مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های مخاطبین کبنانیوز است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. می توانید با ارسال یادداشت خود، این مطلب را تأیید یا نقد کنید.
کبنا ؛امیر آبسالان
توماس فریدمن ستوین نویس مشهور روزنامه نیویورک تایمز مینویسد: لازم نیست به ایران نیروی نظامی بفرستیم باید در ایران سفارت زد و ۵۰ هزار نفر از نخبگانشان را بورسیه کرد و مشاهده کنیم خروش بحثهای غرب گرایانه را در ایران.
این گفته فریدمن خود مصداقی بزرگ و نشان دهنده ارزش والای فرهنگ و تاثیر گذاری آن در تحولات جامعه میباشد
اسم فرهنگ که میآید همه یاد کشورهای غرب و شرق میافتند و فرهنگ خودی را به باد انتقاد میگیرند فرهنگی که با وجود تمدن اسلامی ایرانی عظیم و قابل ستایش به وضع موجود که بعضی بحرانیاش میخوانند، دچار آمده است.
اگر بخواهیم معضلات فرهنگی جامعه را یک به یک ذکر کنیم و همه آنها را به تفصیل بیان کنیم به چندین و چند مقاله بلند بالا نیاز داریم اما به سبب اینکه مقصود چیز دیگری است به اختصار چند نمونه را تشریح میکنیم. برای پرداختن به این مسایل باید ابتدا جایگاه فرهنگیمان را بدانیم؛
بدانیم که معضلات اصلی فرهنگ ما چیست؟
چه عواملی باعث شده ما در اینجای کنونی باشیم؟
چه راهکارهایی برای برون رفت از این وضع وجود دارد؟
اگر بخواهیم منصفانه و صادقانه بنگریم باید به مشکلات فرهنگی جامعهمان اذعان کنیم و اعتراف کنیم که وضعیت حال حاضر فرهنگ ما متناسب با آن چیزی که باید، نیست. و همه اینها نشئت گرفته از ضعفهایی است که اول از همه متوجه متولیان امر میشود؛ مدیران و نمایندگانی که فقط واژه فرهنگ را یدک میکشند و هیچ ادای دینی به این موضوع خطیر انجام ندادهاند و گفتههایشان فقط در حرف و سخن و شعارهای تبلیغاتی خلاصه میشود.
ریا، دروغ، نزاعهای دسته جمعی، حاشیه نشینی، تعصبهای کورکورانه و امثال اینها بستر جامعه را برای هجوم فرهنگهای نامناسب و متضاد با عقاید اصیل و تمدن اسلامی و ایرانیمان آماده میکند و نتیجه همه اینها ورود به وضعی میباشد که سالهای سال است تمام نهادهای مربوطه از شهرداری گرفته تا صدا و سیما و دانشگاه؛ علی رغم بودجههای کلان و یا ناتوانی تخصیص دادن بودجه توفیق چندانی در بهبود بخشیدن به آن نداشتهاند؛ هر چند با توجه به پشتوانهی اسلامی و ایرانی ما و مردممان؛ رفع کاستیهای موجود، ناممکن نیست. و امیدها برای بهبود فراوان است.
امروز و در این برهه حساس حاج مهدی روشنفکر بدون اینکه خودش ادعایی داشته باشد آمده است تا در حیطهی حق و وظایف قانونی احتمالی خود با کمک کردن به وضع موجود؛ دین خود را به فرهنگ ادا کند. با کوله باری از تجربه فرهنگی و تحصیل و تدریس در دانشگاهها که نمونه بارز آن عضویت ایشان در هیئت علمی دانشگاه فرهنگیان و تربیت مستقیم و غیر مستقیم صدها معلم میباشد. نمونه و گواه بارز مقبولیت ایشان در بین فرهنگیان و دانشگاهیان دعوت شدن و حضور یافتن در جمع طلایه داران فرهنگ؛ دانشجویان، فرهنگیان و طلاب در روزهای نخست حرکتهای مناسبتی اخیر ایشان بوده است.
تعالی فرهنگ بدون بکارگیری برنامههای مدون و ایدئولوژیهای کاربردی امکان پذیر نیست و اعتقاد داریم باید با تلاش همه دستگاهها به این مهم دست یافت. و باید با هماهنگی نماینده مجلس و دستگاههای اجرایی و موظف کردن آنها به تلاش روز افزون، و کمک به آنها با تخصیص دادن بودجههای فرهنگی؛ راه را برای پیشرفت و توسعه فرهنگ هموار کنیم.
ما هم به سهم خود موظفیم با پیوستن به جرگه طرفداران ایشان و حمایت از این ایدههای نو و کاربردی به این فرزند خدمت گذار برای بهبود بخشیدن به مقوله فرهنگ سهم خود را در تعالی فرهنگی که مقام معظم رهبری مدظله عالی همیشه و همه جا به حفظ و حراست از آن توصیه میکنند بپردازیم.
توماس فریدمن ستوین نویس مشهور روزنامه نیویورک تایمز مینویسد: لازم نیست به ایران نیروی نظامی بفرستیم باید در ایران سفارت زد و ۵۰ هزار نفر از نخبگانشان را بورسیه کرد و مشاهده کنیم خروش بحثهای غرب گرایانه را در ایران.
این گفته فریدمن خود مصداقی بزرگ و نشان دهنده ارزش والای فرهنگ و تاثیر گذاری آن در تحولات جامعه میباشد
اسم فرهنگ که میآید همه یاد کشورهای غرب و شرق میافتند و فرهنگ خودی را به باد انتقاد میگیرند فرهنگی که با وجود تمدن اسلامی ایرانی عظیم و قابل ستایش به وضع موجود که بعضی بحرانیاش میخوانند، دچار آمده است.
اگر بخواهیم معضلات فرهنگی جامعه را یک به یک ذکر کنیم و همه آنها را به تفصیل بیان کنیم به چندین و چند مقاله بلند بالا نیاز داریم اما به سبب اینکه مقصود چیز دیگری است به اختصار چند نمونه را تشریح میکنیم. برای پرداختن به این مسایل باید ابتدا جایگاه فرهنگیمان را بدانیم؛
بدانیم که معضلات اصلی فرهنگ ما چیست؟
چه عواملی باعث شده ما در اینجای کنونی باشیم؟
چه راهکارهایی برای برون رفت از این وضع وجود دارد؟
اگر بخواهیم منصفانه و صادقانه بنگریم باید به مشکلات فرهنگی جامعهمان اذعان کنیم و اعتراف کنیم که وضعیت حال حاضر فرهنگ ما متناسب با آن چیزی که باید، نیست. و همه اینها نشئت گرفته از ضعفهایی است که اول از همه متوجه متولیان امر میشود؛ مدیران و نمایندگانی که فقط واژه فرهنگ را یدک میکشند و هیچ ادای دینی به این موضوع خطیر انجام ندادهاند و گفتههایشان فقط در حرف و سخن و شعارهای تبلیغاتی خلاصه میشود.
ریا، دروغ، نزاعهای دسته جمعی، حاشیه نشینی، تعصبهای کورکورانه و امثال اینها بستر جامعه را برای هجوم فرهنگهای نامناسب و متضاد با عقاید اصیل و تمدن اسلامی و ایرانیمان آماده میکند و نتیجه همه اینها ورود به وضعی میباشد که سالهای سال است تمام نهادهای مربوطه از شهرداری گرفته تا صدا و سیما و دانشگاه؛ علی رغم بودجههای کلان و یا ناتوانی تخصیص دادن بودجه توفیق چندانی در بهبود بخشیدن به آن نداشتهاند؛ هر چند با توجه به پشتوانهی اسلامی و ایرانی ما و مردممان؛ رفع کاستیهای موجود، ناممکن نیست. و امیدها برای بهبود فراوان است.
امروز و در این برهه حساس حاج مهدی روشنفکر بدون اینکه خودش ادعایی داشته باشد آمده است تا در حیطهی حق و وظایف قانونی احتمالی خود با کمک کردن به وضع موجود؛ دین خود را به فرهنگ ادا کند. با کوله باری از تجربه فرهنگی و تحصیل و تدریس در دانشگاهها که نمونه بارز آن عضویت ایشان در هیئت علمی دانشگاه فرهنگیان و تربیت مستقیم و غیر مستقیم صدها معلم میباشد. نمونه و گواه بارز مقبولیت ایشان در بین فرهنگیان و دانشگاهیان دعوت شدن و حضور یافتن در جمع طلایه داران فرهنگ؛ دانشجویان، فرهنگیان و طلاب در روزهای نخست حرکتهای مناسبتی اخیر ایشان بوده است.
تعالی فرهنگ بدون بکارگیری برنامههای مدون و ایدئولوژیهای کاربردی امکان پذیر نیست و اعتقاد داریم باید با تلاش همه دستگاهها به این مهم دست یافت. و باید با هماهنگی نماینده مجلس و دستگاههای اجرایی و موظف کردن آنها به تلاش روز افزون، و کمک به آنها با تخصیص دادن بودجههای فرهنگی؛ راه را برای پیشرفت و توسعه فرهنگ هموار کنیم.
ما هم به سهم خود موظفیم با پیوستن به جرگه طرفداران ایشان و حمایت از این ایدههای نو و کاربردی به این فرزند خدمت گذار برای بهبود بخشیدن به مقوله فرهنگ سهم خود را در تعالی فرهنگی که مقام معظم رهبری مدظله عالی همیشه و همه جا به حفظ و حراست از آن توصیه میکنند بپردازیم.