کبنا ؛شریعتمداری مدیر مسئول کیهان در مقدمه کتاب "بی پرده با هاشمی رفسنجانی" که حاوی مصاحبه روزنامه کیهان با آیت الله هاشمی رفسنجانی است در سال ۱۳۸۲ چنین می نویسد: درباره او، هم دوستان،حتی آن عده که عملکرد او را خالی از خطا نمی‌دانند و هم دشمنان که در دشمنی با او کم نمی‌گذارند، باور مشترکی دارند، هردوطیف، هاشمی را یکی از استوانه‌های انقلاب می‌دانند.او از نخستین روزی که جرقه انقلاب اسلامی زده شد تا هنگام پیروزی و از آن پس، طی ۲۵ سال گذشته، همواره در اولین حلقه یاران امام (ره) و در شمار تعداد کم‌شمار مسئولان عالی رتبه نظام بوده است. شخصیت مطرح و مؤثر در مبارزات منجر به پیروزی نهضت امام خمینی (ره)، عضویت در شورای انقلاب، ریاست مجلس شورای اسلامی، فرماندهی جنگ در سالهای پرتب‌وتاب، ریاست ریاست جمهوری و ریاست مجمع تشخیص مصلحت نظام ازجمله مسئولیت‌های ثبت شده در کارنامه آیت‌الله هاشمی رفسنجانی است...
اگر به پرونده تخریب‌هایی که در میدان سیاست ایران صورت گرفته نگاهی بیاندازیم، به سادگی متوجه خواهیم شد که همواره یک پای ثابت از این تخریب‌ها سیاستمداری به نام هاشمی رفسنجانی بوده است.
این تخریب‌ها عموما از جایی برمی‌خواسته که در ادبیات سیاسی کشورمان به اردوگاه افراطیون معروف شده است. در سالهای ۸۴ تا ۹۲ به واسطه حمایت‌های دولت احمدی‌نژاد قدرت گرفتند و همین باعث شد تا در هجمه به ستون‌های انقلاب جسورانه‌تر عمل کنند و حتی از تریبون صداوسیما هم برای سم‌پاشی‌های خود بهره گیرند.
اگر هاشمی تمام شده...
نکته جالب در مواضع این جریان آن است که همزمان هم بر تمام شدن عمر سیاسی هاشمی رفسنجانی تاکید دارد و هم آنکه همچنان سوژه ثابت حملاتشان این فعال باسابقه و انقلابی است. مشخص نیست که اگر هاشمی رفسنجانی دیگر جایگاهی در بین مردم ندارد، چرا این همه انرژی و کاغذ روزنامه و صفحات مجازی را خرج تخریب او می‌کنند.
انتخابات ریاست جمهوری سال ۹۲ نشان داد که نه تنها این تخریب‌ها اثری بر کاهش وزن هاشمی در بین مردم نداشته بلکه در بعضی موارد نتیجه عکس هم در پی داشته است. تاثیر غیر قابل انکار حمایت رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام از حسن روحانی در تعیین برنده انتخابات، آب سردی بود که بر پیکر افراطیون ریخته شد. آنچه افراطیون دیدند فریادی بود در گوش آنها که تخریب افراد نمی‌تواند آنها را به اهدافشان برساند.
اما شاید همین مساله عاملی شد که حجم تخریب توپخانه افراطیون علیه هاشمی دوچندان گردد. پایگاه اجتماعی و میزان محبوبیت مردمی هاشمی شاید این روزها کم از سالهای آغازین انقلاب نداشته باشد و همین مساله هم باعث شده تا وحشت و ولوله‌ای بیصدا در میان افراطیون ایجاد شود.
به عنوان مثال به خط رسانه‌ای جدید افراطیون می‌توان اشاره کرد که به صراحت از حضور هاشمی در رسانه‌ها و استقبال اهل قلم از سخنان وی ابراز ترس می‌کند. سایت دانا هم در گزارش مفصلی که علیه هاشمی نوشته به این نکته اشاره کرده که « انتخابات یازدهم برگزار شد و حسن روحانی توانست رئیس جمهور یازدهم کشور شود؛ از این لحظه به بعد کشور شاهد حضور گسترده هاشمی در کنار دولت یازدهم و در عرصه سیاست بود به طوری که بسیاری از گزینه های وزارت با نظر هاشمی رفسنجانی انتخاب شدند.
در این میان هاشمی رفسنجانی به روی گیشه ها هم بازگشت به طوری که روزنامه های زنجیره ای هر روز با انتشار یک مصاحبه در روزنامه های زنجیره ای توانست به عنوان یک چهره در این روزنامه ها مطرح شود.»
از جیب خودتان تخریب کنید ...
افراطیون متوجه توان نقش‌آفرینی بالای هاشمی رفسنجانی در ادوار آتی انتخابات شده‌اند و از هم‌اکنون دست به کار شده‌اند تا بخشی از این توان اجتماعی را خنثی کنند. هرچند که جریان افراطی همچنان از روش‌های سنتی خود یعنی تخریب مستقیم استفاده می‌کند.
مشخص است که این تخریب‌های مبتدیانه تاثیری در کاهش وزن سیاسی هاشمی نخواهد داشت و مانند سابق در برخی مواقع به تقویت وی نیز منجر خواهد شد. از این رو جای نگرانی برای حامیان اصلاح و اعتدال وجود ندارد. اما نگرانی آنجاست که برخی از این رسانه‌ها به انحاء مختلف از بیت‌المال تغذیه می‌شوند. اینجا محل ایراد است که پول بیت‌المال اینچنین در راه باطل و بی‌حاصل تلف نشود.
اگر به پرونده تخریب‌هایی که در میدان سیاست ایران صورت گرفته نگاهی بیاندازیم، به سادگی متوجه خواهیم شد که همواره یک پای ثابت از این تخریب‌ها سیاستمداری به نام هاشمی رفسنجانی بوده است.
این تخریب‌ها عموما از جایی برمی‌خواسته که در ادبیات سیاسی کشورمان به اردوگاه افراطیون معروف شده است. در سالهای ۸۴ تا ۹۲ به واسطه حمایت‌های دولت احمدی‌نژاد قدرت گرفتند و همین باعث شد تا در هجمه به ستون‌های انقلاب جسورانه‌تر عمل کنند و حتی از تریبون صداوسیما هم برای سم‌پاشی‌های خود بهره گیرند.
اگر هاشمی تمام شده...
نکته جالب در مواضع این جریان آن است که همزمان هم بر تمام شدن عمر سیاسی هاشمی رفسنجانی تاکید دارد و هم آنکه همچنان سوژه ثابت حملاتشان این فعال باسابقه و انقلابی است. مشخص نیست که اگر هاشمی رفسنجانی دیگر جایگاهی در بین مردم ندارد، چرا این همه انرژی و کاغذ روزنامه و صفحات مجازی را خرج تخریب او می‌کنند.
انتخابات ریاست جمهوری سال ۹۲ نشان داد که نه تنها این تخریب‌ها اثری بر کاهش وزن هاشمی در بین مردم نداشته بلکه در بعضی موارد نتیجه عکس هم در پی داشته است. تاثیر غیر قابل انکار حمایت رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام از حسن روحانی در تعیین برنده انتخابات، آب سردی بود که بر پیکر افراطیون ریخته شد. آنچه افراطیون دیدند فریادی بود در گوش آنها که تخریب افراد نمی‌تواند آنها را به اهدافشان برساند.
اما شاید همین مساله عاملی شد که حجم تخریب توپخانه افراطیون علیه هاشمی دوچندان گردد. پایگاه اجتماعی و میزان محبوبیت مردمی هاشمی شاید این روزها کم از سالهای آغازین انقلاب نداشته باشد و همین مساله هم باعث شده تا وحشت و ولوله‌ای بیصدا در میان افراطیون ایجاد شود.
به عنوان مثال به خط رسانه‌ای جدید افراطیون می‌توان اشاره کرد که به صراحت از حضور هاشمی در رسانه‌ها و استقبال اهل قلم از سخنان وی ابراز ترس می‌کند. سایت دانا هم در گزارش مفصلی که علیه هاشمی نوشته به این نکته اشاره کرده که « انتخابات یازدهم برگزار شد و حسن روحانی توانست رئیس جمهور یازدهم کشور شود؛ از این لحظه به بعد کشور شاهد حضور گسترده هاشمی در کنار دولت یازدهم و در عرصه سیاست بود به طوری که بسیاری از گزینه های وزارت با نظر هاشمی رفسنجانی انتخاب شدند.
در این میان هاشمی رفسنجانی به روی گیشه ها هم بازگشت به طوری که روزنامه های زنجیره ای هر روز با انتشار یک مصاحبه در روزنامه های زنجیره ای توانست به عنوان یک چهره در این روزنامه ها مطرح شود.»
از جیب خودتان تخریب کنید ...
افراطیون متوجه توان نقش‌آفرینی بالای هاشمی رفسنجانی در ادوار آتی انتخابات شده‌اند و از هم‌اکنون دست به کار شده‌اند تا بخشی از این توان اجتماعی را خنثی کنند. هرچند که جریان افراطی همچنان از روش‌های سنتی خود یعنی تخریب مستقیم استفاده می‌کند.
مشخص است که این تخریب‌های مبتدیانه تاثیری در کاهش وزن سیاسی هاشمی نخواهد داشت و مانند سابق در برخی مواقع به تقویت وی نیز منجر خواهد شد. از این رو جای نگرانی برای حامیان اصلاح و اعتدال وجود ندارد. اما نگرانی آنجاست که برخی از این رسانه‌ها به انحاء مختلف از بیت‌المال تغذیه می‌شوند. اینجا محل ایراد است که پول بیت‌المال اینچنین در راه باطل و بی‌حاصل تلف نشود.
