مصطفی تقوی با پرچم قومی می‌آید یا سیاسی؟

کبنا ؛محمد ضرغامی
مصطفی تقوی را خیلی‌ها می‌شناسند هر کسی هم خودش را نشناسد نام پدر و خاندانش را شنیده است. وی استاد تاریخ می باشد  و کتاب تاریخ سیاسی کهگیلویه محصول سال‌ها کار و تلاش اوست هر چند این کتاب با سویه تعصبی و تمجیدهای خانوادگی  در موارد بسیاری  از رسالت اصلی خود خارج می‌شود. تقوی در سالیان گذشته موضع و کنش چندانی در عرصه  ی سیاسی  از خود بروز نداده است و همه فعالیت اش به حضور در صدا وسیما و بیان اینکه در چنین روزی چه اتفاقی در تاریخ افتاده است گذشته و  در برخی مراسمات در استان هم شرکت کرده است  و در کنار اصولگرایان و اصلاح‌طلبان مختلف نشسته و عکس یادگاری گرفته است  و  به حضور در نشست کهگیلویه و بویراحمدی‌های مقیم تهران راضی تر از هر چیزی  بوده و خیلی هم برایش فرقی نمی کرده که استان و بویژه مردم استان این سال ها چه کرده اند و چه می کنند و چه مصایبی دیده اند.
چند سال پیش در یکی از سخنرانی های مصطفی تقوی زمانی که او از شرکت کنندگان خواست بدون هیچ ترسی و با آزدای کامل به بیان عقایی خود بپردازند یکی از شرکت کنندگان خطاب به او گفت: در دهدشت آب آشامیدنی تا ساعت یک شب قطع است و بعد از ساعت  یک شب می آید و کسی هم پاسخگو نیست و در این میان  متاسفانه نماینده (آنزمان موحد نماینده کهگیلویه بود) به کارهای نامربوط و شخصی مشغولند و شما هم حامی او هستید آنوقت در چنین فضایی صحبت از آزادی بیان چه معنایی دارد که اتفاقا نزدیکان تقوی به او حمله کلامی کردند و هیچ حمایتی هم تقوی از سوال کننده نکرد. تقوی در سال های ابتدای انقلاب حضور بیشترو پرسر و صداتری در عرصه عمومی جامعه داشت ولی در سالیان گذشته او و سایر نزدیکانش تنها حضور و فعالیت شان حمایت بی قید و شرط و صرفاً قومی از موحد بوده است و حتی کوچکترین نقد و یا ایرادی بر موحد و عملکرد ضعیف او نداشته‌اند. از آنجا که موضع سیاسی موحد مدام دچار چرخش بوده است و  نمی‌توان با قطعیت از یک موضع مشخص سیاسی برای او سخن گفت نزدیکان و حامیان او از جمله مصطفی تقوی نیز چنین شرایطی دارد.
ولی حالا چند صباحی است تقوی به تکاپوی سیاسی افتاده است او که یقین پیدا کرده موحد شانس حضور ندارد ضمن حسرت از عدم ثبت نام در دور قبل عزمش را برای حضور جزم کرده و خوب می داند به اتکای اعتبار خانوادگی اش موحد حتی علی رغم میل باطنی مجبور خواهد بود از او حمایت کند. به همین خاطر پای ثابت نشست های اصولگرایان شهرستان کهگیلویه است. نشست هایی که به نظر می رسد  عنوان اصولگرایی بر  آن بیشتر تبلیغاتی و زینتی  است و گرنه این افراد نه شناسنامه ی روشن اصولگرایی دارند و نه در شرایط فعلی در میان گروه های ریشه دار اصولگرا پایگاهی دارند. واقعیت آن است که پایه و مبنای این نشست ها مسائل منطقه ای و قومی می باشد  چرا که اگر بنا بر هم اندیشی با اصولگرایان بود چه اصولگرایان مطرحی در دیگر اقالیم شهرستان که هرگز از آنها دعوتی صورت نگرفته است و افراد حاضر در جلسات هم سابقه حضور و حمایت و در عین مسئولیت گرفتن در اکثر دولت ها را داشته اند و همچون خود آقای موحد مدام دچار چرخش بوده اند.
هر چند اعضا سعی وافر دارند که خود را مبرا از گرایش های قومی نشان دهند اما ترکیب اعضا و خروجی آن به خوبی نشان می دهد که این نشست چیزی جز نشست ایلی و منطقه ای نیست  و نتیجه نهایی آن هم یک تصمیم قومی بود به گونه ای که قرار شده است یک نفر از سادات، یک نفر از منطقه فلان و یکی هم از ایل بهمان در صحنه بمانند!
در کنار مسائل قومی دیگر  وجه اشتراک اعضای این طیف نزدیکی به محمد موحد و امید به حمایت اوست. در صورت حضور موحد هیچ کدام از این گزینه ها هیچ شانسی نخواهند داشت و اتفاقا خیلی زود محترمانه انصراف خواهند داد.
البته این اواخر این گروه برای رد شائبه قومی عدل هاشمی پور را نیز به نشست های خود دعوت کرده اند که بعید به نظر می رسد انها حسن نیت داشته باشند و  بسیار بسیار بعید خواهد بود بر روی هاشمی پور اجماع شود  و هاشمی پور دیر یا زود یا باید قید حضور در این جلسات را بزند و یا قید حضور در صحنه انتخابات را.
این طیف نه تنها بر هاشمی پور اجماع نمی کنند که قطعا مژدهی پور را هم تحمل نخواهند کرد. این طیف که در طول سال های نمایندگی موحد به تشدید مسائل قومی و قبیله ای کمک کرده بودند و سیاست و رفتارهایشان حتی در عرصه عمرانی بویژه در قضیه سد مارون و جاده دهدشت –پاتاوه  قومی بوده است  حالا بهانه خوبی دارند و می گویند با حضور بزرگواری و بعد انتخاب موسی خادمی اقلیم و ایل و تبار انها نادیده گرفته  شده است و باید کاری کرد و دوباره به عرصه قدرت برگشت در حالی که مطابق آمارها واقعیت  چیز دیگری است و بزرگواری هرگز برآیند نگاه و رای قومی نبوده است  و بخش اعظم آرای او بویژه در دوره هشتم مجلس که یک رقابت کاملا سیاسی بوجود آمده بود و لطیف رستاد از همان منطقه آقایان  حضور داشت بیشتر آراءِ بزرگواری متعلق به همان حوزه بود.
مکانیسم حضور تقوی تا اینجای کار سیاسی نیست و صرفا قومی است و حضور او در صحنه با توجه به سابقه رفتاری این گروه و متعصب بودن آنها تنها منجر به تشدید اختلافات قومی و زنده شدن همان مسائل خواهد شد. او نزدیکانش خوب در عرصه رسانه فعال هستند و یک روز تحت عنوان نامه وارده و  روز دیگر با نام  احمد محمدیان و علی احمدی و افشین کوشا برایش نامه می‌زنند که حیف توست بیایی و بعد خود جوابیه می دهند که درست است که حیف توست بیایی اما بیا که جامعه به حضورت نیاز دارد و از عناوینی چون اصلاح طلب اعتدالی و سیاستمدار با دانش  برای او به کار می برند. «خودگویی خود خندی عجب مرد هنرمندی».
تقوی در وضعیت فعلی به هیچ اعتباری  شانس چندانی ندارد و شاید هم هیچ شانسی نداشته باشد او نه عقبه سیاسی دارد ونه کارنامه و سابقه ی درخشان مدیریتی و اجتماعی. از سوی دیگر او  تنها کسی هم نخواهد بود که آز ان اقلیم در صحنه حاضر می شود و در عین حال  هم  مردم ان گونه که تصور می‌رود صرفا قومی رای نمی‌دهند بلکه مردم سیاسی و به  توانمندی افراد رای می‌دهند.
سید مصطفی تقوی بیش از هر چیز به امید اعتبار خانوادگی و حمایت موحد نشسته است مواردی که در شرایط فعلی کمکی به او نخواهند کرد و اتفاقا مردم نسبت به آنها حرف دارند. از سوی دیگر اولا تقوی فاقد بسیاری از ویژگی های موحد می باشد و ثانیا حتی خود موحد هم دیگر موحد   سابق نیست و او  باید جوابگوی سوالات بیشمار افکار عمومی باشد.
مصطفی تقوی تاریخ خوانده است و تاریخ تدریس می کند و اتفاقا بر روی تاریخ استان هم مطالعه و تحقیق داشته است. او خوب می داند که قومیت و عصبیت ناشی از ان چه لطمات و ضربات سنگینی بر پیکر نحیف این استان در طول تاریخ وارد کرده است و حال رجوع یک مورخ به قوم گرایی و استفاده از تعصبات مردم نشانه‌ای بسیار بد و اتفاق تلخی برای استان کهگیلویه و بویراحمد می‌باشد که  قطعاً مردم  بر این تفکر دست رد خواهند زد.