کبنا ؛ شهریار جمالی
مردم لر حقیقتاً جواهرند، باصفا، درخشان، مخلص، مثل آب زلال و عاشق دین...خدمت به این مردم خدمت به دین است. رهبر معظم انقلاب.
سفر مقام معظم رهبری درمردادماه سال۱۳۷۰به استان لرستان سبب شد سخن ایشان در توصیف مردم لر مجددا منتشر شود اما این بار درشبکه های اجتماعی.
فرصت را غنیمت شمرده و وضعیت مردم لُر در شهر دهدشت را دراین روزها مرور میکنیم.
این دو روز هوا بسیار گرم بود٬ حتی بادملایمی هم نمی وزید، عصر وظهر تفاوتی باهم ندارند، بزرگترها میگویند قبلا هوای دهدشت به این گرمی نبود و علتش را سد های احداث شده در اطراف دهدشت میدانند٬ سدهایی که باعث شد حتی آمیراحمد تقوی نیز هئیت دولت را با کنایه ای متوجه پایمالی حقوق مردم دهدشت کنند.
گرمای هوا درهرصورت میگذرد٬ بالاخره باید تفاوت زمستان و تابستان محسوس باشد.
اما آن چیزی که بیشتر مردم را زجر میدهد پچ پچ های این روزهای مردم کوچه وبازار است، مردمی که از کمترین حقوق شهروندی برخوردارند و حتی در برخی حوزه ها حقوقشان به تمسخر گرفته میشود، شهری باجمعیتی جوان وتحصیلکرده، کودکانی معصوم و مردمی ساده دل و به قول رهبرانقلاب مثل آب زلال و دیندار.
عصرکه میشود مستمندانی که توانایی مسافرت به خارج از استان را ندارند به پارک ها و فضای سبزی پناه میبرند که از پارک و فضای سبز بودن، فقط نامش را یدک میکشد٬ محیطی تاریک و خشک با درختانی که سال هاست هرس نشده اند، گویا شادی کودکان نیز درخفقان این وضعیت اسف بار، گم شده است.
این روزها وضعیت دهدشت وضعیتی نگران کننده هست، شورای شهر وشهرداری ماه هاست که سوژه ی رسانه ها شده اند، از سرقت آب چاه بلاد شاپور گرفته تا انحصار تبلیغات شهر به یکی از اقوام مسئولین شهری از جمله ی زمزمه های است که در کوچه و بازار و خصوصا در جمع موقتی مسافران تاکسی به گوش میرسد.
فضای بی روح و عدم نشاط و شادی و برنامه های عمومی برای تقویت روحیه ی جوانان نه تنها مشکلات بیکاری ٬ افزایش سن ازدواج و افسردگی ناشی از سردرگمی زندگی را تضعیف نمیکند بلکه تقویت میکند.
گویا برخی مسئولین به جای واژه ی «خدمت کردن» واژه ی «خدمت نکردن» را شنیدند.
از همه ی این مسائل که بگذریم به اینجا میرسیم
«سیاست».
این همه مشکل و محدودیت ها را یک طرف بزاریم و فعالیت های سیاسی را طرف دیگر.
در دهدشت زیباکلام را دعوت می‌کنم و برجام را به چالش می‌کشانیم، دلواپسان اصلاح‌طلبان و اصلاح‌طلبان اصولگرایان را با لحن های شدیدی مورد انتقاد قرار میدهند، شبکه های مجازی پراست از بحث های سیاسی، حرفهای که درد مردم را دوا نمیکند. هرکس میخواهد حرف خویش را به کرسی بنشاند. فضای سیاسی اینجا آنقدر فعال هست که در شش دوره ی قبلی انتخابات مجلس شورای اسلامی مشارکتی بیش ا ز۹۰درصد داشتیم.
در این روزهای دهدشت، مناظره های سیاسی در مساجد برپا میشوند و صحبت از سعید امامی تا جواد ظریف رگ گردن ها را برآمده میکند.
این در حالی است که وضعیت اقتصادی مردم دهدشت در کمترین میزان رشد خود در کشور هست، نه کارخانه ای وجود دارد و نه سرمایه گذاری.
جوانان اینجا زمانشان به اتلاف میرود و از وجودشان فقط در سیاست استفاده میشود.
اینجاست که باید به فکر فرو رویم....
کاش میشد بصورت نسبتا مستقیم وضعیت مردمی که آنها را زلال معرفی میکنید را نظاره کنید.
????
اینجا مردم جواهرند اما جواهرانی خاک خورده که نیاز به یک دستمال پاک دارند.
*شهروند دهدشتی
مردم لر حقیقتاً جواهرند، باصفا، درخشان، مخلص، مثل آب زلال و عاشق دین...خدمت به این مردم خدمت به دین است. رهبر معظم انقلاب.
سفر مقام معظم رهبری درمردادماه سال۱۳۷۰به استان لرستان سبب شد سخن ایشان در توصیف مردم لر مجددا منتشر شود اما این بار درشبکه های اجتماعی.
فرصت را غنیمت شمرده و وضعیت مردم لُر در شهر دهدشت را دراین روزها مرور میکنیم.
این دو روز هوا بسیار گرم بود٬ حتی بادملایمی هم نمی وزید، عصر وظهر تفاوتی باهم ندارند، بزرگترها میگویند قبلا هوای دهدشت به این گرمی نبود و علتش را سد های احداث شده در اطراف دهدشت میدانند٬ سدهایی که باعث شد حتی آمیراحمد تقوی نیز هئیت دولت را با کنایه ای متوجه پایمالی حقوق مردم دهدشت کنند.
گرمای هوا درهرصورت میگذرد٬ بالاخره باید تفاوت زمستان و تابستان محسوس باشد.
اما آن چیزی که بیشتر مردم را زجر میدهد پچ پچ های این روزهای مردم کوچه وبازار است، مردمی که از کمترین حقوق شهروندی برخوردارند و حتی در برخی حوزه ها حقوقشان به تمسخر گرفته میشود، شهری باجمعیتی جوان وتحصیلکرده، کودکانی معصوم و مردمی ساده دل و به قول رهبرانقلاب مثل آب زلال و دیندار.
عصرکه میشود مستمندانی که توانایی مسافرت به خارج از استان را ندارند به پارک ها و فضای سبزی پناه میبرند که از پارک و فضای سبز بودن، فقط نامش را یدک میکشد٬ محیطی تاریک و خشک با درختانی که سال هاست هرس نشده اند، گویا شادی کودکان نیز درخفقان این وضعیت اسف بار، گم شده است.
این روزها وضعیت دهدشت وضعیتی نگران کننده هست، شورای شهر وشهرداری ماه هاست که سوژه ی رسانه ها شده اند، از سرقت آب چاه بلاد شاپور گرفته تا انحصار تبلیغات شهر به یکی از اقوام مسئولین شهری از جمله ی زمزمه های است که در کوچه و بازار و خصوصا در جمع موقتی مسافران تاکسی به گوش میرسد.
فضای بی روح و عدم نشاط و شادی و برنامه های عمومی برای تقویت روحیه ی جوانان نه تنها مشکلات بیکاری ٬ افزایش سن ازدواج و افسردگی ناشی از سردرگمی زندگی را تضعیف نمیکند بلکه تقویت میکند.
گویا برخی مسئولین به جای واژه ی «خدمت کردن» واژه ی «خدمت نکردن» را شنیدند.
از همه ی این مسائل که بگذریم به اینجا میرسیم
«سیاست».
این همه مشکل و محدودیت ها را یک طرف بزاریم و فعالیت های سیاسی را طرف دیگر.
در دهدشت زیباکلام را دعوت می‌کنم و برجام را به چالش می‌کشانیم، دلواپسان اصلاح‌طلبان و اصلاح‌طلبان اصولگرایان را با لحن های شدیدی مورد انتقاد قرار میدهند، شبکه های مجازی پراست از بحث های سیاسی، حرفهای که درد مردم را دوا نمیکند. هرکس میخواهد حرف خویش را به کرسی بنشاند. فضای سیاسی اینجا آنقدر فعال هست که در شش دوره ی قبلی انتخابات مجلس شورای اسلامی مشارکتی بیش ا ز۹۰درصد داشتیم.
در این روزهای دهدشت، مناظره های سیاسی در مساجد برپا میشوند و صحبت از سعید امامی تا جواد ظریف رگ گردن ها را برآمده میکند.
این در حالی است که وضعیت اقتصادی مردم دهدشت در کمترین میزان رشد خود در کشور هست، نه کارخانه ای وجود دارد و نه سرمایه گذاری.
جوانان اینجا زمانشان به اتلاف میرود و از وجودشان فقط در سیاست استفاده میشود.
اینجاست که باید به فکر فرو رویم....
کاش میشد بصورت نسبتا مستقیم وضعیت مردمی که آنها را زلال معرفی میکنید را نظاره کنید.
????
اینجا مردم جواهرند اما جواهرانی خاک خورده که نیاز به یک دستمال پاک دارند.
*شهروند دهدشتی
