کبنا ؛سید مهدی دانشی
وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی؛ در هر کدام از کلمات این عبارت که مداقه کنیم نه بویی از تبعیض می بینیم و نه رنگی از تحقیر.
نمی خواهم به رسم معمول و به عادت مالوف سخنی را بهانه قرار دهم و گوینده سخن را بر سبیل جاری، سیبل تهمت و افتراو تحقیر و تکفیر قرار دهم، ولی گاهی سخنی نسنجیده از جایگاهی که نباید، چون نمکی سوزان بر زخمهای عمیق مردمی می نشیند.
زخمهایی که حاصل خنجرهای کهنه و زنگزده ایست که دولت به دولت و وزیر به وزیر بر پیکر این مردم خورده اند.
جناب آقای دکتر جنتی، در کمال احترام و ادب به عنوان فردی که زاده ی مکانی نزدیک جایی است که با ذره بین پیدایش نکردید، به استحضار مبارک می رسانم که نه تنها در جمهوری اسلامی بلکه حتی در جمهوری بدون پسوند های اخلاقی و ایمانی هیچ کس مجاز نیست به برادر خود و به خواهر خود به جرم اینکه در مکانی کوچک و احیانا دور و دیر از مرکز قدرت سیاسی و اقتصادی به دنیا آمده است و زندگی می کند توهین کند.
فرهنگ اگر مد نظر باشد به گمانم در این قرن دیگر روابط انسانها بر اساس دانش و بینش و احترام به قانون را فرهنگ می نامند و ارشاد اسلامی اگر مبنا باشد،آنگونه که بزرگان به ما آموخته اند تقوا و اخلاق متر و معیار است.
در آخر به عرض می رسانم که جناب والای پایتخت نشین! به عنوان کسی که در همسایگی شما سالها شب و روز سپری کرده ام می گویم که فرهنگ حاکم بر شهرهای بزرگ ما چنان خالی از اخلاق و صمیمیت روابط انسانی شده است که باید فاصله از این شهرها فضیلت محسوب شود و نه نزدیکی به آنها.
لازم به ذکر است که این حقیر و بسیاری دیگر از نزدیکان جغرافیایی به جناب امام جمعه بهمئی ، ممکن است حتی از لحاظ فکری و بینشی اتفاقا به شما نزدیکتر باشیم ولی ببینید که یک گفتار نسنجیده چگونه صف بندی ها و مرزبندی ها را به ضرر فرد گوینده تغییر می دهد . در نهایت به عنوان برادر و هموطن شما به محضرتان توصیه می کنم که برای جایگاهی که بر آن تکیه زده اید ارزش قائل شوید و از مردم شریف و انسان بهمئی و همه ی شهرهایی که باید با ذره بین پیدایشان کرد، عذرخواهی کنید.
وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی؛ در هر کدام از کلمات این عبارت که مداقه کنیم نه بویی از تبعیض می بینیم و نه رنگی از تحقیر.
نمی خواهم به رسم معمول و به عادت مالوف سخنی را بهانه قرار دهم و گوینده سخن را بر سبیل جاری، سیبل تهمت و افتراو تحقیر و تکفیر قرار دهم، ولی گاهی سخنی نسنجیده از جایگاهی که نباید، چون نمکی سوزان بر زخمهای عمیق مردمی می نشیند.
زخمهایی که حاصل خنجرهای کهنه و زنگزده ایست که دولت به دولت و وزیر به وزیر بر پیکر این مردم خورده اند.
جناب آقای دکتر جنتی، در کمال احترام و ادب به عنوان فردی که زاده ی مکانی نزدیک جایی است که با ذره بین پیدایش نکردید، به استحضار مبارک می رسانم که نه تنها در جمهوری اسلامی بلکه حتی در جمهوری بدون پسوند های اخلاقی و ایمانی هیچ کس مجاز نیست به برادر خود و به خواهر خود به جرم اینکه در مکانی کوچک و احیانا دور و دیر از مرکز قدرت سیاسی و اقتصادی به دنیا آمده است و زندگی می کند توهین کند.
فرهنگ اگر مد نظر باشد به گمانم در این قرن دیگر روابط انسانها بر اساس دانش و بینش و احترام به قانون را فرهنگ می نامند و ارشاد اسلامی اگر مبنا باشد،آنگونه که بزرگان به ما آموخته اند تقوا و اخلاق متر و معیار است.
در آخر به عرض می رسانم که جناب والای پایتخت نشین! به عنوان کسی که در همسایگی شما سالها شب و روز سپری کرده ام می گویم که فرهنگ حاکم بر شهرهای بزرگ ما چنان خالی از اخلاق و صمیمیت روابط انسانی شده است که باید فاصله از این شهرها فضیلت محسوب شود و نه نزدیکی به آنها.
لازم به ذکر است که این حقیر و بسیاری دیگر از نزدیکان جغرافیایی به جناب امام جمعه بهمئی ، ممکن است حتی از لحاظ فکری و بینشی اتفاقا به شما نزدیکتر باشیم ولی ببینید که یک گفتار نسنجیده چگونه صف بندی ها و مرزبندی ها را به ضرر فرد گوینده تغییر می دهد . در نهایت به عنوان برادر و هموطن شما به محضرتان توصیه می کنم که برای جایگاهی که بر آن تکیه زده اید ارزش قائل شوید و از مردم شریف و انسان بهمئی و همه ی شهرهایی که باید با ذره بین پیدایشان کرد، عذرخواهی کنید.
عالی است