آیا علی کامرانی عضو شورای اداری کهگیلویه و بویراحمد است؟

کبنا ؛ 
علی محمد صداقت پناه
علی کامرانی رییس بنیاد ایران شناسی  از چهره هایی است که جدیدا و از سر حادثه  وارد عالم بی در و پیکر سیاست در استان شده اند. وی اخیرا در نشستی فرهنگی  اظهاراتی غیر فرهنگی داشته اند  و به موضوعاتی زیادی  از جمله   فقدان نگاه علمی در استان اشاره داشتند  که بد نیست بر برخی  ادعاهای ایشان مروری داشته باشیم .
اقای کامرانی که  به لطف حضور در انتخابات قبلی که همه حکایت آن و نحوه کاندید شدن ایشان را اطلاع دارند   حالا خود را رهبر جریان می داند و در مورد همه چیز و همه کس حرف می زند.
یکی از ادعاهای ایشان جای تعمق بیشتری دارد آنجا که مدعی می شود: کار علمی در استان صورت نمی گیرد و تحقیقات و پروژه های علمی استان با استانداردهای جهانی فاصله زیادی دارد.
مشخص نیست مخاطب آقای کامرانی  کیست. ولی سوال این است که  خود ایشان به عنوان یک فرد مدعی  «همه چیز دان» تاکنون  چه کار علمی و یا مقاله و کتاب  در استان چاپ و یا تولید کرده اند؟ و یا موسسه تحت مدیریتشان که یک موسسه علمی و تحقیقی است  چه کارهایی حتی در همان حوزه تخصصی اش یعنی تاریخ و تمدن استان انجام داده  است؟
وی در ادامه بحث مدیران ناهمگام با دولت در استان را مطرح میکند و می گوید: نمی‌دانیم این مدیران با دولت قبل همگام نبودند یا الان همگام نیستند/ مدیران طایفه‌ای هستند» و ریشه همه مشکلات را به همین مدیران ربط می دهد. اما واقعا مدیران ناهمگام  استان چه ربطی به اهداف بنیاد ایران شناسی دارد؟
در جلسه ای که در آن  آقای کامرانی از به قول خودش مدیران ناهمگام  استان انتقاد کرده اند موضوع آن  خودکشی بوده است و از آقای کامرانی دعوت شده است تا در این راستا حرف بزند ولی ایشان آسمان و ریسمان می بافند تا ریشه همه مشکلات استان را در مدیران ناهمگام بیان کند  و احتمالا  علت خودکشی را نیز همین موضوع می دانند.
از طرف دیگر منظور آقای کامرانی از مدیران ناهمگام نیز واضح نیست که اگر نیت ایشان مدیران بجا مانده از دولت قبل است که خود ایشان متهم شماره یک هستند.  آقای کامرانی  در دولت قبل به عنوان سرپرست همین  بنیاد ایران شناسی انتخاب نشدند .پس   طبق استدلال خودشان یا با دولت قبل همگام نبودند و به دروغ  موضع سیاسی خود را پنهان کرده اند  و باب میل اقایان  انرا عنوان  نموده اند  و یا  از سوی طیف حاکم یعنی اصولگرایان در استان معرفی و حمایت شده اند و  حتی ان گونه که     گفته می شود مورد حمایت نماینده  وقت کهگیلویه بوده اند.
جالب است که رئیس این بنیاد درکشورکماکان یک نیروی شناخته شده ی اصولگرا می باشد و اقای محمد خامنه ای یک ماه مانده به پایان عمر دولت دهم توسط محمود احمدی نژاد به این سمت انتخاب شدند . در حال حاضر علاوه بر آقای محمد خامنه ای سایر هیئت امنا نیز گرایش اصولگرایی دارند.
ممکن است اقای کامرانی مدعی شوند که این موسسه یک موسسه علمی و غیر سیاسی است و یا اینکه کوچک است همچنان که گفته می شود این بنیاد در استان از انگشتان یک دست پرسنل کمتری دارد ولی باز هم طبق استدلالات خودشان  این توجیهات منطقی نیستند  و بر فرض پذیرشان آیا شایسته نیست برخی از این توجیهات را ایشان برای دیگر مدیران بجا مانده که از منظر کامرانی ام المشکل استان هستند  هم قائل باشد. ضمن انکه دیگر مدیران مانده از دولت قبل که تعداد شان زیاد هم  نیست اولا چون اقای کامرانی ادعای اصلاح طلبی ندارند و اگر دارند شلوغ نمیکنند و  ثانیا سرشان به کار خودشان است و یقه همه را نمیگیرند و معیار حق و باطل دیگران نمی شوند.
اقای کامرانی یک ادعای دیگری هم داشتند و گفته بودند چون جلسات شورای اداری و فرهنگی استان بی فایده است دیگر در انها شرکت نمیکند .من نمیدانم که ایا ایشان قبلا شرکت کرده اند یا خیر گر چه مطابق قانون و پیگیری هایی که داشته ام  مدیر موسسه ایران شناسی در استان  عضو این دو شورا نیستند و اگر هم شرکت داشته اند   به عنوان عضو  ناظر و مهمان بوده است  .و یا شاید هم ایشان   تاکنون تنها دوست داشته اند شرکت کنند. اساسا با توجه به تعداد زیاد موسساتی از این دست عضویت آنها در شورای اداری سخت گیری های خاص خود را دارد.
حال اقای کامرانی با این ادعا که دیگر در این جلسات شرکت نمیکند در واقع ادعا میکند که پیشتر عضو شورا بوده است که با پیگیری ها و استدلالات بالا به احتمال قوی یا  مرتکب دروغ شده اند و یا اینکه اگر قرار باشد مدیر این موسسه عضو شورای اداری باشد  مطابق با یک دستورالعمل  قانونی است و مدیر به اختیار خودش نیست که بخواهد قهر کند و یا شرکت نکند که در این صورت مرتکب تخلف شده است.
اقای کامرانی مدعی است که من بعد  در جلسات شورای فرهنگی هم شرکت نمیکند مطابق پیگیری ها ایشان تاکنون نیز در این جلسات حضور نداشته است و اصلا مدیر  بنیاد ایران شناسی جز اعضای حقوقی شورا نیست. تنها اینکه عضو حقیقی باشد که چنین عضویتی و یا دعوتی هم تاکنون از ایشان صورت نگرفته است. بر فرض هم ایشان قبلا به طریقی در جلسات این شورا شرکت کرده باشد همان بهتر که  دیگر شرکت نکند چون حضور افرادی با نگاهی این چنین سیاسی و تخریب گر سبب بی فایده شدن بیشتر  نشست شورای فرهنگ عمومی می شود.
مشکل اقای کامرانی و امثالهم مشخص است و این افراد بدون توجه به کارنامه و توانمندی و سابقه سیاسی و عملکردی خود گمان می برند با اتکا به هیاهو و تخریب می توانند سهمی در مدیریت استان داشته باشند  در حالی که مدیریت با هیاهو به دست نمی آید، بلکه مدیریت متعلق به مردم است و مستلزم یک قواعد مشخص و تعریف شده است و قرار نیست هر کسی در انتخابات نامزد شد زود ادعای لیدری و طلبکاری نماید و بخواهد همه چیز را صاحب شود.
هیچ ایرادی برنقادی ازناحیه آقای کامرانی و یا هر کس دیگری نیست اما نقد اصول و قواعد مشخصی دارد مثلا در مورد همین نشست آسیب شناسی مسئله خودکشی اولا که موضوع  مطرح شده یعنی خودکشی در تخصص کامرانی نبوده و نیست  و منطقی تر بود  کامرانی که مدعی نگاه علمی است  اعلام می کردند که در این جلسه شرکت نمی کنند. اگر قرار هم  بر نقد بود اولویت های زیادتر و مهم تری وجود داشت و همه ی مشکل استان کهگیلویه و بویراحمد موضوع مدیریت نیست. اگر هم بر فرض مشکل بحث مدیریت است این موضوع  نه در تخصص کامرانی است و نه ایشان از کسی  طلبی دارند و نه جای طلبکاری است که اینقدر مدعی هستند. به مراتب افراد توانمند و هزینه داده تری در استان وجود دارد که آقای کامرانی در نزد انها حرفی برای گفتن ندارد.ولی نجابت آنها و شرایط سنجی شان در آستانه سفر ریاست جمهوری اقتضاء میکند منطقی دنبال مطالبه های اصولی برای توسعه ی استان کهگیلویه و بویراحمد باشند. مراقب باشیم در جلوی رئیس جمهوراین گونه سخنرانی و اظهار نظر کردن  نمایندگان و سخنرانان استان کهگیلویه و بویراحمد جز ترسیم چهره ی نازیبایی از استان نتیجه ای عاید استان نخواهد شد و مسئولین امر باید نسبت به این موضوع حساس باشند.
آقای کامرانی از سر حادثه در انتخابات قبلی مجلس مورد لطف بخشی از مردم قرار گرفتند و حالا انتظار می رود ایشان در ادای حق و ارجگذاری به آن رای گام بردارد نه آنکه آن رای ایشان را دچار خود برتر بینی نماید و به تحریک بزرگان طیف خود مدام علیه این و آن موضع بگیرد  و یقه همه را بگیرد.
سیاست زدگی بزرگترین آفت در استان است و خوب است تحصیل کردگان استان با حمایت موسسات علمی نسبت به این موضوع حساس باشند و برای آن راه چاره ای بیابند. آقای کامرانی نیک بدانند نقد و سیاست استانداردهایی دارد که رفتار و گفتار فعلی ایشان بسیار با آن فاصله دارد.
حکایت بعضی از مدعیان و تخریب گران این روزهای استان حکایت همان ضرب الالمثل معروف است که می گوید:طرف دستش به انگور نمی رسید می گفت «نرسیده» است