته و ثروتمند محسوب می‌شود که آسفالت بیشتری داشته باشد که این موضوع به وضوح اهمیت قیر را نمایان می‌سازد. با این مقدمه به اصل مطلب می‌پردازم.
۱ - آنچه در شهر لنده تحت عنوان آسفالت صورت می‌گیرد هدر داد قیر و مصالح سنگی است چرا که توجهی به زیر سازی نمی‌شود و فقط با اندک کوبش خاک طبیعی و بدون رعایت لایه‌های مختلف زیر سازی اقدام به پهن شدن آسفالت، آن هم بدون رعایت دانه بندی می‌شود. با آنکه طبق آزمایش اشتو اصلاح شده تنها فقط در راههای روستایی میزان تراکم ۹۵درصد قابل قبول بوده وبرای دیگر راه‌ها باید این عدد صدرصد کامل باشد و بی‌توجهی به این امر، همان جیزی است که در خیابانهای این شهر به وضوح دیده می‌شود و عمری در حد دو ماه دارند. درحالی که در شرایط تحریم و اوضاع نابسامان اقتصادی باید نود درصد هزینه صرف پروژه و ده درصد دیگرهزینه نگهداری شود. به زبان ساده‌تر اینکه آسفالت انجام شده حداقل دوامی شش هفت ساله داشته باشد در حالی که اینجا اوضاع بر عکس است و در همان ماههای اول یا دچار نشست شده و یا باد آن را می‌برد. اینکه چرا به این موضوع رسیدگی نمی‌شود جای سوال بوده ونیاز به پاسخگویی دارد.
۲ – پارک امید که در بهمن ماه نود وچهار افتتاح شده است فاقد روشنایی – سرویس بهداشتی – وسایل ورزشی –امکانات بازی کودکان –دیوار حایل بوده و فقط به خاطر اینکه ما مردمی قانع و کم توقع هستیم و با وجود فاصله پنج کیلومتری تا رودخانه مارون حسرت می‌دانی همچون میدان امام حسین (ع) شهر کویری یزد و یا پارک لاله شهرکرد و یا می‌دانهای بوعلی و باباطاهر همدان و.... بر دلمان نشسته است، لذا یک دسته سبزی و چمن ما را کفایت می‌کند و قطعه بلوار چمن کاری را پارک می‌نامیم که در هر حال تلاش شهردار شهر خود را می‌ستایم ولی همین پارک دارای المانی بوده با هزینه زیاد که به دلیل بی‌توجهی به نکات فنی سازه‌ای آن و در اصطلاح فله‌ای کار کردن که قرار بود سال‌ها در این پارک خودنمایی کند در کمتر از شش ماه از نصب آن متاسفانه از ریشه کنده شده و بر زمین افتاد. سوال اینجاست مگر این پروژه ناظر نداشت مگر نباید این سازه‌های ناپایدار که در اماکن عمومی نصب می‌شوند کنترل شوند؟ حال هزینه بیت المال به کنار.
در هر حال با وجود ناقص بودن این پارک، پرداختن به کلنگ زنی پارک امید۲ با وجود معارضات موجود؛ وعدم رفع معارضات وحضور استاندار ومسئولین استانی وبی نتیجه ماندن کلنگ زنی آن، که به نوعی بی‌اعتمادی هیئت دولت را نسبت به این شهر فراهم نموده، هیچ محلی از اعراب ندارد. واز طرف دیگر با وجود اینکه شهرکهای اطراف از جمله شهرک فجر- سرآسیاب و... از مبلمان شهری مناسبی برخوردار نبوده وحتی کوچه‌های آن‌ها فاقد تابلو و جدول مناسب می‌باشند، بحث عملیات اجرایی این پارک وصرف هزینه به آن هیچگونه توجیهی ندارد.
۳ – سرسره‌های نصب شده در پارک ورودی فاقد دست انداز و حفاظ ایمنی در جهت جلوگیری از سقوط کودکان بوده که در نوع خود خطر ساز می‌باشد و نیاز است هر چه سریع‌تر نسبت به ایمن کردن آن‌ها اقدام شود.
۴ – شهرداری که مرجع صدور پروانه ساختمانی است و مردم را به خاطر نداشتن پارکینگ جریمه می‌نماید و خود باید مروج این امر باشند، پارکینگ را از ساختمان جدید خود حذف نموده و کاربری آن را به مسکونی تغییر داده است و این در حالی است که کمبود فضا وجود ندارد.
۵ – طبق نظر کار‌شناسان دست اندازهای بتنی ایجاد شده در سطح شهر جهت کاهش سرعت وسایل نقلیه باید حداقل یکصد و هشتاد سانتی‌متر عرض وحداکثرده تا پانزده سانتی‌متر ارتفاع داشته باشند تا حداقل آسیب به وسایل نقلیه رسانده شود. در حالی که در خوشبینانه‌ترین حالت دست اندازهای ایجاد شده پنجاه سانتی‌متر عرض و بیش از بیست سانتی‌متر ارتفاع دارند و بیشر به تپه می‌مانند تا دست انداز.
۶- از هرچه بگذریم بحث انتقال گوشت از کشتارگاه به سطح شهر در حالتی کاملا غیر بهداشتی وتوسط خود افراد صورت می‌گیرد ودر این بین نه مرکز بهداشت ونه شهرداری هیچگونه توجهی به این موضوع ندارند.
۷– علی رغم اینکه جامعه بدون نقد پویایی ندارد متاسفانه در این شهر اگر نقدی صورت گیرد از سوی برخی ادارات به معنای زیر سوال بردن خدمات نظام از آن بهره برداری می‌شود که در این خصوص شهرداری لنده حرف اول را می‌زند. اگر چه خدمات این نظام مقدس بر کسی پوشیده نیست و ذکر این نکته حائز اهمیت است که، چرا به بیت المال بی‌توجهی می‌شود وآیا آنهایی که به عنوان نمایندگان مردم منتخب شده و نقش نظارتی دارند پیگیر هستند یا نه؟
* شهروند
