چرا بزرگواری سیاستمداری بزرگ نیست (۱)

کبنا ؛بهزاد همتی

منظور اینجانب از بزرگی، تاثیرگذاری عمیق بر یک رویداد و زمان و مکان خاصی هست، که به یک شخص خاص، فرصت خدمتگزاری به مردم رنج کشیده و محروم را داده، و لذا هر چه در این زمان و مکان، موجب رضایت عمومی، و یا یآس و ناامیدی مردم گردد، بی شک متاثر از توان یا عدم توان مدیریتی وی بوده است.
خوب بودن بمعنای اخلاقی آن و پایبندی به اصول انسانی هر چند که ذاتی آدمی، و خوبی در نهاد بشر امری مسلم و بی تردید است، و اما همانگونه که امام راحل فرمودند تنها ملاک دستیابی به مسئولیتی کلان نیست، بلکه سیاس و متواضع بودن در برابر جذبه قدرت و مدیریت توانمند و جلب اعتماد عمومی و توانایی هدایت مطلوب جامعه و افکار عمومی بسوی جایگاه و شآن شایسته آنان از بایدهای خاص آن است.
با بالا گرفتن تب انتخابات، در زمانی که دولت در راستای عبور از مشکلات بزرگ داخلی و بین المللی، و جهت برداشتن گام های مطمئن توسعه، پیشرفت و رشد اقتصادی، و تحولات سیاسی و اجتماعی همگام با آن، سخت محتاج انتخاب نمایندگان علم و توسعه گرا و شعارگریز است، و بیشترین توجه و همدلی مردمی ممکن را برای پشتیبانی از برنامه ها و اهداف کلان خود نیاز دارد، توجه عمیق به مساله حیاتی انتخابات، همچون دیگر نقاط کشور، ضرورتی صد چندان برای این آب و خاک یافته است.
تحلیل های انتخاباتی مختلف که اغلب ریشه در اما و اگرهایی دارد که ستونهایشان بر حدس و گمان است، گاها هر چند سعی بر بیانی منصفانه و حق گویی در تفسیرهایشان داشته اند، و اما برخی ادعاها در این تحلیلها از دایره منطق و باور عمومی خارج اند و نمی توان آن را چیزی فراتر از اغراق و فرضیات محال دید..
سید علی محمد بزرگواری ۸ سال نماینده شهرستانهای کهگیلویه، بهمئی،چرام و لنده بوده اند و الحق نماینده ای بلحاظ اخلاقی و انسانی خوب بوده، و اما خوب بودن وی نیز خالی از عیب نبوده و برخی شجاعت های افراطی غیرضروری و جنجالی بی ارتباط با وی، در کنار ندانم کاریها و شاهکارهای رسانه ای، که تحلیل مذکور بخوبی به نمونه های هایی از آن اشاره کرده است، او را از متن به حاشیه راند و با گذر زمان، آثاری منفی عمیق و بحرانی بر دیگر بحرانهای این استان مهجور افزود.
در قسمتی از این تحلیل ها که از ۸ سال نمایندگی ایشان سخن بمیان آمده است، در کنار نشان دادن همه بی تدبیری و ضعف های عمیق وی، سخنی که اغراق گونه و غیر واقعی در رسانه ها به افکار عمومی منتقل می شود ، نقش بزرگواری را در معادلات سیاسی بسیار برجسته و تاثیرگذار نشان می دهد، بدون اینکه بر فهم سیاسی و قدرت تعیین کنندگی مردم و تاثیرگذاری عمیق و قضاوت آنان نسبت به نمایندگان شعارگرای بی عمل و غوغاسالار اعتنایی گردد. اشاره اینجانب صرفا به تحلیلی است که از آقای بزرگواری تصویر ابرقدرتی از پیش برنده را ارائه می نماید که در سال ۱۳۹۰، یک تجمع ( همایش ) سیاستمداران برجسته آنزمان استان را، به چالش کشیده و مثلث قدرت سید محمد موحد، سید قدرت حسینی و ستار هدایتخواه را، بدلیل یک تجمع سیاسی بدون وی، به حذف همیشگی آنان از صفحه سیاسی استان ختم نموده، و حاکمیت قاطع و بلامنازع خود بر فضای سیاسی استان را رقم زده است.
از منظر این تحلیل، آقای بزرگواری، بدون آنکه توانسته باشد بعد از سالها نمایندگی، مطالبات و انتظارات مردم حوزه خود را برآورده کند، یک تنه چنین طوفان ویرانگری را صرفا با یک تهدید به زیر کشیدن رقم زده است، و اما از هر سوی که بدان بنگریم، این ادعا از دایره منطق و واقعیت خارج است، و حقیقت بگونه ای خود را نشان می دهد که منکر تاثیرگذاری وی بر وقایع پس از آن همایش بوده است. چرا که نخست، زمانی می توان یک چهره برجسته را از صفحه سیاسی استان حذف شده دانست که دیگر کمترین تاثیرگذاری را در فضای سیاسی استان نداشته باشد، و این مسئله ای است که در مورد سید محمد موحد و حتی ستار هدایتخواه صدق نمی کند و آنها به پشتوانه حامیان سنتی خود، همچنان چهره هایی تاثیرگذار و تعیین کننده در فضای سیاسی استان هستند.

در این تحلیل بدون اینکه بخواهم ضعف یا گناه کسانی را بشویم و یا در رد این تحلیل، در مورد نمایندگان سابق اغراق نمایم، نکاتی مختصر را عنوان میکنم: سید محمد موحد، رکورددار و بی رقیب در عرصه نمایندگی استان، و پر از سوابق سیاسی و با طرفدارانی که به حمایت او از شخصی خاص، می توانند تاثیری عمیق بر انتخابات استان بگذارند، و اما از دید این تحلیل، غضب بزرگواری عامل بزیر کشیده شدن وی، و پایان عمر سیاسی اش معرفی شده است، بی آنکه خود بزرگواری که در همان دوره با الطاف خفیه پیروز میدان بی رقیب بوده است، تاکنون جرآت بیان چنین ادعایی را داشته باشد و بارها دخالت خود در رد صلاحیت موحد را رد نمود، و نیز اذعان نمود که رد صلاحیت سید محمد موحد از سوی قدرتی بالاتر و بوسیله نهادی تصمیم گیر رخ داده است، و وی قدرتی برای اعمال نظر و تاثیرگذاری نداشته است. بعبارت دیگر، رد صلاحیت موحد بی آنکه رسمآ دلیلی اقتصادی بر آن اعلام شود، و بدون آنکه افکار عمومی، به دخیل بودن بزرگواری در رد وی، اعتنایی نمایند، در نتیجه معادلات سیاسی کلان آنزمان، و نیز در راستای همسان سازی مجلس و دولتی بوده است که کمترین نقدها و مخالفت های مجلس و نمایندگان را برنمی تافت، و بدون شک سید علی محمد بزرگواری در آن مقطع قدرت بزیر کشیدن نه تنها وی، بلکه سید قدرت حسینی کم تجربه را نیز نداشته است، و این حقایق را نمی توان پشت شعارهای مغرورانه و غوغاسالاری و جنجال سازی های وی که هیچ سودی برای مردم و استان نداشته است پنهان کرد.

ستار هدایتخواه که بحق واقع بین ترین نماینده تاریخ استان کهگیلویه و بویراحمد است و زمانی که احساس نمود افکار عمومی از وی روی برگردانده اند، کنار رفت و برای ماندن به هر حیله ای متوسل نشد، در این تحلیل دیگر قربانی این مثلث قدرت بوده است. و اما هدایتخواه زمانی رو به ضعف نهاد که در واقعه استیضاح کردان، وزیر وقت کشور، و با نقش برجسته و ویژه ای که در شکست دولت، درین رزمگاه حیاتی مجلس و دولت داشت، حمایت و اعتماد دولت از خود را تا حدود زیادی از دست داد، و این عاملی ویژه در شکست وی در انتخابات آن دوره بوده است، و از سوی دیگر نارضایتی مردم از عملکرد مدیریتی وی، و عدم ارتقائ وضعیت فرهنگی استان، و نیز بدلیل برخی موضع گیری ها و اظهارنظرهای جنجالی ای بوده است که علیه برخی نمایندگان قانونگرا و مردمی، همچون علی مطهری و برخی چهره های برجسته اصلاحات داشته است.

و سید قدرت حسینی، اگر تنها پس از یک دوره نمایندگی، به پایان عمر سیاسی خود رسید، بدلیل شکست از رقیبی قدر و محبوب و پرسابقه بنام غلامرضا تاجگردون بوده است، که در حوزه خود، همواره طرفداران سنتی بی شمار و تعیین کننده ای داشته است که در عرصه های مختلف انتخاب، هرگز به کمتر از برد رضا نبوده اند، و از سوی دیگر توان مدیریتی کلان و تعاملات و قدرت چانه زنی با دولت و جذب بودجه های عمرانی و توسعه محوری وی، دیگر دلایل قانع کننده ای بوده که برای افکار عمومی چاره‌ای جز انتخاب غلامرضا تاج گردون نگذاشت. و لذا هیچ منطقی نمی تواند بپذیرد که تاجگردون، که پیش از این به خدمت در دولت اصلاحات مفتخر بوده است، این طی مسیر قاطع و پیروزمندانه خود را مدیون اراده بزرگواری بر بزیر کشیدن سید قدرت حسینی بوده باشد، بلکه هم بواسطه عملگرایی و تخصص و سوابق و پرستیژ سیاسی خاص خود، و هم بلطف حمایت همه جانبه و پرشور مردم نه تنها حوزه خاص وی، که نیز اقبال عمومی از سوی دیگر مردم نقاط استان به ایشان بوده است.

سخن پایانی آنکه یک تحلیل اگر چه با نیت انصاف و واقع بینی به افکار عمومی عرضه گردد، و نیز ضعف های آشکار و انکارناشدنی را عنوان می نماید، و اما باید دقت کند که در بیان خود، گاهآ از دایره منطق و حقیقت خارج نگردد و در حالی که سوابق و عملکرد یک نماینده از دید عموم مشخص و مایوسانه و غیرقابل دفاع هست، به وی توانایی هایی را نسبت ندهند که ذهن های ناآگاه را به باوری اشتباه رسانده که بپذیرند آنچه را که در ظاهر و باطن خود حقیقتی نداشته و ندارد.