کبنا ؛محمدعلی کیانی*
تصمیم تاریخی حضرت حجت‌الاسلام و المسلمین بزرگواری به عموم جوانان درس بزرگ اخلاقمداری را به خوبی آموخت. از آن سید گرامی، غیر از این هم انتظار نمی‌رفت. آن سید دلیر نشان داد که می‌توان عمری را خدمتی صادقانه به جا آورد و در وقتش بر عهدی که نهاد تمکین کند.
حافظه ما یادآور ابراز عقیده‌ای بود که حاج‌آقا در تبلیغات انتخاباتی دوره نهم مجلس شورای اسلامی؛ بارها در مجلس عمومی و خصوصی بر وجود سرمایه‌های انسانی فراوان تأکید کرده بود و به صراحت گفته بود که با وجود این همه استعدادهای انسانی، دو دوره نمایندگی برای هر نماینده کافی است و باید میدان رقابت را برای سایر نخبگان خالی کرد.
شاید برای بعضی از سیاسیون دور از انتظار بود که این وعده به عمل منتج شود اما برای ما دانشجویان که اینجانب با قاطبه آنان در دانشگاه‌های تهران هم صحبت شده بودم دور از یقین نبود. نیز آنکه این انصراف مدبّرانه، پایانی بود برای شایعاتی که می‌گفتند «حجت‌الاسلام بزرگواری» دنبال رد صلاحیت شدن سایر کاندیداهای رقیب بوده است. به خوبی معلوم بود و اکنون به روشنی عیان گشت که مشی وجودی «سیّدصادق» ما فراتر از این مسائل سطحی است و آنان که بر طبل تخریب می‌کوبیدند؛ اکنون از آن صحبت‌های خلاف واقع خجل‌اند.
ایشان در اوج تنش‌های سیاسی و درگیری‌های جناحی که برای ما جز دعوای نام و قدرت نیست؛ انصراف خود را به نفع جریان عملگرای ارزشی اعلام کرد که مویّد همان صداقت دیرینه‌شان بوده است و درسی برای سیاسیون امروز و جوانان یا همان مدیران فردا که می‌خواهند در ساحت سیاست و دعوی قدرت قدم بگذارند.
اکنون به پشتوانه همین صداقت و معرفت همیشگی که در جوانب زندگی ایشان ملموس است؛ زلال‌ترین سلام و صمیمانه‌ترین درود را نثارش می‌دارم و به پاس این جوانمردی تاریخی، دست مریزاد می‌گویم.
سرد است قوی پنجه و جانکاه زمستان قول شرف ای باد بهاری که نخوابیم.
* فعال دانشجویی
تصمیم تاریخی حضرت حجت‌الاسلام و المسلمین بزرگواری به عموم جوانان درس بزرگ اخلاقمداری را به خوبی آموخت. از آن سید گرامی، غیر از این هم انتظار نمی‌رفت. آن سید دلیر نشان داد که می‌توان عمری را خدمتی صادقانه به جا آورد و در وقتش بر عهدی که نهاد تمکین کند.
حافظه ما یادآور ابراز عقیده‌ای بود که حاج‌آقا در تبلیغات انتخاباتی دوره نهم مجلس شورای اسلامی؛ بارها در مجلس عمومی و خصوصی بر وجود سرمایه‌های انسانی فراوان تأکید کرده بود و به صراحت گفته بود که با وجود این همه استعدادهای انسانی، دو دوره نمایندگی برای هر نماینده کافی است و باید میدان رقابت را برای سایر نخبگان خالی کرد.
شاید برای بعضی از سیاسیون دور از انتظار بود که این وعده به عمل منتج شود اما برای ما دانشجویان که اینجانب با قاطبه آنان در دانشگاه‌های تهران هم صحبت شده بودم دور از یقین نبود. نیز آنکه این انصراف مدبّرانه، پایانی بود برای شایعاتی که می‌گفتند «حجت‌الاسلام بزرگواری» دنبال رد صلاحیت شدن سایر کاندیداهای رقیب بوده است. به خوبی معلوم بود و اکنون به روشنی عیان گشت که مشی وجودی «سیّدصادق» ما فراتر از این مسائل سطحی است و آنان که بر طبل تخریب می‌کوبیدند؛ اکنون از آن صحبت‌های خلاف واقع خجل‌اند.
ایشان در اوج تنش‌های سیاسی و درگیری‌های جناحی که برای ما جز دعوای نام و قدرت نیست؛ انصراف خود را به نفع جریان عملگرای ارزشی اعلام کرد که مویّد همان صداقت دیرینه‌شان بوده است و درسی برای سیاسیون امروز و جوانان یا همان مدیران فردا که می‌خواهند در ساحت سیاست و دعوی قدرت قدم بگذارند.
اکنون به پشتوانه همین صداقت و معرفت همیشگی که در جوانب زندگی ایشان ملموس است؛ زلال‌ترین سلام و صمیمانه‌ترین درود را نثارش می‌دارم و به پاس این جوانمردی تاریخی، دست مریزاد می‌گویم.
سرد است قوی پنجه و جانکاه زمستان قول شرف ای باد بهاری که نخوابیم.
* فعال دانشجویی
