فوتبال نفت گچساران؛ بیماری که جراحان او را خواهند کشت!

کبنا ؛بهنام عکاشهحضور یوسف نادریان در تمرین نفتی های گچساران خبری بود که روز گذشته روی خروجی سایت های خبری قرار گرفت.
اینکه حضور نادریان با پیشینه ذهنی نسبتا خوب، چه نتیجه ای برای فوتلبال نفت و به تبع آن فوتبال گچساران خواهد داشت چیزی است که باید منتظر بود و دید.
اما آنچه مرا درگیر نوشتناین مطلب کرد اصرار بر ایجاد اختلاف در ورزش نفت به خصوص فوتبال است و چه بسا در رشته های دیگر نیز با چنین معضلی روبه رو باشیم ولی به دلیل فقدان پرداخت رسانه ای نمود کمتری در جامعه دارند.
واضح است که هواداران فوتبال گچساران از یوسف نادریان ذهنیت خوبی به دلیل دوری از حاشیه، احترام به هواداران و قدرت بالای درک محیطی دارند و بازی های نسبتا خوب تیم نفت در آن روزها به ویژه بازی در شهر «جم» و با ساری در گچساران و صعود به دسته یک را نوز به یاد می آورند.
ولی یازگشت به گذشته و اصرار بر آن علیرغم مخالفت ها و داشتن گزینه های تخصصی  و به روزتر، شواهدی منفی از وضعیت فوتبال نفت به دست می دهد.
انحصار در چینش مربیان و کمک مربیان و حتی کادر در هر سطحی، موید وجود تفکری خطرناک است که حداقل برای راقم و بخش شاید کوچکی از هواداران از الان نگرانی هائی را به وجود آورده است اما هنوز این رویه ادامه دارد و تاکید بر نشستن افرادی روی نیمکت که عایدی چندانی را متوجه فوتبال این شهر نکرده اند ذهن ها را درگیر مسائل مهمی نی کند که در حای دیگری به آه پرداخته می شود.
حمایت های پاکدل و مجموعه نفت، هدایت های تیم مدیریت فوتبال در آن روزها، همراهی هوادران ورسانه ها، هیجان بازیکنان دست به دست داد تا یوسف ندریان تیم را به دسته یک ببرد و البته همان موقع می توانستیم با حفظ وی به ادامه این روند کمک کنیم که تصمیمات سمت و سوئی دیگر گرفت.
اما امروز وضعیت خیلی فرق کرده است و لوازم پیروزی در آن روزها از بین رفته است.
پاکدل رفته و تیم مدیریتی اتحاد همیشگی را از دست داده است. رسانه ها و هواداران شور و شوق سال های ۹۰ تا ۹۲ را از دست داده اند و یوسف نادریان در این وضعیت دوباره سکان تیم را به دست می گیرد.
این در حالی است که شنیده ها حاکی از اختلافات جدی بر سر نحوه اداره تیم به خصوص تیم مربیان و نیمکت نشینان است.
یوسف نادریان مطمئنا ابزار سال ۹۲ را در دست نخواهد داشت همان طور که اصرار بر آمدن محمدحسین ضیائی هم اشتباه بود و تبعات خوبی نمی توانست داشته باشد. اصرار بر گذشته از سوی همه طرف های ذینفع در فوتبال گچساران امری اشتباه بوده است.
روی سخن آخر با مدیریت عالی شرکت نفت گچساران است.
تا دیر نشده باید آقای محمدی در ترکیب فوتبال گچساران نظری دوباره بیندازد. همه می داند که فوتبال نفت یه شدت بیمار است و باید به اتاق عمل برود. ولی تیم جراحی خود عامل این بیماری است و این عاقبتی به جز مرگ فوتبال نفت و گچساران نخواهد داشت و ان شاء اله که راقم اشتباه کرده باشد.
به هر حال تغییر در مدیریت فوتبال و آوردن کسانی که متحد و متفق باشند الزامی است. درک تجربه دوران مدیریتی محمدی در نفت هنوز این وعده را به گچسارانی ها نمی دهد و او باید بداند نه رسانه ها و نه سکوها امسال با کسی شوخی ندارند.