کبنا ؛آرش کنارکوهی(دبیر بخش ورزشی)
شاید که نه، قطعاً تیم فوتبال نفت و گاز گچساران بدترین و یا سردرگم ترین دوران عمرش را سپری می کند.
پس از صعود نفت یا بهتر است که گفته شود پس از صعود تاریخی نفت و گاز گچساران با هدایت یوسف نادریان به لیگ دسته یک فوتبال کشور بسیاری از علاقمندان با توجه به امکانات خوب این باشگاه، این تیم را از مدعیان اصلی صعود به لیگ برتر فوتبال کشور می دانستند و آن را دور از انتظار نمی دانستند و به همین خاطر مدیران دست به تغییرات بسیاری در این تیم زدند که از جمله آن سکانداری محمدحسین ضیایی در این تیم بود.
سال اول حضور نفت در لیگ یک و در هفته هایی نیز این تیم با رهبری ضیایی جز مدعیان محسوب می شد و نیم فصل اول را رویایی و با فاصله کمی نسبت به بوشهری ها نایب قهرمان نیم فصل اول شدند. رفته رفته خودخواهی ها و تصمیمات شخصی عده ای و نیز چند دسته گی های بسیار واضح، که عمده دلیل آن نیز ثبت موفقیت ها به نام اشخاص بود و این موضوع باعث رخ دادن حواشی بسیاری شد تا جایی که با بروز اختلافات و حاشیه ها، ضیایی را به مرخصی اجباری فرستادند و پس از مدتی او بازگشت.
به هر حال با تمامی حواشی که در آن سال وجود داشت، ضیایی تیم را ششم جدول کرد و تحویل داد و رفت. رفتنی که بعدها ضیایی در گفت و گو با فارس درباره اش می گوید: با همه سختی‌هایی که وجود داشت و افرادی که نمی‌خواستند این تیم به جایی برسد، تیم را در جدول حفظ کردیم و حتی اگر کمک کرده بودند، تیم قابلیت صعود به لیگ بالاتر را هم داشت. ضیایی با اشاره به اینکه سه مرتبه این تیم را ترک کرده و هر بار با وساطت افرادی به تیم برگشته است، گفت: ما مربی تیم بودیم و نتایج خوبی می‌گرفتیم، در حالی که عده‌ای بار خود را با آقای چمنیان بسته بودند که نمی‌دانم باید اسم این تفکر را در فوتبال چه گذاشت...
ضیایی برخلاف هدف مدیران باشگاه که استراتژی خود را حفظ تیم در لیگ یک عنوان کرده بودند، نفت را تیم ششم جدول کرد، اما طالع او چیز دیگری و آن نیز رفتن از گچساران و خداحافظی با حواشی بسیار آن بود، چرا که نفت اسیر تنگ نظری ها و بلای خانمان سوزی به اسم حواشی شده بود.
در سال دوم؛ آخر و عاقبت نفت در لیگ یک از همان ابتدا مشخص بود. در جایی که نفت و گاز مجوزش برای حضور در لیگ یک صادر نشد و با صدها شاید و اگر، بالاخره با وساطت و رایزنی نماینده مردم گچساران و باشت اجازه حضور در لیگ یک را یافت اما با بی توجهی و عدم پیگیری برخی مدیران، نفت از جام حذفی کنار گذاشته شد تا سالی که نکوست از بهارش پیدا باشد.
در همان ابتدا مشخص بود که نفت و گاز با عباس چمنیان علی رغم آنکه رابطه خوبی با هواداران داشت و بی حاشیه کار خود را پیش می برد، ره به جایی نخواهد برد و عمده دلیل آن همانند سال اول چیزی نبود جز چند دسته گی و اختلافات بسیاری که در پشت پرده نفتی ها بود. اختلافات شدیدی که منجر به سقوط و بازگشت نفت به جایگاه قبلی اش شد. سقوطی که پیشاپیش درباره اش بارها مطالبی منتشر شد اما کدام گوش شنوا و کدام دلسوزی که چراغ راه آینده را در دست گیرد و البته مقصران و مسببانی که چراغ خاموش و در محافل، هرکسی را مقصر اعلام کردند جز خودشان و ضعف های مدیریتی شان...
در پس پرده انتخاب مربی چه می گذرد؟
اما سال ۹۴؛ بازگشت به خانه اول. حضور در لیگ دسته دو فوتبال کشور... سالی که می توان به جرات گفت از دوسال گذشته بدتر است. سالی که اگر به همین منوال پیش برود می بایست نفتی ها خود را برای حضور در لیگ دسته سه فوتبال کشور آماده کنند! سالی که سردرگمی، اختلافات و چند دستگی بیشتر از همه سالها در تیم نمود دارد. سالی که بازیکنان آن یک به یک در حال ترک تیم هستند تا جایی که کاپیتان باسابقه این تیم نیز به نفتی های مسجد سلیمان در لیگ یک پیوسته است. سالی که کسی شفاف مسئولیت کامل این تیم را برعهده نمی گیرد، چه در اهواز و چه در گچساران. امسال سالی است که انتخاب مربی برای این تیم به یک معما و البته به یک کشمکش تبدیل شده است.
روز اول از یوسف نادریان بعنوان سکاندار این تیم نام برده شد که به نظر انتخاب مدیریت فعلی ورزش نفت و گاز گچساران بود. روز بعد، از محمدحسین ضیایی که گزینه برخی دیگر از مدیران نفت گچساران و عده ای از هواداران است یاد شد. اما این روزها از گزینه ای به نام هادی برگی زر نام برده می شود که می گویند گزینه مدیریت نفت در اهواز است.
مدیران نفت و گاز گچساران هرچه زودتر تکلیف را مشخص کنند
شاید حضور یوسف نادریان که ارتباط خوبی با هواداران نفت داشت و آنان از وی خاطرات خوشی دارند و توقعات بسیار کمی نیز از مدیریت این تیم داشته است را بتوان توجیهی خوب برای انتخاب کنندگان آن دانست. و یا انتخاب محمدحسین ضیایی که علی رغم انتظار مدیران اسبق که خواستار بقا تیم در لیگ یک بودند، و وی تیم را ششم جدول تحویل داد و مربی شناخته شده ای نیز در فوتبال کشور می باشد را باز هم توجیه نسبتاً مناسبی قلمداد کرد، اما سوالی که در این بین مطرح می باشد و علامت سوالات بسیاری را بوجود آورده، پشت پرده انتخاب هادی برگی زر است!! مربی که با نام آوردن از آن، هواداران نفت در مقابل کارنامه وی از اکنون واکنش های منفی در محافل نشان داده اند. مربی که درصورت انتخابش، مدیران چه در گچساران و یا اهواز می بایست صراحتاً اعلام نمایند که معیار برای انتخابش چه بوده و چه توجیهی در رابطه با انتخاب وی دارند؟ چرا که هوادار در صورت عدم موفقیت تیم، این دلیل مدیریت تیم در گچساران و اهواز را که بگویند برگی زر تحمیلی بر آنان بوده و گزینه اصلی شان نبوده است را به هیچ عنوان نخواهند پذیرفت. پس مدیران هرچه زودتر موضع خود را در این زمینه بطور شفاف و صریح اعلام نمایند، چرا که همگان از بازی های پشت پرده و اختلافات درونی نفت متنفر و خسته شده اند.
شاید که نه، قطعاً تیم فوتبال نفت و گاز گچساران بدترین و یا سردرگم ترین دوران عمرش را سپری می کند.
پس از صعود نفت یا بهتر است که گفته شود پس از صعود تاریخی نفت و گاز گچساران با هدایت یوسف نادریان به لیگ دسته یک فوتبال کشور بسیاری از علاقمندان با توجه به امکانات خوب این باشگاه، این تیم را از مدعیان اصلی صعود به لیگ برتر فوتبال کشور می دانستند و آن را دور از انتظار نمی دانستند و به همین خاطر مدیران دست به تغییرات بسیاری در این تیم زدند که از جمله آن سکانداری محمدحسین ضیایی در این تیم بود.
سال اول حضور نفت در لیگ یک و در هفته هایی نیز این تیم با رهبری ضیایی جز مدعیان محسوب می شد و نیم فصل اول را رویایی و با فاصله کمی نسبت به بوشهری ها نایب قهرمان نیم فصل اول شدند. رفته رفته خودخواهی ها و تصمیمات شخصی عده ای و نیز چند دسته گی های بسیار واضح، که عمده دلیل آن نیز ثبت موفقیت ها به نام اشخاص بود و این موضوع باعث رخ دادن حواشی بسیاری شد تا جایی که با بروز اختلافات و حاشیه ها، ضیایی را به مرخصی اجباری فرستادند و پس از مدتی او بازگشت.
به هر حال با تمامی حواشی که در آن سال وجود داشت، ضیایی تیم را ششم جدول کرد و تحویل داد و رفت. رفتنی که بعدها ضیایی در گفت و گو با فارس درباره اش می گوید: با همه سختی‌هایی که وجود داشت و افرادی که نمی‌خواستند این تیم به جایی برسد، تیم را در جدول حفظ کردیم و حتی اگر کمک کرده بودند، تیم قابلیت صعود به لیگ بالاتر را هم داشت. ضیایی با اشاره به اینکه سه مرتبه این تیم را ترک کرده و هر بار با وساطت افرادی به تیم برگشته است، گفت: ما مربی تیم بودیم و نتایج خوبی می‌گرفتیم، در حالی که عده‌ای بار خود را با آقای چمنیان بسته بودند که نمی‌دانم باید اسم این تفکر را در فوتبال چه گذاشت...
ضیایی برخلاف هدف مدیران باشگاه که استراتژی خود را حفظ تیم در لیگ یک عنوان کرده بودند، نفت را تیم ششم جدول کرد، اما طالع او چیز دیگری و آن نیز رفتن از گچساران و خداحافظی با حواشی بسیار آن بود، چرا که نفت اسیر تنگ نظری ها و بلای خانمان سوزی به اسم حواشی شده بود.
در سال دوم؛ آخر و عاقبت نفت در لیگ یک از همان ابتدا مشخص بود. در جایی که نفت و گاز مجوزش برای حضور در لیگ یک صادر نشد و با صدها شاید و اگر، بالاخره با وساطت و رایزنی نماینده مردم گچساران و باشت اجازه حضور در لیگ یک را یافت اما با بی توجهی و عدم پیگیری برخی مدیران، نفت از جام حذفی کنار گذاشته شد تا سالی که نکوست از بهارش پیدا باشد.
در همان ابتدا مشخص بود که نفت و گاز با عباس چمنیان علی رغم آنکه رابطه خوبی با هواداران داشت و بی حاشیه کار خود را پیش می برد، ره به جایی نخواهد برد و عمده دلیل آن همانند سال اول چیزی نبود جز چند دسته گی و اختلافات بسیاری که در پشت پرده نفتی ها بود. اختلافات شدیدی که منجر به سقوط و بازگشت نفت به جایگاه قبلی اش شد. سقوطی که پیشاپیش درباره اش بارها مطالبی منتشر شد اما کدام گوش شنوا و کدام دلسوزی که چراغ راه آینده را در دست گیرد و البته مقصران و مسببانی که چراغ خاموش و در محافل، هرکسی را مقصر اعلام کردند جز خودشان و ضعف های مدیریتی شان...
در پس پرده انتخاب مربی چه می گذرد؟
اما سال ۹۴؛ بازگشت به خانه اول. حضور در لیگ دسته دو فوتبال کشور... سالی که می توان به جرات گفت از دوسال گذشته بدتر است. سالی که اگر به همین منوال پیش برود می بایست نفتی ها خود را برای حضور در لیگ دسته سه فوتبال کشور آماده کنند! سالی که سردرگمی، اختلافات و چند دستگی بیشتر از همه سالها در تیم نمود دارد. سالی که بازیکنان آن یک به یک در حال ترک تیم هستند تا جایی که کاپیتان باسابقه این تیم نیز به نفتی های مسجد سلیمان در لیگ یک پیوسته است. سالی که کسی شفاف مسئولیت کامل این تیم را برعهده نمی گیرد، چه در اهواز و چه در گچساران. امسال سالی است که انتخاب مربی برای این تیم به یک معما و البته به یک کشمکش تبدیل شده است.
روز اول از یوسف نادریان بعنوان سکاندار این تیم نام برده شد که به نظر انتخاب مدیریت فعلی ورزش نفت و گاز گچساران بود. روز بعد، از محمدحسین ضیایی که گزینه برخی دیگر از مدیران نفت گچساران و عده ای از هواداران است یاد شد. اما این روزها از گزینه ای به نام هادی برگی زر نام برده می شود که می گویند گزینه مدیریت نفت در اهواز است.
مدیران نفت و گاز گچساران هرچه زودتر تکلیف را مشخص کنند
شاید حضور یوسف نادریان که ارتباط خوبی با هواداران نفت داشت و آنان از وی خاطرات خوشی دارند و توقعات بسیار کمی نیز از مدیریت این تیم داشته است را بتوان توجیهی خوب برای انتخاب کنندگان آن دانست. و یا انتخاب محمدحسین ضیایی که علی رغم انتظار مدیران اسبق که خواستار بقا تیم در لیگ یک بودند، و وی تیم را ششم جدول تحویل داد و مربی شناخته شده ای نیز در فوتبال کشور می باشد را باز هم توجیه نسبتاً مناسبی قلمداد کرد، اما سوالی که در این بین مطرح می باشد و علامت سوالات بسیاری را بوجود آورده، پشت پرده انتخاب هادی برگی زر است!! مربی که با نام آوردن از آن، هواداران نفت در مقابل کارنامه وی از اکنون واکنش های منفی در محافل نشان داده اند. مربی که درصورت انتخابش، مدیران چه در گچساران و یا اهواز می بایست صراحتاً اعلام نمایند که معیار برای انتخابش چه بوده و چه توجیهی در رابطه با انتخاب وی دارند؟ چرا که هوادار در صورت عدم موفقیت تیم، این دلیل مدیریت تیم در گچساران و اهواز را که بگویند برگی زر تحمیلی بر آنان بوده و گزینه اصلی شان نبوده است را به هیچ عنوان نخواهند پذیرفت. پس مدیران هرچه زودتر موضع خود را در این زمینه بطور شفاف و صریح اعلام نمایند، چرا که همگان از بازی های پشت پرده و اختلافات درونی نفت متنفر و خسته شده اند.
