تاریخ انتشار
دوشنبه ۵ مهر ۱۳۹۵ ساعت ۰۰:۰۶
کد مطلب : ۲۰۰۶۰۱
تصاویر وضعیت نامطلوب مسکن مهر دهدشت / زندگی جالب یک قهرمان سی سختی
۰
کبنا ؛
مروری بر برخی اخبار رسانه های کهگیلویه و بویراحمد /
گزارشی از وضعیت نامطلوب مسکن مهر دهدشت(+ تصاویر)
خبرنما نوشت، سال ۱۳۸۶ طرح مسکن مهر به تآسی از فرمایشات حضرت امام (ره) به منظور خانه دار شدن اقشار کم درآمد در قالب واگذاری حق بهره برداری از زمین برای ساخت مسکن کوچک با متوسط زیر بنای هر واحد ۷۵ متر مربع و با هدف کاهش و حذف هزینه زمین از قیمت تمام شده ساختمان برای انطباق با توان مالی خانوارهای کم درآمد و میان درآمد در سراسر کشور و به دستور رییس جمهور وقت اجرایی شد.
مطابق این طرح کلیه متقاضیان فاقد مسکن (اعم از کارکنان دولت، کارگران و صاحبان مشاغل آزاد) در قالب تعاونی های مسکن توسط اداره تعاون شهرستان و استان سازماندهی و به سازمان مسکن و شهرسازی معرفی شدند. این طرح شامل متقاضیانی می شد که تا کنون فاقد هیچگونه زمین مسکونی بوده و سابقه سکونت ۵ ساله در شهر را داشتند.
این طرح در ابتدا مورد مقبولیت عام مردم سراسر کشور به خصوص اقشار کم درآمد که تاکنون نعمت خانه دار شدن را نچشیده بودند، قرار گرفت و استقبال بی نظیری از آن شد.
در استان کهگیلویه و بویراحمد و در شهرستان کهگیلویه اجرای طرح مسکن مهر همزمان با سراسر کشور آغاز شد. اما در ادامه و به مرور زمان به عینه به شهروندان ما اثبات شد که طرح مسکن مهر همه بنیادهای آن از مکان یابی گرفته تا طراحی مهندسی و فنی اشتباه بوده است.
در شهر دهدشت، مسکن مهر در نقطه ای دور از شهر و در دشتی کاملآ باز احداث شده است. در حالیکه اراضی مسکن مهر کشاورزی بوده و این تغییر کاربری در نوع خود بی نظیر بود.!!!
در بازدیدهای بسیاری که در قالب پوشش خبری از این واحدها داشتم شاهد ابراز نارضایتی و پشیمانی ساکنان زیادی بودم. آنها از نبود حداقل امکانات شکایت و گله داشتند. نبود جداول فاضلاب شهری که به تازگی قسمت‌هایی از آن در حال احداث بود، نبود بازارچه به منظور تهیه مایحتاج اولیه ساکنان، نبود فضای سبز و پارک و وسایل تفریحی و سرگرمی برای خود و فرزندان، قطعی مکرر آب و برق در فصول مختلف، وجود گل و لای و نامناسب شدن فضای آزاد محوطه در فصل بارش، فاصله تقریبآ زیاد این منازل با مرکز شهر و از همه مهمتر نبود وسایل حمل و نقل عمومی در این مسیر از مهمترین مشکلات ساکنین مسکن مهر دهدشت میباشد.
این چنین مشکلاتی باعث شده که هر روز شاهد آگهی های فروش این منازل بر دیوارهای شهر باشیم و ساکنان این منازل بعد از حدود ۸ الی ۹ سال از زمان اجرای این طرح در شهرستان، بر انتظار خود پایان داده و منازل خود را رها کرده و ناچارآ ترجیح می دهند دوباره به اجاره نشینی که زمانی با خوشحالی دو چندان باورشان شده بود صاحبخانه شده اند، روی بیاورند و فقط تعداد بسیار کمی از ساکنان در این منازل سکونت دارند و اگر این روند ادامه داشته باشد بی شک مسکن مهر خالی از سکنه می شود.
در این گزارش سعی بر آن داشتیم که به گونه ای مشکلات و معضلات مردم مردم و ساکنین این منازل (مسکن مهر ) را به گوش مسئولین امر برسانیم و اصلآ قصد نفی طرح جامع مسکن مهر را نداریم .با توجه به اینکه این طرح اجرا شده و همشهریان زیادی در این منازل سکنی گزیدند، همت هر چه بیشتر و تمام قد مسئولان در جهت رفع مشکلات و معضلات آنها را می طلبد. امیدوارم این گزارش تلنگری برای مسولان امر در جهت رفع مشکلات باشدو دیگر شاهد کوچ آنها نباشیم.
از بی توجهی به مؤذن سالخورده تا سخنرانی نامرتبط فرماندار
دیروز دوم مهرماه،پس از سالها عملیات بازسازی مسجد صاحب الزمان دهدشت افتتاح شد.
پس از تخریب بنای قدیمی مسجد که اوایل دهه پنجاه ساخته شده بود،ساخت مسجد جدید بخاطر نبود اعتبار لازم سالها به درازا کشید.نبود مسجدی در مرکز شهر که استفاده گوناگون برای شهروندان مشکلاتی ایجاد کرده بود.امروز تا حد زیادی این کمبود برطرف شد.اما چند نکته حل نشده ماند.
اول اینکه اگر شهری مانند لار یا کاشان را بعنوان بهترین الگوهای کارهای عام المنفعه در نظر بگیرم، احتمالا دهدشت در انتهای لیست قرار می گیرد، چرا که هیچ بنا یا اثر مهمی که توسط یک خیر یا جمعی از خیرین وقف شده باشد دیده نشده است، ساخت این مسجد هم در نبود کمک های چنین افرادی بود که نیمه کاره ماند. حال اگر این ادعا مخالفی دارد، سخت نیست، بنای مسجد هنوز پایان نیافته است، راه خیر باز است.
نکته بعد اینکه در جریان افتتاح مسجد، انتظار این بود که به هر نحو ممکن اشاره ای به سابقه مسجد می شد، چرا که مسجد احداث نشد، بلکه نوسازی شد. بنای قبلی هم بخشی از هویت شهر بود. خیلی ها از آن خاطره داشته اند و لذا ذیحق هم بوده اند، اما چنین اشاره ای نشد، نه تنها به خود مسجد، بلکه به اعضای پیشین هیات امناء(برای مثال حاج بهمن آرام، یا سید حاصل افشار موذن قدیمی و …) حداقل انتظاری که می رفت نمایش چند عکس از بنای قدیمی، یا ذکر نامی از بانیان بنای پیشین، اولین امام جماعت مسجد، کسانی که به هر شکل در ساخت آن نقشی در آن داشتند یادی می شد، بعد پرداخته می شد به بنای نوساز و دست اندرکاران و حتی کسانی که کمکهایی به این بنا نمودند.
اما شاید غم انگیزترین بخش برنامه امروز، دیده نشدن شخص «سید حاصل افشار» بود، موذن سالخورده ای که بسیاری از شهروندان قدیمی دهدشت، او را با مسجد و اذان می شناختند و مسجد را با ایشان. صدای «سید حاصل افشار» بخشی از میراث فرهنگی معنوی دهدشت است. روزگاری این مرد در مسجد صاحب الزمان همه کاره بود، خادم، موذن، روابط عمومی، نگهبان شب، نوحه خوان، امانت دار وسایل گم شده مردم، همدم بچه های مسجد و….. اما امروز با وجودی که با شوق خاصی با تن رنجورش بر آستان خانه قدیمی اش، که با خدا شراکت در آن داشت نشسته بود و نای بالا رفتن از پله ها را نداشت، هیچ کس هم توجهی به وی ننمود. تا اینکه دو جوان به کمک وی آمده او را به داخل مسجد بردند، جا داشت اولین اذان را هم او بگوید لکن ” کشتی بان را سیاستی دگر آمد ” و اذان را هم نوجوانی سر داد. در بخشی دیگر از برنامه فرماندار شهرستان به سخنرانی پرداخت، جالب اینکه موضوع سخنرانی ایشان هم کاملا بی ربط به برنامه بود. “سرشماری”. تقریبا بیست دقیقه در باب آداب سرشماری سخن راندند!! باری، مسجد افتتاح شد و اینجا هم گویا سیاست بود که تعیین می کرد نه تاریخ و هویت. اما بدانیم امکان ندارد جامعه ای بدون توجه و نگهداری و استفاده صحیح از سرمایه انسانی و میراث فرهنگی و هویت خویش به تمدنی در خور و شایسته و جامعه ای روشن و با نشاط دست یابد.
گذری کوتاه بر زندگی سامان پاکباز
این دهه هفتادی ۲۱ ساله که متولد شهر«سی سخت»یاسوج است. قبل از حضورش به ورزش دو میدانی به مدت دو ماه تکواندو می رفته که به خاطر این که علاقه ای به این ورزش نداشت بعد از دو ماه کنارش می گذارد ، بعد از آن هم به پیشنهاد یکی از دوستان در سن ۱۲ سالگی به ورزش دو میدانی روی می آورد ،حدود یک سالی هم صرفا برای وزن کم کردن دومیدانی می رفته است که کم کم پایش به مسابقات استانی بازمی شود، در واقع از ابتدا اطلاع نداشته که چنین توانایی در وجودش هست ولی با کسب موفقیت هایش در رقابتهای استانی حس توانایی در وجودش اوج می گیرد و در اولین حضورش در میدان پارالمپیک با مدال نقره اش اولین مدال کاروان منا در ریو را هم به دست می آورد.
مروری بر برخی اخبار رسانه های کهگیلویه و بویراحمد /
گزارشی از وضعیت نامطلوب مسکن مهر دهدشت(+ تصاویر)
خبرنما نوشت، سال ۱۳۸۶ طرح مسکن مهر به تآسی از فرمایشات حضرت امام (ره) به منظور خانه دار شدن اقشار کم درآمد در قالب واگذاری حق بهره برداری از زمین برای ساخت مسکن کوچک با متوسط زیر بنای هر واحد ۷۵ متر مربع و با هدف کاهش و حذف هزینه زمین از قیمت تمام شده ساختمان برای انطباق با توان مالی خانوارهای کم درآمد و میان درآمد در سراسر کشور و به دستور رییس جمهور وقت اجرایی شد.
مطابق این طرح کلیه متقاضیان فاقد مسکن (اعم از کارکنان دولت، کارگران و صاحبان مشاغل آزاد) در قالب تعاونی های مسکن توسط اداره تعاون شهرستان و استان سازماندهی و به سازمان مسکن و شهرسازی معرفی شدند. این طرح شامل متقاضیانی می شد که تا کنون فاقد هیچگونه زمین مسکونی بوده و سابقه سکونت ۵ ساله در شهر را داشتند.
این طرح در ابتدا مورد مقبولیت عام مردم سراسر کشور به خصوص اقشار کم درآمد که تاکنون نعمت خانه دار شدن را نچشیده بودند، قرار گرفت و استقبال بی نظیری از آن شد.
در استان کهگیلویه و بویراحمد و در شهرستان کهگیلویه اجرای طرح مسکن مهر همزمان با سراسر کشور آغاز شد. اما در ادامه و به مرور زمان به عینه به شهروندان ما اثبات شد که طرح مسکن مهر همه بنیادهای آن از مکان یابی گرفته تا طراحی مهندسی و فنی اشتباه بوده است.
در شهر دهدشت، مسکن مهر در نقطه ای دور از شهر و در دشتی کاملآ باز احداث شده است. در حالیکه اراضی مسکن مهر کشاورزی بوده و این تغییر کاربری در نوع خود بی نظیر بود.!!!
در بازدیدهای بسیاری که در قالب پوشش خبری از این واحدها داشتم شاهد ابراز نارضایتی و پشیمانی ساکنان زیادی بودم. آنها از نبود حداقل امکانات شکایت و گله داشتند. نبود جداول فاضلاب شهری که به تازگی قسمت‌هایی از آن در حال احداث بود، نبود بازارچه به منظور تهیه مایحتاج اولیه ساکنان، نبود فضای سبز و پارک و وسایل تفریحی و سرگرمی برای خود و فرزندان، قطعی مکرر آب و برق در فصول مختلف، وجود گل و لای و نامناسب شدن فضای آزاد محوطه در فصل بارش، فاصله تقریبآ زیاد این منازل با مرکز شهر و از همه مهمتر نبود وسایل حمل و نقل عمومی در این مسیر از مهمترین مشکلات ساکنین مسکن مهر دهدشت میباشد.
این چنین مشکلاتی باعث شده که هر روز شاهد آگهی های فروش این منازل بر دیوارهای شهر باشیم و ساکنان این منازل بعد از حدود ۸ الی ۹ سال از زمان اجرای این طرح در شهرستان، بر انتظار خود پایان داده و منازل خود را رها کرده و ناچارآ ترجیح می دهند دوباره به اجاره نشینی که زمانی با خوشحالی دو چندان باورشان شده بود صاحبخانه شده اند، روی بیاورند و فقط تعداد بسیار کمی از ساکنان در این منازل سکونت دارند و اگر این روند ادامه داشته باشد بی شک مسکن مهر خالی از سکنه می شود.
در این گزارش سعی بر آن داشتیم که به گونه ای مشکلات و معضلات مردم مردم و ساکنین این منازل (مسکن مهر ) را به گوش مسئولین امر برسانیم و اصلآ قصد نفی طرح جامع مسکن مهر را نداریم .با توجه به اینکه این طرح اجرا شده و همشهریان زیادی در این منازل سکنی گزیدند، همت هر چه بیشتر و تمام قد مسئولان در جهت رفع مشکلات و معضلات آنها را می طلبد. امیدوارم این گزارش تلنگری برای مسولان امر در جهت رفع مشکلات باشدو دیگر شاهد کوچ آنها نباشیم.
از بی توجهی به مؤذن سالخورده تا سخنرانی نامرتبط فرماندار
دیروز دوم مهرماه،پس از سالها عملیات بازسازی مسجد صاحب الزمان دهدشت افتتاح شد.
پس از تخریب بنای قدیمی مسجد که اوایل دهه پنجاه ساخته شده بود،ساخت مسجد جدید بخاطر نبود اعتبار لازم سالها به درازا کشید.نبود مسجدی در مرکز شهر که استفاده گوناگون برای شهروندان مشکلاتی ایجاد کرده بود.امروز تا حد زیادی این کمبود برطرف شد.اما چند نکته حل نشده ماند.
اول اینکه اگر شهری مانند لار یا کاشان را بعنوان بهترین الگوهای کارهای عام المنفعه در نظر بگیرم، احتمالا دهدشت در انتهای لیست قرار می گیرد، چرا که هیچ بنا یا اثر مهمی که توسط یک خیر یا جمعی از خیرین وقف شده باشد دیده نشده است، ساخت این مسجد هم در نبود کمک های چنین افرادی بود که نیمه کاره ماند. حال اگر این ادعا مخالفی دارد، سخت نیست، بنای مسجد هنوز پایان نیافته است، راه خیر باز است.
نکته بعد اینکه در جریان افتتاح مسجد، انتظار این بود که به هر نحو ممکن اشاره ای به سابقه مسجد می شد، چرا که مسجد احداث نشد، بلکه نوسازی شد. بنای قبلی هم بخشی از هویت شهر بود. خیلی ها از آن خاطره داشته اند و لذا ذیحق هم بوده اند، اما چنین اشاره ای نشد، نه تنها به خود مسجد، بلکه به اعضای پیشین هیات امناء(برای مثال حاج بهمن آرام، یا سید حاصل افشار موذن قدیمی و …) حداقل انتظاری که می رفت نمایش چند عکس از بنای قدیمی، یا ذکر نامی از بانیان بنای پیشین، اولین امام جماعت مسجد، کسانی که به هر شکل در ساخت آن نقشی در آن داشتند یادی می شد، بعد پرداخته می شد به بنای نوساز و دست اندرکاران و حتی کسانی که کمکهایی به این بنا نمودند.
اما شاید غم انگیزترین بخش برنامه امروز، دیده نشدن شخص «سید حاصل افشار» بود، موذن سالخورده ای که بسیاری از شهروندان قدیمی دهدشت، او را با مسجد و اذان می شناختند و مسجد را با ایشان. صدای «سید حاصل افشار» بخشی از میراث فرهنگی معنوی دهدشت است. روزگاری این مرد در مسجد صاحب الزمان همه کاره بود، خادم، موذن، روابط عمومی، نگهبان شب، نوحه خوان، امانت دار وسایل گم شده مردم، همدم بچه های مسجد و….. اما امروز با وجودی که با شوق خاصی با تن رنجورش بر آستان خانه قدیمی اش، که با خدا شراکت در آن داشت نشسته بود و نای بالا رفتن از پله ها را نداشت، هیچ کس هم توجهی به وی ننمود. تا اینکه دو جوان به کمک وی آمده او را به داخل مسجد بردند، جا داشت اولین اذان را هم او بگوید لکن ” کشتی بان را سیاستی دگر آمد ” و اذان را هم نوجوانی سر داد. در بخشی دیگر از برنامه فرماندار شهرستان به سخنرانی پرداخت، جالب اینکه موضوع سخنرانی ایشان هم کاملا بی ربط به برنامه بود. “سرشماری”. تقریبا بیست دقیقه در باب آداب سرشماری سخن راندند!! باری، مسجد افتتاح شد و اینجا هم گویا سیاست بود که تعیین می کرد نه تاریخ و هویت. اما بدانیم امکان ندارد جامعه ای بدون توجه و نگهداری و استفاده صحیح از سرمایه انسانی و میراث فرهنگی و هویت خویش به تمدنی در خور و شایسته و جامعه ای روشن و با نشاط دست یابد.
گذری کوتاه بر زندگی سامان پاکباز
این دهه هفتادی ۲۱ ساله که متولد شهر«سی سخت»یاسوج است. قبل از حضورش به ورزش دو میدانی به مدت دو ماه تکواندو می رفته که به خاطر این که علاقه ای به این ورزش نداشت بعد از دو ماه کنارش می گذارد ، بعد از آن هم به پیشنهاد یکی از دوستان در سن ۱۲ سالگی به ورزش دو میدانی روی می آورد ،حدود یک سالی هم صرفا برای وزن کم کردن دومیدانی می رفته است که کم کم پایش به مسابقات استانی بازمی شود، در واقع از ابتدا اطلاع نداشته که چنین توانایی در وجودش هست ولی با کسب موفقیت هایش در رقابتهای استانی حس توانایی در وجودش اوج می گیرد و در اولین حضورش در میدان پارالمپیک با مدال نقره اش اولین مدال کاروان منا در ریو را هم به دست می آورد.
