مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های مخاطبین کبنانیوز است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. می توانید با ارسال یادداشت خود، این مطلب را تأیید یا نقد کنید.
کبنا ؛علی مندنی پور از پیشینه ی پیدایش این جمله ی سه کلمه ای چه میدانیم و فلسفه وجودی این جمله ی یازده حرفی چیست؟
درست ۱۱۸ سال از روزِ سیزدهمِ ژانویه ی ۱۸۹۸، روزی که اِمیل زولا نویسنده ی آزاده و سرشناسِ فرانسوی در نامه ای سر گشاده با تیتر "من متّهم می کنم!"( j'accuse ) و در دفاع از حقوقِ قانونیِ شهروندی یهودی تبار بنامِ سروان آلفرد دریفوس(alfred dreyfus) خطابِ به رئیس جمهورِ وقتِ فرانسه نگاشت، می گذرد.
نامه ای که به نمادِتاریخی و یاد آور خاطره ی شیرین و سازنده ی مسولیَّت پذیری و تعّهد روشنفکران
زمان بَدَل گردید و درس آموزنده ای برای آیندگان!
وی در این نامه دولت، نظامِ قضایی و کلیسای فرانسه را سخت به بادِ انتقاد گرفته و متَّهم می کند به اینکه هدف دار و چشم بسته، دست به دست هم داده! تا بیگناهی را به سیاهچال انداخته و به اتّهام واهی جاسوسی برای آلمان ها زیر فشار خُرد کنند!
نامه ای که در آن روزگار در اعتراضِ به خلعِ درجه ی آن افسرِ جوان، محاکمه و محکومیّت اش توسط دادگاه نظامی و تبعید مادام العمرش به جزیره شیطان واقع در گویان (شمال شرق آمریکای جنوبی و از مستعمرات فرانسه)، جنجالی بپا کرد،و نُقلِ مجالس و محافلِ روشنفکری آن روز های فرانسه آشوب زده و وَرای مرزهای آن کشور گردید.
گرچه این یادداشت اعتراضی به قیمت محکومیَّت یک ساله امیل زولای شجاع تمام شد امّا،اعلامیّه معروفِ به روشنفکران"متشکل از سیصد نَفَر از نویسندگان واندیشمندان آن روزگار در حمایت از حرکتِ ارزنده ی خالقِ این اثر جاودان کار ساز شد و ورق به نفع "عدالت" برگشت! و به زلزله ی ١٢ ساله سیاسی،اجتماعی بر آمده از متن و بطن ؛ این قضیّه و پس لرزه های ویرانگرش در آن کشور خاتمه بخشید!
چپِ فرانسه درماجرایِ" دریفوس "در قدّ وقوّاره خوبی ظاهر و از خود شخصیّتی شایسته ی تکریم نشان داد.
و همین خود آگاهی موجب بروز حساسیّت نسبت به یهودی ستیزی راستِ افراطی و تجد ید نظر در این نوعِ نگرش و در نتیجه پایداری در برابر" فاشیسم" در اروپا و بویژه فرانسه ی قرن بیستم گردید.
گرچه این واقعه بگونه ای ظریف مورد بهره برداری "سیاست مظلوم نمایی "بنیانگذاران صهیونیسم جهانی و در راس آنها "تئودُور هِرتزِل" قرار گرفت! امّا چاپ این نامه ی تاریخی به مثابه ی لایحه ی دفاعیه ودر دفاع از حقوقِ شهروندی ، نقشِ فشار افکار عمومی بر پذیرش اعاده دادرسی از سوی دستگاه قضایی وقتِ فرانسه، محاکمه مجدّد ،برائت "دریفوس "از اتّهامات وارده و اعاده حیثیّت از وی در صفحه نخستِ روزنامه ی l'aurore(سپیده دمِ) پاریس، تحتِ عنوانِ :"
"من متهم می کنم !" نشانِ افتخار و مایه سر بلندی تاریخ پر نشیب و فراز روزنامه و حرفه ی روزنامه نگاری گردید و همزمان پیامی رسا و گویا ،بر این واقعیت انکار ناپذیر که:
قلم ، چونان شمشیر ،هم آبادگر است وهم ویرانگر! مهمّ آن است ،در یدِ قدرت و در زیرِفرمان چه تفّکری باشد! قلم جادو گر است و قادر است بر انگیزانَد، با قانون شکنان و متجاوزانِ به حقوقِ فردی و اجتماعی مردم به مبارزه ی اصولی بر خیزد، شفافیّت ایجاد کرده از تبعیض ،نا برابری و فساد جلوگیری و نقش پیشگامی و پیش قراولی را بنا به وظیفه ی ذاتی اش ، دردفاعِ از حقوقِ حقّه ی شهروندان در ابعادِ گوناگونِ سیاسی،اجتماعی،اقتصادی و فرهنگی ایفاء نماید .از یاد نبریم:ای بسا تیتر سازنده ی یک روزنامه معتبر و مورد اعتماد که توانسته است ، به تغییرِ نوعِ نگرش ،در سطوحِ گوناگونِ منطقه ای،ملّی و حتّی جهانی انجامیده ، پلشتی ها و زشتی ها را از چهره ی جوامع زدوده و زیبایی ها را جلوه گر و جایگزین سازد. پس جا دارد،قلم این "تابوی قبیله"را پاس داشته وبه پیروی از تجارب ارزشمند ،اما پر هزینه ی انسان های فداکار در دفاعِ از حریم حرمتِ صاحبانِ حقّ ، در هر کجای این کره ی خاکی و به ویژه در محکومیّت نگرشِ ویرانگر و اعمالِ ضدّ ارزش "سعید مرتضوی ها"در برخوردِ ناروا ،غیر منصفانه ، غیر قانونی وضدِ اخلاقی با اهلِ اندیشه و قلم در جایگاهِ : دانشجو ،سیاستمدار،نویسنده و روزنامه نگار و با توّجه به اعتراف صریح ،امابسیار دیر هنگام و به زعمِ من" حساب شده و هدفدارِ" این مقام پیشینِ مدّعی قانون مداری!! ،در چارچوبِ شرعِ انور،قانون،عرف و اخلاق ، ضمن محکوم کردن اعمال و رفتار ایشان و اقلیّت انگشت شماری از قماش این جناب ! وبا اعتقاد عمیق به این واقعیّت تلخ که، اینان نه فقط به جان و مال و حیثیّت شهروندان آسیب جدّی و جبران ناپذیر وارد آورده اند ،که به آبروی نظام از درون و برون لطمه زده اند!
انتظار بحقّ داشته باشیم، مدیریّت دلسوز و وظیفه شناس کشور، در راستای دفاعِ از اصول وارزش های حاکم بر روح جامعه ، به این مهمّ توّجه لازم و اساسی را مبذول و اجازه ندهد ، بیش ازپیش ، به این سرمایه ی بزرگ اجتماعی، که همانا اعتمادِ عمومی است ،خدشه و
ارد شود!
چه، به اندازه ی کافی این رشته نازک و شکننده شده است!! و کلامِ آخر آنکه : ما نیز با دلهایی انباشته از درد و صداهایی در گلو مانده و لرزان! در دفاع از حقوقِ حقّه ومطالباتِ دیرینه ی بر زمین مانده مان ،"متّهم" می کنیم!
امّا اینکه ،چه وقت و توّسط چه کسانی به کیفر خواست دیرینه ی تنظیمی از جانب مردم در پرونده اتّهامی "سعید مرتضوی و همپالکی هایش " در جریان یک دادرسی علنی و منصفانه رسیدگی و پاسخی در خور داده خواهد شد، جواب این مهمّ را نه در شعار، که در عمل به گذرِ زمان و همّت و حمیّت دولت مردان دلسوز و مردم دوست وا می گذاریم!
با این امیّد که شاهد آن روز باشیم.
یا حقّ.
دکتر علی مندنی پور فعال سیاسی اجتماعی و حقوقی
درست ۱۱۸ سال از روزِ سیزدهمِ ژانویه ی ۱۸۹۸، روزی که اِمیل زولا نویسنده ی آزاده و سرشناسِ فرانسوی در نامه ای سر گشاده با تیتر "من متّهم می کنم!"( j'accuse ) و در دفاع از حقوقِ قانونیِ شهروندی یهودی تبار بنامِ سروان آلفرد دریفوس(alfred dreyfus) خطابِ به رئیس جمهورِ وقتِ فرانسه نگاشت، می گذرد.
نامه ای که به نمادِتاریخی و یاد آور خاطره ی شیرین و سازنده ی مسولیَّت پذیری و تعّهد روشنفکران
زمان بَدَل گردید و درس آموزنده ای برای آیندگان!
وی در این نامه دولت، نظامِ قضایی و کلیسای فرانسه را سخت به بادِ انتقاد گرفته و متَّهم می کند به اینکه هدف دار و چشم بسته، دست به دست هم داده! تا بیگناهی را به سیاهچال انداخته و به اتّهام واهی جاسوسی برای آلمان ها زیر فشار خُرد کنند!
نامه ای که در آن روزگار در اعتراضِ به خلعِ درجه ی آن افسرِ جوان، محاکمه و محکومیّت اش توسط دادگاه نظامی و تبعید مادام العمرش به جزیره شیطان واقع در گویان (شمال شرق آمریکای جنوبی و از مستعمرات فرانسه)، جنجالی بپا کرد،و نُقلِ مجالس و محافلِ روشنفکری آن روز های فرانسه آشوب زده و وَرای مرزهای آن کشور گردید.
گرچه این یادداشت اعتراضی به قیمت محکومیَّت یک ساله امیل زولای شجاع تمام شد امّا،اعلامیّه معروفِ به روشنفکران"متشکل از سیصد نَفَر از نویسندگان واندیشمندان آن روزگار در حمایت از حرکتِ ارزنده ی خالقِ این اثر جاودان کار ساز شد و ورق به نفع "عدالت" برگشت! و به زلزله ی ١٢ ساله سیاسی،اجتماعی بر آمده از متن و بطن ؛ این قضیّه و پس لرزه های ویرانگرش در آن کشور خاتمه بخشید!
چپِ فرانسه درماجرایِ" دریفوس "در قدّ وقوّاره خوبی ظاهر و از خود شخصیّتی شایسته ی تکریم نشان داد.
و همین خود آگاهی موجب بروز حساسیّت نسبت به یهودی ستیزی راستِ افراطی و تجد ید نظر در این نوعِ نگرش و در نتیجه پایداری در برابر" فاشیسم" در اروپا و بویژه فرانسه ی قرن بیستم گردید.
گرچه این واقعه بگونه ای ظریف مورد بهره برداری "سیاست مظلوم نمایی "بنیانگذاران صهیونیسم جهانی و در راس آنها "تئودُور هِرتزِل" قرار گرفت! امّا چاپ این نامه ی تاریخی به مثابه ی لایحه ی دفاعیه ودر دفاع از حقوقِ شهروندی ، نقشِ فشار افکار عمومی بر پذیرش اعاده دادرسی از سوی دستگاه قضایی وقتِ فرانسه، محاکمه مجدّد ،برائت "دریفوس "از اتّهامات وارده و اعاده حیثیّت از وی در صفحه نخستِ روزنامه ی l'aurore(سپیده دمِ) پاریس، تحتِ عنوانِ :"
"من متهم می کنم !" نشانِ افتخار و مایه سر بلندی تاریخ پر نشیب و فراز روزنامه و حرفه ی روزنامه نگاری گردید و همزمان پیامی رسا و گویا ،بر این واقعیت انکار ناپذیر که:
قلم ، چونان شمشیر ،هم آبادگر است وهم ویرانگر! مهمّ آن است ،در یدِ قدرت و در زیرِفرمان چه تفّکری باشد! قلم جادو گر است و قادر است بر انگیزانَد، با قانون شکنان و متجاوزانِ به حقوقِ فردی و اجتماعی مردم به مبارزه ی اصولی بر خیزد، شفافیّت ایجاد کرده از تبعیض ،نا برابری و فساد جلوگیری و نقش پیشگامی و پیش قراولی را بنا به وظیفه ی ذاتی اش ، دردفاعِ از حقوقِ حقّه ی شهروندان در ابعادِ گوناگونِ سیاسی،اجتماعی،اقتصادی و فرهنگی ایفاء نماید .از یاد نبریم:ای بسا تیتر سازنده ی یک روزنامه معتبر و مورد اعتماد که توانسته است ، به تغییرِ نوعِ نگرش ،در سطوحِ گوناگونِ منطقه ای،ملّی و حتّی جهانی انجامیده ، پلشتی ها و زشتی ها را از چهره ی جوامع زدوده و زیبایی ها را جلوه گر و جایگزین سازد. پس جا دارد،قلم این "تابوی قبیله"را پاس داشته وبه پیروی از تجارب ارزشمند ،اما پر هزینه ی انسان های فداکار در دفاعِ از حریم حرمتِ صاحبانِ حقّ ، در هر کجای این کره ی خاکی و به ویژه در محکومیّت نگرشِ ویرانگر و اعمالِ ضدّ ارزش "سعید مرتضوی ها"در برخوردِ ناروا ،غیر منصفانه ، غیر قانونی وضدِ اخلاقی با اهلِ اندیشه و قلم در جایگاهِ : دانشجو ،سیاستمدار،نویسنده و روزنامه نگار و با توّجه به اعتراف صریح ،امابسیار دیر هنگام و به زعمِ من" حساب شده و هدفدارِ" این مقام پیشینِ مدّعی قانون مداری!! ،در چارچوبِ شرعِ انور،قانون،عرف و اخلاق ، ضمن محکوم کردن اعمال و رفتار ایشان و اقلیّت انگشت شماری از قماش این جناب ! وبا اعتقاد عمیق به این واقعیّت تلخ که، اینان نه فقط به جان و مال و حیثیّت شهروندان آسیب جدّی و جبران ناپذیر وارد آورده اند ،که به آبروی نظام از درون و برون لطمه زده اند!
انتظار بحقّ داشته باشیم، مدیریّت دلسوز و وظیفه شناس کشور، در راستای دفاعِ از اصول وارزش های حاکم بر روح جامعه ، به این مهمّ توّجه لازم و اساسی را مبذول و اجازه ندهد ، بیش ازپیش ، به این سرمایه ی بزرگ اجتماعی، که همانا اعتمادِ عمومی است ،خدشه و
ارد شود!
چه، به اندازه ی کافی این رشته نازک و شکننده شده است!! و کلامِ آخر آنکه : ما نیز با دلهایی انباشته از درد و صداهایی در گلو مانده و لرزان! در دفاع از حقوقِ حقّه ومطالباتِ دیرینه ی بر زمین مانده مان ،"متّهم" می کنیم!
امّا اینکه ،چه وقت و توّسط چه کسانی به کیفر خواست دیرینه ی تنظیمی از جانب مردم در پرونده اتّهامی "سعید مرتضوی و همپالکی هایش " در جریان یک دادرسی علنی و منصفانه رسیدگی و پاسخی در خور داده خواهد شد، جواب این مهمّ را نه در شعار، که در عمل به گذرِ زمان و همّت و حمیّت دولت مردان دلسوز و مردم دوست وا می گذاریم!
با این امیّد که شاهد آن روز باشیم.
یا حقّ.
دکتر علی مندنی پور فعال سیاسی اجتماعی و حقوقی
