کبنا ؛ایمان محمدپور فتح-حبیب قلندری(تصویر)
و ماییم که غروب می کنیم هر پسین…..( زنده یاد حسین پناهی)
مِنَ الْمُؤْمِنِینَ رِجَالٌ صَدَقُوا مَا عَاهَدُوا اللَّهَ عَلَیْهِ فَمِنْهُم مَّن قَضَى نَحْبَهُ وَمِنْهُم مَّن یَنتَظِرُ وَمَا بَدَّلُوا تَبْدِیلًا. لِیَجْزِیَ اللَّهُ الصَّادِقِینَ بِصِدْقِهِمْ….(سوره احزاب آیات بیست وسوم)
از جملهء مومنان، آزاد مردانی هستند که بر سر عهد و پیمان با خدا و خلق او وفادار ماندند، بعضی به دیدار حق رفتند و بعضی درصف نوبت خود قرار دارند و از قول خود و عهدی که بسته بودند هیچ چیز را تبدیل نکردند. خدای متعال پاداش آنان را تضمین کرده‌است….
به راستی که شادران علی خوان پایه از مصادیق بارز این مومنان بود.
سیاستمداری اصولگرا و مخالف فکری راقم اما قابل احترام برای همه گره های سیاسی…
بعضی از سیاستمداران قدرت طلب و فرصت طلب هستند، به قیمتی که حتی حاضر هستند آبرویشان برود اما از قدرت چشم پوشی نکنند. اما شادروان خوان پایه الگوی ماندگار سیاستمدار اخلاقی بود، و به راستی که به همه ماها درس اخلاق داد ورفت..
سیاستمداری اخلاق مدار که دایره دوستی بسیار بزرگی داشت و همه تلاشش را به کار گرفت تا دایره دشمن را کوچکتر تعریف کند.
چهره همیشه خندان و شخصیت متواضع اش در مخیله مردم گچساران سال هابه یادگار خواهد ماند.
مردی که از همان ابتدا عرصه فرهنگ و آموزش را برای میدان داری خود برگزید اما دست تقدیر او را به سیاست رهنمون کرد و البته او همان مولفه های نگرشی اخلاق مندانه خود را به عرصه سیاست بر کشید و همین نکته وجه ممیزه وی در میدان سیاست بود..
بزرگ مردی که به همه مدعیان عرصه سیاست آموزش داد که می شود هم اخلاق مدار و هم سیاستمدار بود. می شود سیاستمدار بود و به مخالف احترام گذاشت، می توان سیاستمدار بود و به فکر حذف رقیب و تک صدایی نبود.
شادروان علی خوان پایه را در یک کلام می‌توان چنین خلاصه کرد «او به تمام معنا انسان بود، انسانی که مولانا آن‌را چنین توصیف میکند: دی‌شیخ با چراغ همی‌گشت گرد شهر / کز دیو و دد ملولم و انسانم آرزوست.
روحش شاد و راهش پر روهرو باد
و ماییم که غروب می کنیم هر پسین…..( زنده یاد حسین پناهی)
مِنَ الْمُؤْمِنِینَ رِجَالٌ صَدَقُوا مَا عَاهَدُوا اللَّهَ عَلَیْهِ فَمِنْهُم مَّن قَضَى نَحْبَهُ وَمِنْهُم مَّن یَنتَظِرُ وَمَا بَدَّلُوا تَبْدِیلًا. لِیَجْزِیَ اللَّهُ الصَّادِقِینَ بِصِدْقِهِمْ….(سوره احزاب آیات بیست وسوم)
از جملهء مومنان، آزاد مردانی هستند که بر سر عهد و پیمان با خدا و خلق او وفادار ماندند، بعضی به دیدار حق رفتند و بعضی درصف نوبت خود قرار دارند و از قول خود و عهدی که بسته بودند هیچ چیز را تبدیل نکردند. خدای متعال پاداش آنان را تضمین کرده‌است….
به راستی که شادران علی خوان پایه از مصادیق بارز این مومنان بود.
سیاستمداری اصولگرا و مخالف فکری راقم اما قابل احترام برای همه گره های سیاسی…
بعضی از سیاستمداران قدرت طلب و فرصت طلب هستند، به قیمتی که حتی حاضر هستند آبرویشان برود اما از قدرت چشم پوشی نکنند. اما شادروان خوان پایه الگوی ماندگار سیاستمدار اخلاقی بود، و به راستی که به همه ماها درس اخلاق داد ورفت..
سیاستمداری اخلاق مدار که دایره دوستی بسیار بزرگی داشت و همه تلاشش را به کار گرفت تا دایره دشمن را کوچکتر تعریف کند.
چهره همیشه خندان و شخصیت متواضع اش در مخیله مردم گچساران سال هابه یادگار خواهد ماند.
مردی که از همان ابتدا عرصه فرهنگ و آموزش را برای میدان داری خود برگزید اما دست تقدیر او را به سیاست رهنمون کرد و البته او همان مولفه های نگرشی اخلاق مندانه خود را به عرصه سیاست بر کشید و همین نکته وجه ممیزه وی در میدان سیاست بود..
بزرگ مردی که به همه مدعیان عرصه سیاست آموزش داد که می شود هم اخلاق مدار و هم سیاستمدار بود. می شود سیاستمدار بود و به مخالف احترام گذاشت، می توان سیاستمدار بود و به فکر حذف رقیب و تک صدایی نبود.
شادروان علی خوان پایه را در یک کلام می‌توان چنین خلاصه کرد «او به تمام معنا انسان بود، انسانی که مولانا آن‌را چنین توصیف میکند: دی‌شیخ با چراغ همی‌گشت گرد شهر / کز دیو و دد ملولم و انسانم آرزوست.
روحش شاد و راهش پر روهرو باد
