مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های مخاطبین کبنانیوز است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. می توانید با ارسال یادداشت خود، این مطلب را تأیید یا نقد کنید.
کبنا ؛
فرهاد صبورزاده
بعد از انتشار خبر «زارعی: با سید باقر دوستی دائمی و قلبی دارم» یکی از مخاطبان با ارسال مطلب زیر به آن واکنش نشان داد.
اظهارات حاج زارع در جمع کهگیلویه ایهای مقیم یاسوج در روز شنبه ۱۷ /۱۱ /۹۴ و اظهار علاقه و دوستی زارعی به سید باقر موسوی، نویسنده را بر آن داشت تا از تعجب دستی بر قلم بر آرد؛
اصولا هر شخصی برای حضور در انتخابات با معرفی خود و کمک گرفتن از ابزار و اسباب و اشخاص متفاوت خود را در معرض انتخاب مردم قرار میدهد و از شرایط اجتماعی و سیاسی موجود نهایت بهره را میبرد. در این فضا زارعی در ادوار گذشته انتخابات ها، نهایت استفاده را از نبود کاندیداهای مطرح و رد صلاحیتها نمود تا سرانجام پس از مرارتها و هزینههای بسیار بعد از ۸ سال توانست راهی مجلس شود، بی آنکه در این سالها صراحتا ذکری از همراهی و همدلی با سید باقر، داشته باشد.
البته طبیعتاً بعد از انتخاب و توفیق نمایندگی و فعالیت ۴ ساله در مجلس شورای اسلامی دیگر باید با عملکرد و پتانسیلهای خویش و با ارائه کارنامه، خود را در معرض انتخاب مردم قرار دهد و منشا قضاوت مردم میبایست کارنامه فعالیت ۴ ساله وی باشد و دیگر نباید از دیگران مایه بگذارد و میبایست روی پای خود بایستد. اما متاسفانه مشاهده میشود که در روز شنبه (۱۷ بهمن)، بعد از اینکه به طور قطع «سید باقر» رد صلاحیت شد، ایشان را دوست و برادر خویش میداند، در حالی که برخی دیگر از کاندیداهای انتخابات در چند ماه اخیر دائما ضمن اعلام حمایت از سید باقر آمادگی خود را برای حمایت از ایشان و در اختیار گذاشتن ستادهای خود، اعلام میکردند و وی را دوست و برادر و هم سنگر خود قلمداد میکردند. اما زارع تنها بعد از اینکه خیالش از باب رد صلاحیت سید باقر راحت شد، وی را دوست قلبی و دائمی دانست، در حالی که میبایست دیگر در این دوره مبنای عملِ مردم، کارنامه ۴ ساله ایشان باشد. ولی متاسفانه این روزها دیگر حاج زارع به هر کاری و هر سخنی برای نجات از غرقاب (بازندگی) انتخابات چنگ میزند.
از این منظر نگارنده بر خود لازم میداند که توصیه ای به ایشان داشته باشد که جناب حاجی؛
جان مولا هر چه هستی مرد باش/ گر قلندر نیستی شبگرد باش
و نان از عمل خویش بخور و منت حاتم طایی نبر
و
دست به بازوی خویش بگیر و بگو یا علی .....
البته همه کاندیداها باید دست به بازوی خویش بگیرند و با اتکا به خداوند بگویند یا علی!
فرهاد صبورزاده
بعد از انتشار خبر «زارعی: با سید باقر دوستی دائمی و قلبی دارم» یکی از مخاطبان با ارسال مطلب زیر به آن واکنش نشان داد.
اظهارات حاج زارع در جمع کهگیلویه ایهای مقیم یاسوج در روز شنبه ۱۷ /۱۱ /۹۴ و اظهار علاقه و دوستی زارعی به سید باقر موسوی، نویسنده را بر آن داشت تا از تعجب دستی بر قلم بر آرد؛
اصولا هر شخصی برای حضور در انتخابات با معرفی خود و کمک گرفتن از ابزار و اسباب و اشخاص متفاوت خود را در معرض انتخاب مردم قرار میدهد و از شرایط اجتماعی و سیاسی موجود نهایت بهره را میبرد. در این فضا زارعی در ادوار گذشته انتخابات ها، نهایت استفاده را از نبود کاندیداهای مطرح و رد صلاحیتها نمود تا سرانجام پس از مرارتها و هزینههای بسیار بعد از ۸ سال توانست راهی مجلس شود، بی آنکه در این سالها صراحتا ذکری از همراهی و همدلی با سید باقر، داشته باشد.
البته طبیعتاً بعد از انتخاب و توفیق نمایندگی و فعالیت ۴ ساله در مجلس شورای اسلامی دیگر باید با عملکرد و پتانسیلهای خویش و با ارائه کارنامه، خود را در معرض انتخاب مردم قرار دهد و منشا قضاوت مردم میبایست کارنامه فعالیت ۴ ساله وی باشد و دیگر نباید از دیگران مایه بگذارد و میبایست روی پای خود بایستد. اما متاسفانه مشاهده میشود که در روز شنبه (۱۷ بهمن)، بعد از اینکه به طور قطع «سید باقر» رد صلاحیت شد، ایشان را دوست و برادر خویش میداند، در حالی که برخی دیگر از کاندیداهای انتخابات در چند ماه اخیر دائما ضمن اعلام حمایت از سید باقر آمادگی خود را برای حمایت از ایشان و در اختیار گذاشتن ستادهای خود، اعلام میکردند و وی را دوست و برادر و هم سنگر خود قلمداد میکردند. اما زارع تنها بعد از اینکه خیالش از باب رد صلاحیت سید باقر راحت شد، وی را دوست قلبی و دائمی دانست، در حالی که میبایست دیگر در این دوره مبنای عملِ مردم، کارنامه ۴ ساله ایشان باشد. ولی متاسفانه این روزها دیگر حاج زارع به هر کاری و هر سخنی برای نجات از غرقاب (بازندگی) انتخابات چنگ میزند.
از این منظر نگارنده بر خود لازم میداند که توصیه ای به ایشان داشته باشد که جناب حاجی؛
جان مولا هر چه هستی مرد باش/ گر قلندر نیستی شبگرد باش
و نان از عمل خویش بخور و منت حاتم طایی نبر
و
دست به بازوی خویش بگیر و بگو یا علی .....
البته همه کاندیداها باید دست به بازوی خویش بگیرند و با اتکا به خداوند بگویند یا علی!