کبنا ؛
زریر حجتی
استاندار سکوت را شکست و از آمارهای غیرشفاف مدیران عصبانی شد. آمار بیکاری در کهگیلویه و بویراحمد به ۷/۱۷ درصد در سال ۹۴ رسیده است.نرخ بیکاری۹/۲ درصد نسبت به سال ۹۳ افزایش یافته است. میانگین آمار بیکاری در استانها ۱۱ در صد بوده ولی در در سال ۹۴ استان ما نسبت به کل کشور ۷/۶ نرخ بالاتری دارد که با این اوصاف استان کهگیلویه و بویراحمد رتبه ۳۱ را در بین کل استانها کسب کرده است و این یعنی فاجعه در آمار بیکاری که مصدر همه مفاسد است. شاید رویکرد سیاسی مدیران و ضعف در برنامه ریزی مهمترین عامل این موضوع باشد.
معاون هماهنگی امور اقتصادی و توسعه منطقه ای طی نامه ای رسمی به وزیر کشور این موضوع را تصدیق ننموده است که بر این اساس ممکن است بزودی شاهد تغییرات مدیریتی توسط استاندار هم باشیم. گر چه در خلال این آمار، ضعف برخی نمایندگان هم به خوبی هویدا شده و از شعارهای مضحک نیز رونمایی می شود.
دلایل تعطیلی بیش از ۶۰ درصدی کارخانجات در شهرک بلکو، افزایش آمار معتادان به ۸ هزار، همچنین افزایش تصاعدی طلاق و آمار فاجعه آمیز بیکاری، شایسته بود از زبان نماینده ای توانمند در صحن علنی مجلس فریاد زده می شد تا مسئولان به مناطق توسعه نیافته نیز توجه نمایند ولی...
در حالی که در جهت رفاه و معیشت دولتمردان و امور داخلی میلیاردها تومان صرف امور داخلی هیأت دولت شده است اما هزاران هزار نفر در کهگیلویه و بویراحمد گرسنه سر بر بالین می نهند و یا دچار انواع آسیب ها و انحرافات ناشی از فقر و بیکاری در این خطه می شوند!
دلایل تنزل رتبه استان را که در نرخ بیکاری سال ۹۳، ۸/۱۴ درصد و اکنون ۷/۱۷ درصد یعنی با درصد تغییرات ۹/۲ درصدی ذکر کرده اند باید در تفاوت کار شخصی برای افراد با کار زیر ساختی و عمومی جستجو کرد. مدیران یا نمایندگانی که برای خوشایند چند فرد و چند رأی ، امور زیر ساختی را وانهادند و وقت خود را که وقت مردم محروم است صرف زد و بند با این و آن کردند حالا باید پاسخگوی شعارهای توخالی باشند و اینکه با نمایندگان و مدیران انقلابی و متعهد به نظام و مردم چقدر فاصله دارند.
تا زمانی که نگاه مدیران و نمایندگان تغییر نکند و کار شخصی و تعاملات نامطلوب سیاسی بر امور زیر ساختی برتری داشته باشند در این باتلاق بیشتر فرو خواهیم رفت. راهبرد رفع بیکاری، توسعه امور زیر ساختی و در نتیجه بستر سازی برای ایجاد اشتغال است ولی تا زمانی که پاشنه آشیل بر قوم گرایی و سیاسی کاری باشد نباید انتظار معجزه داشته باشیم.
زریر حجتی
استاندار سکوت را شکست و از آمارهای غیرشفاف مدیران عصبانی شد. آمار بیکاری در کهگیلویه و بویراحمد به ۷/۱۷ درصد در سال ۹۴ رسیده است.نرخ بیکاری۹/۲ درصد نسبت به سال ۹۳ افزایش یافته است. میانگین آمار بیکاری در استانها ۱۱ در صد بوده ولی در در سال ۹۴ استان ما نسبت به کل کشور ۷/۶ نرخ بالاتری دارد که با این اوصاف استان کهگیلویه و بویراحمد رتبه ۳۱ را در بین کل استانها کسب کرده است و این یعنی فاجعه در آمار بیکاری که مصدر همه مفاسد است. شاید رویکرد سیاسی مدیران و ضعف در برنامه ریزی مهمترین عامل این موضوع باشد.
معاون هماهنگی امور اقتصادی و توسعه منطقه ای طی نامه ای رسمی به وزیر کشور این موضوع را تصدیق ننموده است که بر این اساس ممکن است بزودی شاهد تغییرات مدیریتی توسط استاندار هم باشیم. گر چه در خلال این آمار، ضعف برخی نمایندگان هم به خوبی هویدا شده و از شعارهای مضحک نیز رونمایی می شود.
دلایل تعطیلی بیش از ۶۰ درصدی کارخانجات در شهرک بلکو، افزایش آمار معتادان به ۸ هزار، همچنین افزایش تصاعدی طلاق و آمار فاجعه آمیز بیکاری، شایسته بود از زبان نماینده ای توانمند در صحن علنی مجلس فریاد زده می شد تا مسئولان به مناطق توسعه نیافته نیز توجه نمایند ولی...
در حالی که در جهت رفاه و معیشت دولتمردان و امور داخلی میلیاردها تومان صرف امور داخلی هیأت دولت شده است اما هزاران هزار نفر در کهگیلویه و بویراحمد گرسنه سر بر بالین می نهند و یا دچار انواع آسیب ها و انحرافات ناشی از فقر و بیکاری در این خطه می شوند!
دلایل تنزل رتبه استان را که در نرخ بیکاری سال ۹۳، ۸/۱۴ درصد و اکنون ۷/۱۷ درصد یعنی با درصد تغییرات ۹/۲ درصدی ذکر کرده اند باید در تفاوت کار شخصی برای افراد با کار زیر ساختی و عمومی جستجو کرد. مدیران یا نمایندگانی که برای خوشایند چند فرد و چند رأی ، امور زیر ساختی را وانهادند و وقت خود را که وقت مردم محروم است صرف زد و بند با این و آن کردند حالا باید پاسخگوی شعارهای توخالی باشند و اینکه با نمایندگان و مدیران انقلابی و متعهد به نظام و مردم چقدر فاصله دارند.
تا زمانی که نگاه مدیران و نمایندگان تغییر نکند و کار شخصی و تعاملات نامطلوب سیاسی بر امور زیر ساختی برتری داشته باشند در این باتلاق بیشتر فرو خواهیم رفت. راهبرد رفع بیکاری، توسعه امور زیر ساختی و در نتیجه بستر سازی برای ایجاد اشتغال است ولی تا زمانی که پاشنه آشیل بر قوم گرایی و سیاسی کاری باشد نباید انتظار معجزه داشته باشیم.
