کبنا ؛سعید روزافزای
چقدر حقیرند انسانهایی که شادی خود را با اذیت و آزار دیگران بدست می آورند.جای بسی تاسف دارد برای شهری که آوازه نامش به عنوان بام نفتی ایران در کل کشور پیچیده است اما دریغ از فرهنگ شهر نشینی؟
متاسفانه دیروز در خیابان شهید امینی این شهر مشاهده نمودم صاحب آژانسی با اعمال تهدید از پارک خودروها در خیابان جلوی آژانس جلوگیری می کرد و این در حالی است که همسایگان و مغازه های کناری این آژانس از این موضوع ناراحت هستند.اما به راستی یک شهر چند آژانس تاکسی تلفنی باید داشته باشد؟
جای بسی سوال از مدیریت ضعیف تاکسیرانی این شهر است که به راحتی و بدون فکر و اندیشیدن در خصوص محل ارائه خدمات به افرادی مجوز تاسیس تاکسی تلفنی می دهد! اگر کمی دقت کنیم در انتهای خیابان بلادیان دو آژانس وجود دارد و در نزدیکی این خیابان هم در محله سادات آژانس وجود دارد.پس کمبود آژانس در این منطقه وجود ندارد. در سایر خیابان های شهر نفت خیز هم عده ای با گذاشتن چهار پایی و صندلی و کارتن و .....از پارک مردم در جلوی محل کسب و کار خود ازپارک سایرین خودداری می کنند و می گویند جلوی مغازه خودم است و به شما ربطی ندارد. وقتی میگویی آیا خیابان به نام شماست می گویند بله!
به راستی مسئول این همه فرمانروایی و گردن کلفتی در بام نفتی ایران کیست؟ آیا وقت آن نرسیده که دراین برهه زمانی به جای ترویج این آداب زشت و دور از فرهنگ شهر نشینی به فکر سازندگی کشور باشیم؟ به کدامین گناه گرفتار شده ایم که در این شهر از یک طرف پارتی بازی ها و قومیت گرایی ها و جناح بازی ها و از طرف دیگر ضعف فرهنگی را تحمل کنیم؟
متاسفانه عده ای با به رخ کشیدن سابقه دعواهای خونین قوم و قبیله خود مردم را تهدید می کنند و می گویند من از فلان طایفه هستم .جر ودعوای قوم ما را که یادت هست! پس سر و صدا نکن! آری؟ اگر برخورد قاطع و اجرای درست قوانین حکومتی وجود داشته باشد هیچ احدی اجازه گردن کلفتی در نظام مقدس جمهوری اسلامی را ندارد.جای بحث اینجاست که ریشه ی همه بدبختی های این شهر از قومیت گرایی و پارتی بازی شروع می شود
در پایان این متن را با شعری ازعلی زنگنه به پایان می رسانم:
آه روزگار!
گذشت آن زمانی که چاقوی ضامن دار،
گورکن های زحمت کش شهرمان را به شک می انداخت؛
که، بکنیم؛ نکنیم!؟
نه! دیگر شک نکنید؛ محکم بکنید
الحمدلله لوتی های محلۀ ما همگی گانگستر شده اند!
آنوقت احمق ها می گویند: ما تبادل فرهنگی نداریم!
کورید؛ نمی بینید؟!
آیا این از قدرت فرهنگی ما نیست که آرنولد شوارلد زینگر
- از ترس اصغر ترقۀ ما -
کفش هایش را به دیوار کاخ فرمانداری ایالت کالیفرنیا آویزان کرده است؟! ...
*کارشناس عمران -مسئول هیئت فرهنگی و مذهبی پرچم داران نهضت عاشورا گچساران
چقدر حقیرند انسانهایی که شادی خود را با اذیت و آزار دیگران بدست می آورند.جای بسی تاسف دارد برای شهری که آوازه نامش به عنوان بام نفتی ایران در کل کشور پیچیده است اما دریغ از فرهنگ شهر نشینی؟
متاسفانه دیروز در خیابان شهید امینی این شهر مشاهده نمودم صاحب آژانسی با اعمال تهدید از پارک خودروها در خیابان جلوی آژانس جلوگیری می کرد و این در حالی است که همسایگان و مغازه های کناری این آژانس از این موضوع ناراحت هستند.اما به راستی یک شهر چند آژانس تاکسی تلفنی باید داشته باشد؟
جای بسی سوال از مدیریت ضعیف تاکسیرانی این شهر است که به راحتی و بدون فکر و اندیشیدن در خصوص محل ارائه خدمات به افرادی مجوز تاسیس تاکسی تلفنی می دهد! اگر کمی دقت کنیم در انتهای خیابان بلادیان دو آژانس وجود دارد و در نزدیکی این خیابان هم در محله سادات آژانس وجود دارد.پس کمبود آژانس در این منطقه وجود ندارد. در سایر خیابان های شهر نفت خیز هم عده ای با گذاشتن چهار پایی و صندلی و کارتن و .....از پارک مردم در جلوی محل کسب و کار خود ازپارک سایرین خودداری می کنند و می گویند جلوی مغازه خودم است و به شما ربطی ندارد. وقتی میگویی آیا خیابان به نام شماست می گویند بله!
به راستی مسئول این همه فرمانروایی و گردن کلفتی در بام نفتی ایران کیست؟ آیا وقت آن نرسیده که دراین برهه زمانی به جای ترویج این آداب زشت و دور از فرهنگ شهر نشینی به فکر سازندگی کشور باشیم؟ به کدامین گناه گرفتار شده ایم که در این شهر از یک طرف پارتی بازی ها و قومیت گرایی ها و جناح بازی ها و از طرف دیگر ضعف فرهنگی را تحمل کنیم؟
متاسفانه عده ای با به رخ کشیدن سابقه دعواهای خونین قوم و قبیله خود مردم را تهدید می کنند و می گویند من از فلان طایفه هستم .جر ودعوای قوم ما را که یادت هست! پس سر و صدا نکن! آری؟ اگر برخورد قاطع و اجرای درست قوانین حکومتی وجود داشته باشد هیچ احدی اجازه گردن کلفتی در نظام مقدس جمهوری اسلامی را ندارد.جای بحث اینجاست که ریشه ی همه بدبختی های این شهر از قومیت گرایی و پارتی بازی شروع می شود
در پایان این متن را با شعری ازعلی زنگنه به پایان می رسانم:
آه روزگار!
گذشت آن زمانی که چاقوی ضامن دار،
گورکن های زحمت کش شهرمان را به شک می انداخت؛
که، بکنیم؛ نکنیم!؟
نه! دیگر شک نکنید؛ محکم بکنید
الحمدلله لوتی های محلۀ ما همگی گانگستر شده اند!
آنوقت احمق ها می گویند: ما تبادل فرهنگی نداریم!
کورید؛ نمی بینید؟!
آیا این از قدرت فرهنگی ما نیست که آرنولد شوارلد زینگر
- از ترس اصغر ترقۀ ما -
کفش هایش را به دیوار کاخ فرمانداری ایالت کالیفرنیا آویزان کرده است؟! ...
*کارشناس عمران -مسئول هیئت فرهنگی و مذهبی پرچم داران نهضت عاشورا گچساران
