کبنا ؛محمد قاسم مرادی*
آیا شورای اصلاح طلبان می‌تواند نسخه نجات بخش اصلاح‌طلبان کهگیلویه بزرگ باشد و باید حمایت شود؟
مردم شریف کهگیلویه در دو نیم سال گذشته بعد از پیروزی گفتمان اعتدال و امید آن هم در شرایطی سخت و مطالبه حداقل‌های اصلاح طلبی از بطن آن، دنبال راه حلی برای بدست گرفتن بخش دیگری از حاکمیت بوده و هستند.
در این راه مجادلات و مباحثات و بعضاً دعواهایی بر سر چگونگی به دست گرفتن مدیریت اصلاح طلبی و نه به دست گرفتن قدرت، در گرفت که طبیعی و غیرقابل اغماض می باشد.
اما سئوال مهمی که در آستانه انتخابات ذهن بسیاری از دلسوزان را به خود معطوف کرده است، این است که آیا شورای اصلاح طلبان توان و مشروعیت لازم وکافی برای مدیریت انتخابات دهم را دارد؟ آیا باید از آن تمکین کرد یا نه؟
تمام و بهتر بگویم فعالین عرصه سیاست به دعواهای دو نیم سال گذشته بنده و دوستان همفکرم از یک سو و برادر دلسوز و اندیشمندم سید ضیاء رضا توفیق و همراهان ایشان از سوی دیگر واقفند، که بیشترین نقدها و دعواها وجود داشت و احتمالاً در آینده هم وجود خواهد داشت، آن هم برای بلوغ و رشد اصلاح طلبی و تحول خواهی. که هم امری طبیعی است و هم نشان از تکثر رأی و نظر و ایده در جمع کثیر اصلاح طلبان می باشد که پدیده ای مبارک است.
اما با نگاهی اجمالی به نیات شورای اصلاح طلبان استان کهگیلویه و بویراحمد و عملکرد آنها می‌توان به سادگی دریافت که شورای اصلاح طلبان شورایی برای به چنگ آوردن قدرت نیست، بلکه جمعی انسان دلسوز هستند که برای نشاندن همه دوستان اصلاح طلب بر یک سفره تشکیل شده که اگر نگوییم دموکراتیک ترین چارت سازمانی را دارند می توان ادعا نمود که چارت و رویکردی مردم سالار داشته و حمایت از کلیت آن واجب و فرض می باشد. آن هم حمایت دلسوزان اصلاح طلبی و صد البته که باید منتظر مخالفت کسانی که دنبال اجماع و یکی نشدن حرف و فعل اصلاح طلبان هستند، بود.که این هم امری طبیعی است.
اما دوستان و همفکران خوبم را به حمایت از شورای اصلاح طلبان فراخوانده و از همه آنها انتظار دارم که اگر بر چگونگی انتخاب افراد و عملکرد این شورا نقدی دلسوزانه دارند این نقد را منصفانه و به دور از هرگونه چشمداشتی به قدرت، به جناب آقای خواجوی و پرواز و رضا توفیقی و دیگر دوستانی که با قاطعیت اعلام می کنم که این کار خطیر را تحت فشار و زور و اجبار دیگر اصلاح طلبان دلسوز پذیرفتند، منتقل نمایند. تا از دل این شورا ، شورایی کامل تر – مردم سالارتر و دلسوز تر بیرون بیاید و حکم و داوری مناسب برای عبور از این برهه تاریخی اصلاح طلبان باشد.
همگان می دانند که در شرایطی که جمعیت اصلاح طلبی در شهرستان همیشه بالاتر از ۶۰ درصد بوده است اما همیشه به دلیل عدم از خود گذشتگی ها ،مهر شکست بر پریشانی ما دو دهه است که زده شده و پیروزی برای ما آرزویی تقریباً محال شده است.
حال دوستان این شما و این گوی و این میدان. شاید بنده هم به بندهایی از اساس نامه و مرامنامه این شورا نقد هایی داشته باشم و خواهان تغییرات حتی ماهوی در آن باشم. اما در این شرایط بحرانی و گردنه تاریخی که اصلاح طلبان باید از آن عبور نمایند تا به مدنیت نزدیکتر شویم، تنها راه پیروزی اندکی صبر و گذشت و حمایت از شورا که راهکار عملی آن را حتی در میانه راه هم می توان تعدیل و بهبود بخشید، می باشد.
اگر نگوییم در این روزهای سخت و سرنوشت ساز بهترین راه ما نشستن بر یک سفره و دست در دست همدیگر دادن می باشد ، یکی از راه ها حمایت از راهبردهای مقطعی و عملی است که برای ما پیچیده می شود.که یکی از آنها شورای مشورتی اصلاحات می باشد.
از سوی دیگر هم می توان شورا را دعوت به بی طرفی محض در انتخابات و حمایت از منتخب واقعی مردم می نماییم. چرا که معتقدیم علاوه براین که توده مردم باید رعایت بعضی از حدود و خطوط را نمایند، قشر الیت و تاثیر گذار جامعه سیاسی هم خود را باید از جنس مردم دانسته و تافته جدابافته به حساب نیاورند.
هر چند که یکی دو نفر از این هسته اولیه را که ما می شناسیم در سلامت نقش آنها هیچگونه شکی نیست و آنها را دلسوز مردم و اصلاح طلبی می دانیم. و خداوند جزای خیر دهد کسانی را که از خود می گذرند تا امور مردم به سامان شود.
والسلام
آیا شورای اصلاح طلبان می‌تواند نسخه نجات بخش اصلاح‌طلبان کهگیلویه بزرگ باشد و باید حمایت شود؟
مردم شریف کهگیلویه در دو نیم سال گذشته بعد از پیروزی گفتمان اعتدال و امید آن هم در شرایطی سخت و مطالبه حداقل‌های اصلاح طلبی از بطن آن، دنبال راه حلی برای بدست گرفتن بخش دیگری از حاکمیت بوده و هستند.
در این راه مجادلات و مباحثات و بعضاً دعواهایی بر سر چگونگی به دست گرفتن مدیریت اصلاح طلبی و نه به دست گرفتن قدرت، در گرفت که طبیعی و غیرقابل اغماض می باشد.
اما سئوال مهمی که در آستانه انتخابات ذهن بسیاری از دلسوزان را به خود معطوف کرده است، این است که آیا شورای اصلاح طلبان توان و مشروعیت لازم وکافی برای مدیریت انتخابات دهم را دارد؟ آیا باید از آن تمکین کرد یا نه؟
تمام و بهتر بگویم فعالین عرصه سیاست به دعواهای دو نیم سال گذشته بنده و دوستان همفکرم از یک سو و برادر دلسوز و اندیشمندم سید ضیاء رضا توفیق و همراهان ایشان از سوی دیگر واقفند، که بیشترین نقدها و دعواها وجود داشت و احتمالاً در آینده هم وجود خواهد داشت، آن هم برای بلوغ و رشد اصلاح طلبی و تحول خواهی. که هم امری طبیعی است و هم نشان از تکثر رأی و نظر و ایده در جمع کثیر اصلاح طلبان می باشد که پدیده ای مبارک است.
اما با نگاهی اجمالی به نیات شورای اصلاح طلبان استان کهگیلویه و بویراحمد و عملکرد آنها می‌توان به سادگی دریافت که شورای اصلاح طلبان شورایی برای به چنگ آوردن قدرت نیست، بلکه جمعی انسان دلسوز هستند که برای نشاندن همه دوستان اصلاح طلب بر یک سفره تشکیل شده که اگر نگوییم دموکراتیک ترین چارت سازمانی را دارند می توان ادعا نمود که چارت و رویکردی مردم سالار داشته و حمایت از کلیت آن واجب و فرض می باشد. آن هم حمایت دلسوزان اصلاح طلبی و صد البته که باید منتظر مخالفت کسانی که دنبال اجماع و یکی نشدن حرف و فعل اصلاح طلبان هستند، بود.که این هم امری طبیعی است.
اما دوستان و همفکران خوبم را به حمایت از شورای اصلاح طلبان فراخوانده و از همه آنها انتظار دارم که اگر بر چگونگی انتخاب افراد و عملکرد این شورا نقدی دلسوزانه دارند این نقد را منصفانه و به دور از هرگونه چشمداشتی به قدرت، به جناب آقای خواجوی و پرواز و رضا توفیقی و دیگر دوستانی که با قاطعیت اعلام می کنم که این کار خطیر را تحت فشار و زور و اجبار دیگر اصلاح طلبان دلسوز پذیرفتند، منتقل نمایند. تا از دل این شورا ، شورایی کامل تر – مردم سالارتر و دلسوز تر بیرون بیاید و حکم و داوری مناسب برای عبور از این برهه تاریخی اصلاح طلبان باشد.
همگان می دانند که در شرایطی که جمعیت اصلاح طلبی در شهرستان همیشه بالاتر از ۶۰ درصد بوده است اما همیشه به دلیل عدم از خود گذشتگی ها ،مهر شکست بر پریشانی ما دو دهه است که زده شده و پیروزی برای ما آرزویی تقریباً محال شده است.
حال دوستان این شما و این گوی و این میدان. شاید بنده هم به بندهایی از اساس نامه و مرامنامه این شورا نقد هایی داشته باشم و خواهان تغییرات حتی ماهوی در آن باشم. اما در این شرایط بحرانی و گردنه تاریخی که اصلاح طلبان باید از آن عبور نمایند تا به مدنیت نزدیکتر شویم، تنها راه پیروزی اندکی صبر و گذشت و حمایت از شورا که راهکار عملی آن را حتی در میانه راه هم می توان تعدیل و بهبود بخشید، می باشد.
اگر نگوییم در این روزهای سخت و سرنوشت ساز بهترین راه ما نشستن بر یک سفره و دست در دست همدیگر دادن می باشد ، یکی از راه ها حمایت از راهبردهای مقطعی و عملی است که برای ما پیچیده می شود.که یکی از آنها شورای مشورتی اصلاحات می باشد.
از سوی دیگر هم می توان شورا را دعوت به بی طرفی محض در انتخابات و حمایت از منتخب واقعی مردم می نماییم. چرا که معتقدیم علاوه براین که توده مردم باید رعایت بعضی از حدود و خطوط را نمایند، قشر الیت و تاثیر گذار جامعه سیاسی هم خود را باید از جنس مردم دانسته و تافته جدابافته به حساب نیاورند.
هر چند که یکی دو نفر از این هسته اولیه را که ما می شناسیم در سلامت نقش آنها هیچگونه شکی نیست و آنها را دلسوز مردم و اصلاح طلبی می دانیم. و خداوند جزای خیر دهد کسانی را که از خود می گذرند تا امور مردم به سامان شود.
والسلام
