سایه تهدید تغییر بافت جمعیتی بر شهرهای کهگیلویه و بویراحمد

کبنا ؛
سید چمران موسوی

مطابق یک پژوهش، بیش از ۷۳ درصد از جوانان اعلام کرده‎اند که نسبت به آینده خود در مناطق شهری استان کهگیلویه و بویراحمد خیلی کم امیدوار بوده و به رفتن از استان فکر کرده‌اند. این پاسخ باید ما را آگاه کند که در تضمین آینده جوانان خود کم کاری کرده و همپای نیازهای توسعه شهری، امکانات و خدمات خود را توسعه نداده ایم. تغییر بافت جمعیتی شهرهای استان کهگیلویه و بویراحمد نشان گویایی از جابه جایی جمعیت ناشی از نارسایی امکانات و خدمات شهری است. مناطق شهری استان می تواند بر اساس شاخصه های نیمه توسعه یافته، کمتر توسعه یافته و توسعه یافته، بررسی شود. برخلاف تصور برخی از مسوولان شهری، مناطق توسعه نیافته در استان بیش از حد انتظار است. تعداد مراکز فرهنگی، اقتصادی، رفاهی، بهداشتی و آموزشی، وضعیت اشتغال، تحصیلات، دسترسی به اطلاعات آزاد و زیر ساخت ها از جمله مهم ترین شاخصه های توسعه یافتگی می باشد و با توجه به چنین شاخص هایی تنها میتوان تا حدودی از یاسوج و تا حدودی گچساران به عنوان مراکز در حال توسعه استان کهگیلویه و بویراحمد نام برد. گفتنی است؛ سایر مناطق نیمه توسعه یافته و توسعه نیافته اند. شهرهایی همانند وین، ملبورن، تورنتو از جمله شهرهایی هستند که با بالاترین کیفیت زندگی جزء شهرهای سرآمد برای زندگی محسوب می شوند. در این شهرها مسوولان شهری به کمک مشارکت های مردمی و سرمایه گذاران توانسته اند کیفیت زندگی را در هر یک از شاخص های یاد شده افزایش دهند. بالا بردن کیفیت منازل مسکونی، حمل و نقل پاک، توریسم و امنیت بالا از جمله مهم ترین اهــداف عــمـــلی شده در ایـــن شـــهرها بـــوده است. اگر مسوولان شهری به کیفیت زندگی در شهرها اهمیت نداده و یا در بالا بردن آن ناتوان باشند، آن شهر به مکانی برای هدر دادن عمر و نه برای زیستن تبدیل می شود. در ذهن بسیاری از شهروندان هم استانی این پرسش نقش بسته است که آیا در استان کهگیلویه و بویراحمد با توجه به خشکسالی، بیکاری، آسیب های اجتماعی و وضعیت نامناسب اقتصادی و زیست محیطی می توان به آینده خوش بین بود و به خوشبختی فکر کرد و آیا شهروند جوان هم استانی می تواند به رویاهای خود در این استان دست یابد یا باید به فکر مهاجرت باشد. لازم به ذکر است که؛ نهادهای دولتی و شهرداری، سرمایه گذاران و کارآفرینان اقتصادی و مشارکت مردمی به عنوان سه ضلع اصلی برای توسعه یافتگی می باشند که می توان با مدیریت درست و هدایت شده در جهت توسعه یافتگی و بهبود زیست و زندگی در استان گام بردارند.شهرهای استان با توجه به برخورداری از شمار زیادی افراد تحصیلکرده، و پتانسیلهای طبیعی موجود می تواند رتبه بهبود کیفیت زندگی خود را ارتقا دهد، به شرط آنکه مسئولان شهری به آنها اعتماد کنند. مسئولین در زمینه جذب سرمایه گذاری بیشتر به سراغ امکانات موجود رفته اند و یا حتی مباحثی عنوان شده که می تواند اعتماد عمومی به سرمایه گذاری شهری را کاهش دهد. این در حالی است که باید در جهت خلق فرصت های جدید و تعریف زمینه های سرمایه گذاری تلاش کرد.