تاریخ انتشار
سه شنبه ۲۲ ارديبهشت ۱۳۹۴ ساعت ۱۰:۰۲
کد مطلب : ۱۰۴۴۹۹
ضرورت احیای اصلاح‌طلبان
۰
کبنا ؛احسان دری
نشانه‌ها حکایت از برگشت اصلاح‌طلبان به عرصه قدرت و مدیریت کشور را می‌دهند و پس از غیبت طولانی گوی رقابت را از اصولگرایان خواهند ربود. واکاوی عملکرد جناح موسوم به اصلاح طلبی و ریشه یابی دلایل صعود و گاه سقوط آنها در برهه ای از زمان میتواند به درک درستی از این تفکر پی برد.در سال ۱۳۷۶ که اصلاح طلبان به طور رسمی قوه مجریه و بدنبال ان قوه مقننه را بدست آوردن ضعف‌هایی در عملکرد و نوع بیان تفکر این جناح باعث شد تا شاهد واکنش‌ها و برخوردهای سیاسی و اتفاقات گوناگونی باشیم. یکی از ضعف‌های این جناح در تعریف درست اصلاح طلبی و نبود نقشه راه بود که این تفکر را در بین مردم بوجود آورد که دیدگاه‌های این جناح مقابل با دیدگاه‌ها و آرمان‌های انقلاب و رهبری قرار دارد و این گمان بوجود آمد که اصلاح طلبان خواهان حذف اسلامیت از جمهوریت و در پی تضعیف ولایت فقیه و ایجاد ساختارهای جدید برای کشور است. دلیل اینکه مخالفین همیشگی انقلاب اسلامی و سرخوردگان سیاسی خود را به این جناح نزدیک می‌کردند و بفکر بهره برداری سیاسی از این جناح برای رسیدن به اهداف شوم خود بودند حکایت از ضعف تئوریسینها و رهبران سیاسی و معنوی این جناح داشت. افرادی که هیچ گونه اعتقادی به جمهوری اسلامی و حتی اعتقادی به اسلام نداشتند با پوشیدن لباس اصلاح طلبی بیشترین ضربه را بر پیکره این جناح وارد کردند که باعث شد برچسب‌های گوناگونی به آنها چسبیده شود. در درون خانواده بزرگ اصلاح طلبان افراد و چهره هایی دیده میشود که از مبارزین مخلص انقلاب و حامیان نظام اسلامی هستند و راه این افراد از کسانی که در پوشش اصلاح طلبی به فکر ضربه زدن به نظام جمهوری اسلامی هستند جداست. بهر حال بعد از غیبت طولانی این تفکر در مدیریت کشور بار دیگر با احیای مجدد قرار است که به جایگاه واقعی خود برگردند اما اگر باز بی برنامه گی و ناپختگی سیاسیشان را اصلاح نکنند و راه درست اصلاح طلبی را در عمل نشان ندهند باز به ورطه سقوط کشیده خواهند شد.مهمترین اقدامی که این جناح باید در راستای ابهام زدایی انجام دهد این است که خط یطلانی بکشند بر این دیدگاه که اصلاح طلبان و تفکر انها در مخالفت با رهبری و ارمانهای انقلاب است و نشان دهند که اصلاح طلبان برای نظام و کشور خطر نیستند.
نشانه‌ها حکایت از برگشت اصلاح‌طلبان به عرصه قدرت و مدیریت کشور را می‌دهند و پس از غیبت طولانی گوی رقابت را از اصولگرایان خواهند ربود. واکاوی عملکرد جناح موسوم به اصلاح طلبی و ریشه یابی دلایل صعود و گاه سقوط آنها در برهه ای از زمان میتواند به درک درستی از این تفکر پی برد.در سال ۱۳۷۶ که اصلاح طلبان به طور رسمی قوه مجریه و بدنبال ان قوه مقننه را بدست آوردن ضعف‌هایی در عملکرد و نوع بیان تفکر این جناح باعث شد تا شاهد واکنش‌ها و برخوردهای سیاسی و اتفاقات گوناگونی باشیم. یکی از ضعف‌های این جناح در تعریف درست اصلاح طلبی و نبود نقشه راه بود که این تفکر را در بین مردم بوجود آورد که دیدگاه‌های این جناح مقابل با دیدگاه‌ها و آرمان‌های انقلاب و رهبری قرار دارد و این گمان بوجود آمد که اصلاح طلبان خواهان حذف اسلامیت از جمهوریت و در پی تضعیف ولایت فقیه و ایجاد ساختارهای جدید برای کشور است. دلیل اینکه مخالفین همیشگی انقلاب اسلامی و سرخوردگان سیاسی خود را به این جناح نزدیک می‌کردند و بفکر بهره برداری سیاسی از این جناح برای رسیدن به اهداف شوم خود بودند حکایت از ضعف تئوریسینها و رهبران سیاسی و معنوی این جناح داشت. افرادی که هیچ گونه اعتقادی به جمهوری اسلامی و حتی اعتقادی به اسلام نداشتند با پوشیدن لباس اصلاح طلبی بیشترین ضربه را بر پیکره این جناح وارد کردند که باعث شد برچسب‌های گوناگونی به آنها چسبیده شود. در درون خانواده بزرگ اصلاح طلبان افراد و چهره هایی دیده میشود که از مبارزین مخلص انقلاب و حامیان نظام اسلامی هستند و راه این افراد از کسانی که در پوشش اصلاح طلبی به فکر ضربه زدن به نظام جمهوری اسلامی هستند جداست. بهر حال بعد از غیبت طولانی این تفکر در مدیریت کشور بار دیگر با احیای مجدد قرار است که به جایگاه واقعی خود برگردند اما اگر باز بی برنامه گی و ناپختگی سیاسیشان را اصلاح نکنند و راه درست اصلاح طلبی را در عمل نشان ندهند باز به ورطه سقوط کشیده خواهند شد.مهمترین اقدامی که این جناح باید در راستای ابهام زدایی انجام دهد این است که خط یطلانی بکشند بر این دیدگاه که اصلاح طلبان و تفکر انها در مخالفت با رهبری و ارمانهای انقلاب است و نشان دهند که اصلاح طلبان برای نظام و کشور خطر نیستند.
