داستانی برای مسولین استان و گچساران

کبنا ؛دخو از گچساران
می دانستم که نا آشنایی با یک زبان یک روز مرا به زحمت خواهد انداخت و یا بدتر کاری دستم می­دهد. یکی از این زبان­ها که همیشه مرا می­ترساند زبان عربی بود که کلمات زیادی از آن در زبان فارسی وجود دارد. کاربرد این  کلمات از قدیم رسم بوده و در نوشته­ها و گفته های مردم اعم از باسواد و بی سواد  به کار می­رفته و می رود. این روزها در روزگار مدرن و پست مدرن به دلیل آشنایی اندک مردم با عربی و کاربرد بیش از اندازه ی کلمات عربی در سیستم اداری کشور، برای بعضی ها سوء تفاهم هایی به وجود می آید و گاه برخی به دردسر می افتند. من خیلی سعی کردم که این زبان و قواعد آن را به خوبی بیاموزم. این مقدمه را گفتم تا برسیم سر این داستان چند روز پیش من. نوشته ای بدون امضا و شماره و نشان در بیمارستان شهید رجایی گچساران پیدا شد. در این نوشته هم کلمات عربی به کار رفته بود. از آنجا که من آشنایی کمی با زبان عربی داشتم به متن علاقه مند شدم و برای خودم خواندم. هم فال بود و هم تماشا.
نوشته بود نحوه ی محاسبه ی اضافه کار
جدولی داشت و بعد از جدول یک فورمول نوشته شده بود:
موظف هر شخص    = موظف هرماه -  تقلیل ساعت کار ماهیانه در هر گروه
در سطر دوم نوشته بود : مرخصی استعلاجی و استحقاقی ۳ روز از موظفی کسر شود.
برای پرسنل اعصاب و روان مرخصی استحقاقی و استعلاجی تا پنج روز از موظفی کسر شود. الان برایم روشن شده بود که این متن مربوط به بیمارستان است. اما کدام بیمارستان؟ شاید شهید رجایی که این متن در آن پیدا شده بود. البته شاید ها....
من برای فهم استحقاقی و استعلاجی کمی دچار سردرگمی شده بودم. اگر مرخصی حق کسی است و یا به واسطه ی درمان بیماری شخصی نیاز به مرخصی داشته باشد (چه استحقاقی و چه استعلاجی)  اصول ساده و همه فهم قانون جمهوری اسلامی ایران و قوانین اسلامی نباید چیزی از شخص کسر شود. البته که این مساله واضح است و سیستم اداری ما خودش می فهمد که حق قانونی را باید به شخص داد.
پس فهمیدم که من بد متوجه شده ام. استحقاقو استعلاج کلمات عربی هستند و می توانند معانی دیگری هم داشته باشند. پس گفتم استحقاق از باب استفعال است. یکی از کاربردهای باب استفعال طلب است. پس می تواند بنابر قواعدی از زبان عربی که من هنوز نخوانده ام و بلد نیستم الف تبدیل به واو شود یعنی استحقاق بشود استحقوق که میشود طلب حقوق کردن از کسی! با این وصف  و بنابر مکان یافته شدن نوشته می شود طلب حقوق کردن از پرستار یا کادر درمان. حال می خواهد این طلب کلی باشد یا جزئی. یعنی سیستم اداری به ویژه رئیس، معاونان و بقیه از پرستار و کادر درمان کل یا بخشی از حقوق او را بگیرند چون استحقاقی است. مگر می شود؟ بله. چطور؟ بنابر فورمول محاسبه اضافه کار.
کلمه ی دیگر استعلاج بود. بنابر همان قاعده ی پیشین به این کلمه پرداختم. استعلاج می شود طلب علاج کردن از کسی. علاج هم یعنی درمان. پس می شود طلب درمان کردن از کسی؛ یعنی از کسی بخواهیم که به امر درمان بپردازد. فقط به همین کار و نه برود مرخصی. چطور به پرستار معنی استعلاج را بفهمانیم؟ با همان فورمول پیشین. می گوییم اگر خواستی بروی مرخصی برای گردش یا درمان خودت؛ ما از حقوق تو کسر می کنیم . کسر در عربی یعنی شکستن و کم کردن. با این کار پرستار تشویق می شود که دیگر مرخصی نرود و هرچه بیشتر به درمان بپردازد و بیماران را علاج کند حتی اگر خودش بیماری صعب العلاج داشته باشد. به این ترتیب سیستم اداری بزرگترین خدمت را به بیماران می کند.
از این رو کادر درمان دیگر به مرخصی نمی رود و هیچ گاه شامل استحقاق و استعلاج سیستم اداری نمی شود و کارها به بهترین شکل انجام می شود. من این داستان را به عنوان یک بیمار نوشتم تا از زحمات بی دریغ سیستم اداری بیمارستان تشکر کنم که این همه خدمت و زحمت را با هم آمیخته اند تا بیماران راحت و راحت تر باشند. به امید آن روزی بخش نامه ها و نامه های اداری در کشور ما مهر و شماره و امضای مسئولی را داشته باشند تا ما بتوانیم نام این عزیز داستانمان بیاوریم از ایشان قدردانی کنیم.
این هم تصویر نامه ی مذکور