۷۰ درصد مردم بهمئی زیرخط فقر هستند

کبنا ؛فرهاد وفایی
شهرستان بهمئی با جمعیتی قریب به ۵۰ هزار نفر  در حنوب غربی استان کهگیلویه و وبویراحمد قرار گرفته و با مرکز اداری استان یاسوج بیش از ۳۰۰ کیلومتر فاصه دارد که می‌بایست سه استان را طی نمود تا شهروند بهمئی به یاسوج برسد. امروزه به دلیل پیشرفت صنعتی شاهد تشکیل شهرها و خالی شده روستا ها از سکنه و مولد بودن هستیم  و شهرستان بهمئی نیز از این قاعده مستثنی نبوده است بافت عشایری و ایلی این شهرستان که اکثرا دامدار  و کشاورز بوده را رها کرده و به شهر مهاجرت نموده‌اند و این شهرستان مرحله گذار از فئودا به مدرنیته را طی می کند که امیدوارم این مرحله سخت چه از لحاظ سخت افزاری و نرم افزار با کمترین مشکل طی شود.
جغرافیای سرزمینی بهمئی که به دلیل واقع شدن در اقلیم گرم و خشک  شاهد بارش کم نزولات اسمانی است زندگی سختی را برای این مردم در پی داشته است کمبود اب شرب سالم  برای شهروندان از معضلات اساسی است  که اکثر این شهروندان دچار مشکلات کلیوی هستند. (طرح ابرسانی از سد کوثر به بهمئی که هنوز در ابتدای کار است).
دیار بهمئی دارای منابع عظیم نفت و معدن سیلستن است که جز دود  ناشی از استخراج نفت و خام فروشی هیچ گونه کمکی به معیشت و اقتصاد شهرستان و توسعه ان ندارد. بنا بر آمار رسمی دریافت ماهیانه درامد کمتر از ۳ میلیون تومان در کشور زیر خط فقر قلمداد می شود  و به تعیبیر دکتر رضایی شاخص فلاکت در این شهرستان فاجعه امیز است و بیش از ۱۱ هزار خانوار این شهرستان تحت پوشش کمیته امداد و بهزیستی هستند امار بالای بیکاری با ۵۰ درصد جوانان و تحصیلکردگان بیکار، امار بالای خودکشی، اعتیاد  و طلاق و سایر ناهنجاری‌ها اجتماعی در بهمئی  که زمانی این معضلات نکوهیده بوده است می بایست زنگ خطر را به صدا دراورده باشد. کاهش آمار ازدواج در طول سه سل اخیر کاهش موالید و فرزند اوری که در افق کلان و کشوری معضلاتی  را در پی  خواهد داشته است را می‌توان ناشی از فقر اقتصادی دانست.
اشتغال در این شهرستان به جز ادارات و نهادها آن هم که حق به حقدار نمی رسد مصداق عینی و واقعی ندارد صنایع تولیدی ،شرکت ها و کارخانه ای در این شهرستان عملا وجود ندارد و شهرستان بهمئی در حالت برزخی گیر افتاده (بین استان کهگیلویه و بویراحمد و خوزستان) و به دلیل همجواری با شهرستان های استان خوزستان اجازه استخدام در شرکت‌ها و نهاد و حتی امور نظامی را به بهمئی نمی‌دهند. با وجود برگزاری همایش های متعدد شاهد هستیم که هیچ خروجی مناسبی برای شهرستان نداشته است در پایان می بایست گفت این شهرستان علاوه بر مشکلات اقتصادی و معیشتی شهروندان از نبود بیمارستان، برق پایدار و فضای سبز شهری، فضای آموزشی رفاهی و خدمانی و نبود راه‌های ارتباطی مناسب و نبود کشاورزی و دامداری  و آب شرب  و در انتها اشتغال جوان رنج می‌برد.

*مدرس دانشگاه